Laudetur Jesus Christus! Jako zmęczony drogą przybysz kłaniam się wszystkim dostojnym mieszkańcom Patrymonium Świętego Pawła Przybywam z okolic Sieny jako najmłodszy potomek rodu Piccolominich. Do tej pory, bracia moi, grzeszyłem życiem człowieka światowego, ale trzy tygodnie temu w Zielone Świątki przeżyłem nawrócenie. Pan wskazał mi, że moją drogą jest kapłaństwo, a swoje dotychczasowe grzechy zmazać mogę wyłącznie w Stolicy Apostolskiej przed obliczem Jego Świątobliwości. Dlatego czym prędzej pozałatwiałem wszystkie swoje sprawy, majątek rozdałem ubogim, wziąłem laskę i tobołek z podstawowym prowiantem oraz piechotą pielgrzymowałem przez te trzy tygodnie do Apostolskiego Miasta. Takoż i jestem przed wami, kłaniam się znużony podróżą. Zdążyłem się rozejrzeć po mieście i zauważyłem, że swoją siedzibę ma w nim Towarzystwo Jezusowe. Jako, żem człowiek zafascynowany charyzmatem tego zakonu, to do jego furty pragnę skierować swoje dalsze kroki i prosić Ojca Generała, by przyjął mnie w poczet nowicjuszy. Modlę się za was bracia i proszę o modlitwę za mnie, bym wytrwał w drodze swojego powołania.

Witamy w Patrymonium św. Pawła! Proszę się rozejrzeć, a w razie pytań postaram się na nie odpowiedzieć. Chociaż trafił Brat pod dobre skrzydła JE Mediciego, który na pewno rozwieje wszelkie wątpliwości, jeżeli takowe się pojawią.

Cieszę się również, iż Towarzystwo nadal działa, bo przez chwilę wydawało się, że jego istnienie wisi na włosku.