Audiencja Generalna XXIX VII A.D. MMXVIII

Drodzy Bracia i Siostry,

Dobiega końca drugi z rzędu pontyfikat, który z woli kolegium kardynalskiego na chwałę Bożą sprawujemy. Przez ostatni rok, dźwigaliśmy brzemię odpowiedzialności za Kościół Powszechny, a powierzoną nam misję opieki nad Owczarnią Pana staraliśmy się wypełniać z największą starannością, mając na uwadze, że czasy w których przyszło nam panować są dla mikroświata dotkliwie nieurodzajne. Tym niemniej sytuacja w której opuszczamy Patriarszy Tron jest zgoła odmienna od tej, gdy nań wstępowaliśmy. Stolica Apostolska stała się bardzo stabilnym i uporządkowanym miejscem, której przyszłość nie wisi już na włosku, lecz zdaje się mieć szerokie perspektywy, jeśli tylko wśród mieszkańców Patrymonium znajdą się chęci i wola, by wieloletni wysiłek naszych braci podtrzymywać i uświetniać. W czasach, gdy tak wiele świetnych mikronacji popada w ruinę, gdy państwa o których myśleliśmy że są mocarstwami obracają się w nicość, należy tym większą uwagę przykuwać do szczególnej troski o nasze wspólne dobro jakim jest Rotria. Najłatwiej bowiem wymagać zaangażowania od innych, a tak trudno przychodzi wykazanie się inicjatywą. Nie wątpię, iż komukolwiek w Rotrii na jej dobru nie zależy, lecz tak niewielu zdobywa się na działania wtedy, kiedy są one potrzebne.

Pragniemy w kilku słowach podsumować nasz pontyfikat, by tym samym podziękować tym wszystkim, którzy pomimo przeciwności chcieli wspomagać nasze wysiłki nakierowane na udoskonalanie i podtrzymywanie chwały Patrymonium Świętego Pawła.

W ciągu ostatniego roku udało się uporządkować przepisy, tak by konweniowały z naszą tożsamością i tradycją, a także odpowiadały klimatowi, w którym się znajdujemy. W ten sposób przepisy dotyczące konklawe, zostały zebrane i wydane na nowo, w jednolitej i obszernej formie. Podobnie akt zasadniczy Patrymonium Świętego Pawła znalazł nowe wydanie, w którym językiem prostym, czytelnym i precyzyjnym wyłożono podstawowe, fundamentalne zagadnienia dotyczące tak Państwa Kościelnego, jak i Kościoła Świętego.

Odrębnej uwagi wymaga treść dokumentu Dictatus Patriarchae, który został przez nas wspólnie z kolegium kardynalskim opracowany w celu umocnienia pozycji Biskupa Powszechnego, wyartykułowania jego prerogatyw i przywilejów, tak dla podniesienia prestiżu Złotego Tronu, jak i samego Kościoła, któremu Patriarcha, jako Ojciec Królów i Książąt oraz Najwyższy Pasterz przewodzi. Celem wydania tego dokumentu było nadanie podstaw prawnych dla spotykanych w historii, a także utrwalonych w tradycji czynów, jakie w powszechnym uznaniu dotyczyły osoby Patriarchy

Mając na uwadze głos obywateli powołaliśmy do życia Signorię Rotryjską, która daje mieszkańcom Rotrii możliwość kształtowania Państwa Kościelnego według aktualnych wymagań czasu, a także by poruszać istotne dla nich tematy w poszukiwaniu rozwiązań dręczących ich problemów i spraw. Po raz pierwszy od czasów II Rotrii głos mieszkańców Patrymonium został wzięty pod uwagę przy kształtowaniu ustroju Państwa. Jest to olbrzymi przywilej, który właściwie wykorzystany może stać się przyczyną odrodzenia i rozkwitu tak Wiecznego Miasta, jak i całego Państwa. Wiąże się z nim jednak i odpowiedzialność, gdyż prawo do decydowania o losach kraju to także odpowiedzialność za to, co się z nim stanie. Wierzymy jednak, że Ci, którzy pragną w Rotrii zamieszkać będą potrafili również właściwie się o nią zatroszczyć.

Jednym z pierwszych tematów, jaki przedstawiliśmy Signorii Rotryjskiej był system lenny i gospodarczy, które mocą apostolską zawiesiliśmy, gdyż od dawna były nieefektywne i stały się reliktem, który nim powróci do użytku, musi zostać odnowiony według aktualnych potrzeb naszej wspólnoty. Przedstawiliśmy również propozycje naprawy i konkretne pomysły, jakie wcielone w życie mogą okazać się motorem napędowym aktywności mieszkańców Patrymonium, jednakże te kwestie nie zostały jeszcze przez Signorię Rotryjską rozstrzygnięte. Wierzymy, iż obywatele w końcu podejmą się ustaleń i wypracują rozwiązania dające oczekiwane przez wszystkich rezultaty.

Największym jednak dziełem, które dzięki nieocenionej pomocy kardynała Surmy udało się wcielić w życie było przeniesienie naszego forum na nowy serwer, który zapewni stabilność i bezpieczeństwo naszej społeczności. Bezpieczeństwo informatyczne jest bowiem podstawą funkcjonowania mikronacji, co tym bardziej potęguje doniosłość zasług, jakie w tej kwestii wyświadczył nam kardynał Surma, będący tych systemów opiekunem. Dzięki owocnej współpracy udało się również odzyskać archiwalne forum II Rotrii, którego wartość historyczna jest niemierzalna i stanowi bezcenny skarb stanowiący o naszej tożsamości jako Rotryjczyków. Oprócz tego nasza mikronacja uzyskała stronę internetową, która oddaje klimat i charakter Patrymonium.

Podsumowaniem dla ostatniego roku, może być jedno słowo: stabilizacja. Udało się zachować to, co już mieliśmy, odzyskać to co utraciliśmy i wyznaczyć cele, do których będziemy podążać. Zrównoważona polityka zagraniczna, jaką w naszym imieniu prowadził kardynał Wilhelm Orański przyniosła efekt w postaci dobrej opinii o Stolicy Apostolskiej oraz przychylnym nastawieniu innych do Nas. Złoty Tron na nowo przywodzi na myśl skojarzenia rozwagi, spokoju i mądrości, co niewątpliwie wpływa na codzienne realizowanie misji Kościoła. Dzięki wierności naszym zasadom i oddaniu odwiecznej zasadzie o Świętości Kościoła przy pomocy Stwórcy udało się nam oddalić schizmy, podziały i widma upadku. Pojednaliśmy się z Kościołem Orientyki, wspólnie wyznając te same wartości i gromadząc się w jednej Świątyni Pana. Twardą ręką i silnym ramieniem zasłoniliśmy Kościół nasz przed groźbą herezji ze strony Castiglioniego, kończąc naszą walkę sukcesem.

Opuszczając dziś Pałac Apostolski po roku urzędowania jako Patriarcha i Biskup Rotrii, czujemy dumę, iż mimo wielu przeciwności, problemów i wyzwań powierzona Nam Łódź Pawłowa przetrwała sztormy i burze, oraz bezpiecznie dotarła do wyznaczonego celu podróży. Ufamy, iż w swej mądrości Kolegium Kardynałów wskaże na naszego następcę człowieka, który podoła wyzwaniom, jakie stoją przed Patriarchą i całym Kościołem.