Audiencja Generalna - III VIII MMXX

Ojciec Święty, po odprawieniu popołudniowej Celebracji Świętej w intencji pomyślnego rozwoju Państwa Kościelnego, udał się wraz ze swoim Trybunałem do swojej siedziby, do Pałacu Apostolskiego. Tam miała odbyć się zapranowana Audiencja Generalna Ojca Świętego Jana II, który w kilku słowach postanowił zwrócić się do wiernych, a także wyróżnić ciężko pracujących na rzecz Kościoła Rotryjskiego kapłanów. W trakcie procesji do tronu patriarszego, Jan II ściskał ręce napotkanych wiernych, błogosławił im, brał niemowlęta na ręce. Fotografowie przy okazji wykonywali pamiątkowe zdjęcia tego niezwykłego wydarzenia. Następnie Jan II przemówił do zebranych.

proszę mi nie mieć za złe moje niektóre moje przemyślenia, które nie są ani atakiem na Złoty Tron, ani tym bardziej w Waszą Świątobliwość. Zawsze cicho uważałem dwie rzeczy za bardzo ważne: po pierwsze dać w Rytuale Laterańskim (a do tego trzeba zwołać Sobór, czego przeciwnikiem jestem), a dokładnie w przysiędze patriarszej adnotację o nieustannej aktywności i napędzaniu Państwa Kościelnego Rotria pod groźbą autosediswakacji. Zapewniłoby nam to jako taką aktywność, a przede wszystkim obecność najważniejszego trybu - Patriarchy, bez którego nic nie działa. Drugą myślą było oddanie Tronu w młodsze ręce, czego jestem zwolennikiem i orędownikiem, aby Patriarcha nie był z kręgu nas - gnuśnych dziadów leśnych, ale właśnie z inszej opcji, mającej może jakieś nowe spojrzenie, a triregnum wpompowałoby do serca takiego człowieka i do Rotrii świeżą krew. I ubolewam nad tym stanem jaki mamy - w takim stanie sam nie potrafię się odnaleźć, ani jako Kamerling, ani jako Ekonom Patriarszy (w tej chwili, z powodu remontów, nie mam "placówki" do malowania map). Pobudzałem kilka razy Waszą Świątobliwość do poruszenia w jakikolwiek sposób Sekretarza Stanu (bo na tym się akurat znam), ale bez odgłosu - wszak obecnemu Sekretarzowi Stanu tylko mitra i kapelusz, za "darmo" w głowie - gdzież obiecany już Janowi I spis odnowy prawa, który miał być przez Wielebnego przygotowany? Żałuję, że wyraziłem zgodę na powołanie Wielebnego Gudonowa na urząd Sekretarza Stanu, bo to wspaniała "fucha" do rozruszania Państwa i Kościoła.

Ubolewam także nad jedną rzeczą. Oczywiście gratuluję Wielebnemu Zabierajowi infuły i życzę już nie mitry simplex, a praetiosy. Osobiście mam jednak ogromne zastrzeżenia co do kapelusza kardynalskiego Ekscelencji Hippogriffa. Uważam, że to za wcześnie - i trochę bez powodu - w ostatnim czasie Wielebny zamieszany jest nie tylko w aferę rotryjską (którą, świadomie czy nieświadomie) się włączył. Również w Sarmacji dobre imię Wielebnego Tadeusza spaliło się, gdzie (nomen omen świadomie) włączył się w fałszowanie wyborów. Trochę to szkodzi pięknu i czystości Purpurowego Kapelusza. Ale to moje prywatne zdanie, nad którym boleję. Sam wobec zaistniałych faktów, oraz rezygnacji Eminencji Sieniawskiego oraz braku odpowiedzi na zniesienie z urzędu obecnego Sekretarza Stanu i powołanie nowego (wcale nie zgłaszam swojej kandydatury), zastanawiam się nad złożeniem swoich urzędów.