Coronatio Patriarchae III III AD MMXIX

PATRIARCHA ET EPISCOPUS ROTRIAE

AD CARDINALES, EPISCOPOS,
PRESBYTEROS, REGES, PRINCEPES,
ET OMNES FIDELES SACRAE ECCLESIAE

Umiłowani w Chrystusie Panu, Bracia i Siostry!

W ten słoneczny dzień pragniemy podziękować Wam gorąco za przybycie na plac św. Jana Ewangelisty na Lateranie, aby móc uczestniczyć w naszej koronacji. Kolegium Kardynalskie, złożone z żywej krwi organizmu Kościoła wybrało następcę św. Pawła. I los padł na Macieja. Najczcigodniejsi purpuraci wybrali skromnego sługę Kościoła, któremu na sercu leży los Kościoła bardziej niż komukolwiek i kiedykolwiek.

Nasz pontyfikat przypadł w czasie odnowy, sanacji systemu administracyjnego Kościoła i Państwa. Nasze rządy bowiem otwierają czteromiesięczny pontyfikat patriarszy, w częściowo zmienionej formie. Nasze rządy również będą wprowadzać Kościół i Państwo w nowe, a i lepsze czasy kultury XIX i XX wieku. To "unowocześnienie" w fabularyzacji może przynieść tylko owoce. Bowiem po owocach ich poznacie. W centrum jednak nadal stoi krzyż Chrystusa, krzyż, który już od środy będziemy adorować. Bowiem ubi crux, ibi lux. To on będzie przyświecał naszym rządom, jeśli Bóg pozwoli, które wprowadzą Rotrię na inny poziom współpracy wewnętrznej, ale i zewnętrznej. Bowiem gorliwość o Dom Twój, Panie, pożera mnie. To ta gorliwość i miłość do pięknej tradycji Państwa Kościelnego, do roli Kościoła w mikroświecie, do działalności duchownych i świeckich umacnia nasze posłannictwo i chęć zmian. Przed nami wiele pracy mającej na celu przyniesienie Złotemu Tronowi i Bogu Ojcu chwały. Dlatego potrzebujemy wielu robotników, wprawdzie żniwo wielkie, ale robotników mało. Niemniej każdy pracownik Winnicy Pańskiej, który włączy się w to Opus, otrzyma swoją zapłatę. Wszak zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Tym bardziej prosimy o zacieśnienie współpracy między Kurią a wiernymi i mieszkańcami, między wysłannikami dyplomatycznymi a wiernymi diecezji, między kolegium a Patriarchą. Aby zapanowała jedność. Nieustannie modlimy się słowami Chrystusa, Ojcze, spraw, aby byli jedno.

Dlatego z priorytetów naszej działalności będzie dopełnienie Soboru Laterańskiego i jego decyzji, a w szczególności szersze wprowadzanie reform soborowych. Nową zmianą zasługującą na uznanie jest przeobrażenie Gwardii Apostolskiej w całkowite novum, bowiem nową Gwardię Patriarszą tworzyć będzie Zakon Najświętszej Maryi Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie, a każdorazowy wielki mistrz będzie Gonfalonierem Patriarszym. Nadto oddajemy w posiadanie i opiekę Zakonowi, coby kraju pilnował, ale jako służebnicy pańscy podobni to izraelskich lewitów posiadali swoją własność, aby móc spokojnie przeżyć każdy dzień. Nadto w odrębnym postanowieniu oddamy Zakonowi odpowiednie zamki i warownie. Już dziś błogosławimy w Waszym dziele i prosimy o opiekę nad Państwem Kościelnym i osobą Patriarchy oraz Jego dworu. Nadto kilka pomysłów naszych rozpatruje Czcigodne Kolegium, ale niedługo nasze wywody ujrzą światło dzienne podczas Soboru.

Każda władza musi być miłosierna, ale i sprawiedliwa. Dlatego w podziękowaniu za oddanie, ofiarę i służbę pragniemy kilku naszych braci szczególnie uhonorować. Dziękujemy za zaangażowanie w prace soborowe, działalność uniwersytetu, kontakty międzynarodowe oraz dobrą radę w każdym momencie naszych rządów. W pierwszej kolejności chcemy wyróżnić wieloletniego przyjaciela Stolicy Apostolskiej - Andreama von Salsę, Wielkiego Mistrza - którego mianujemy kardynałem honorowym. Z kolei naszego osobistego Sekretarza, a zarazem Sekretarza Stanu, księdza Pio Marię Facibeniego czynimy Biskupem, nadając mu jednocześnie pełnię praw i przywilejów z tego tytułu wychodzących, a zarazem potwierdzamy jego prawa do majątku i zarządu nad Monte Cassino, nadane przez naszego czcigodnego poprzednika. Wielebnego księdza Michelangelo Piccolominiego pragniemy uhonorować tytułem Prałata Honorowego Jego Świątobliwości. Wielebny Księże, prosimy by Uniwersytet dalej rozwijał się w swej światłości. Ponadto mianujemy Brata Piccolomini w dniu dzisiejszym Wikariuszem Generalnym Stolicy Apostolskiej.

Pragniemy również wyróżnić tych wielebnych i czcigodnych, którzy choć nie w Państwie Kościelnym, to oddają wielkie dobro Kościołowi. Jego Królewską Mość Roberta II Fryderyka, Króla Dreamlandu, pragniemy odznaczyć orderem Maryi, Matki Kościoła w jego najwyższej wstędze za przychylność działalności Kościoła. Jego Królewską Mość Konrada Jakuba pragniemy odznaczyć Komandorią Orderu Aleksandra III za jego wsparcie i szacunek okazywane Kościołowi. Nadto nadajemy order Sykstusa III Eminencji Orańskiemu oraz de Medici y Zep, za ich służbę Złotemu Tronowi. Każdemu jednak, który pochłonie się w grzechu lenistwa i nie będzie wspierał Kościoła w Jego pracy, każdemu, kto okaże się gnuśny na wołanie serca, obiecujemy, że odbierzemy wszystko. Albowiem temu co nie ma, odbiorą nawet to co ma.

Radujcie się zawsze w Panu, powiadam Wam, radujcie się. Niech ten uroczysty dzień Koronacji Patriarszej będzie tak radosny w każdym dniu tego pontyfikatu. Na Dobrą współpracę z serca Wam błogosławimy: Benedicat vos omnipotens Deus, Patris † et Filius †, et Spiritus Sanctus. Amen.