Święci Pańscy na każdy dzień

Święci Pańscy na każdy dzień - Wersja do druku

+- Państwo Kościelne Rotria (https://forum.rotria.net.pl)
+-- Dział: INSTYTUCJE STOLICY ŚWIĘTEJ (https://forum.rotria.net.pl/forumdisplay.php?fid=217)
+--- Dział: Urzędy Kurialne (https://forum.rotria.net.pl/forumdisplay.php?fid=502)
+---- Dział: Kongregacja ds. Rozkrzewiania Wiary (https://forum.rotria.net.pl/forumdisplay.php?fid=534)
+---- Wątek: Święci Pańscy na każdy dzień (/showthread.php?tid=1474)

Strony: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

RE: Święci Pańscy na każdy dzień - Andream.von.Salza - 15.04.2019

15 KWIETNIA

[Obrazek: 0415-anastazja_1-300x200.jpg]

ŚW. ANASTAZJA

gr. Anástasis - powstanie, zmartwychwstanie; imię chrześcijańskie nawiązujące do Zmartwychwstania Chrystusa.
Św. Anastazja, męczennica (+ 67). Wspominana jest w “Martyrologium rzymskim” jako matrona i

uczennica apostolska. Za czasów Nerona poniosła śmierć przez ścięcie razem ze św. Bazylissą.

W ikonografii atrybutem św. Anastazji są nożyce.

RE: Święci Pańscy na każdy dzień - Andream.von.Salza - 16.04.2019

16 KWIETNIA

[Obrazek: BJLABRE1.jpg]

BENEDYKT (zob. 12 lutego)

Św. Benedykt Józef Labre, wyznawca (1748 - 1783). Urodził się w Amettes we Francji. Jego rodzice byli

wieśniakami. Mieli piętnaścioro dzieci. Po latach poszukiwań swego powołania życiowego, w tym, nieudanym

pobycie u cystersów, podjął życie Bożego tułacza. Jako pielgrzym, pokutujący za winy swoje i

świata, wędrował do sanktuariów we Włoszech, Francji, Hiszpanii, Szwajcarii, Niemczech. Jego klasztorem

stały się ulice i drogi. Był znany z dobroci, miłości i daru modlitwy. Umarł w opinii świętości, mając

35 lat. Pochowano go w Rzymie, w kościele Maria del Monti, gdzie znaleziono go konającego na stopniach.

Beatyfikowany w 1861 r., kanonizowany w 1881.

RE: Święci Pańscy na każdy dzień - Andream.von.Salza - 17.04.2019

17 KWIETNIA

[Obrazek: 0417-baptysta_1.jpg]

ŚW. ROBERT

germ. hrot (rod, rot) - sława i -berth (beraht) – znakomity.
Św. Robert, opat. Urodził się ok. 1024 r. w Szampanii (Francja). Pochodził ze starego rodu. Mając 15 lat

wstąpił do klasztoru benedyktynów. Jako młody człowiek słynął już ze świętości. W Morier la Cella wybrano

go przeorem. Następnie zaproszono jako opata klasztoru w rodzinnym Tonnerre. W Citeaux (Burgundia)

założył opactwo, tworząc nową rodzinę zakonną - cystersów. Św. Robert duchowość połączył z

ubóstwem, milczeniem, pracą własnych rąk. Cystersi stali się twórcami i krzewicielami kultury materialnej

w Europie - rozwinęli rzemiosło, przemysł, rolnictwo, sadownictwo, pasterstwo. Uruchamiali kopalnie,

huty i zakłady metalurgiczne, budowali mosty, meliorowali pola, karczowali lasy, zakładali wsie.

Święty zmarł w 1111 r.

W ikonografii atrybutem św. Roberta jest pierścień - znak więzi z Bogiem.

RE: Święci Pańscy na każdy dzień - Andream.von.Salza - 18.04.2019

18 KWIETNIA

ŚW. RYSZARD (zob. 7 lutego)

Św. Ryszard Pampuri, zakonnik (1897 - 1930). Był lekarzem znanym z poświęcenia. Wstąpił do zakonu

bonifratrów. Zmarł na gruźlicę. Beatyfikowany w 1981 r. przez Jana Pawła II.

RE: Święci Pańscy na każdy dzień - Andream.von.Salza - 19.04.2019

19 KWIETNIA

ŚW. LEON

gr. léon - lew lub od leos - lud
Św. Leon IX, papież (1002 - 1054). Brunon urodził się w rodzinie hrabiów z Egisheim (Alzacja). Po

przyjęciu święceń kapłańskich pełnił obowiązki kapelana cesarskiego na dworze Konrada II. Mając 24

lata został biskupem w Toul. W 1048 r. cesarz Henryk III na sejmie w Worm wyniósł Brunona na stolicę

Piotrową. Nowy papież wszedł do Rzymu skromnie, bez orszaku, jako pielgrzym. Jego pontyfikat trwał 5

lat. W tym czasie zreformował życie duchownych oraz kurię rzymską i papieską. W ostatnich miesiącach

życia Leona IX Bizantyjczycy zajęli północną Italię, Normanowie zaś najechali południową. Papież w

bitwie pod Civitate poniósł klęskę i dostał się do niewoli. Zmarł wkrótce po powrocie do Rzymu, 19

kwietnia.

RE: Święci Pańscy na każdy dzień - Andream.von.Salza - 20.04.2019

20 KWIETNIA

[Obrazek: 0420-agnieszka_1.jpg]

ŚW. AGNIESZKA (zob. 21 stycznia)
Św. Agnieszka z Montepulciano, dziewica, zakonnica (1268 - 1317). Pochodziła ze szlacheckiej rodziny.
Tamtejszym zwyczajem mając 9 lat została oddana na wychowanie do klasztoru sakinek, jako czternastoletnia
dziewczyna postanowiła zostać w nim zakonnicą. Mając kilkanaście lat została przełożoną klasztoru w Proceno,
gdzie dała się poznać jako osoba pobożna, pokorna, cierpliwa i roztropna. Była mistyczką.
W 1306 r. założyła w swoim rodzinnym miasteczku klasztor, który włączyła do dominikańskiej
rodziny zakonnej. Kanonizowana w 1726 r.

RE: Święci Pańscy na każdy dzień - Andream.von.Salza - 21.04.2019

21 KWIETNIA

ŚW. ANZELM
germ. imię teoforyczne; Ans- - bóg, -helm - hełm; “posiadający hełm boga
Ansa”.
Św. Anzelm, benedyktyn, biskup, doktor Kościoła (1033 - 1109). Urodził
się w możnej rodzinie w miasteczku
Aosta (Piemont). Mając 27 lat przyjął habit benedyktyński w Le Bec. W
trzy lata później został
wybrany przeorem, następnie opatem. W 1078 r. Wilhelm II powołał go na
stolicę prymasowską w Canterbury.
Wkrótce jednak doszło do konfliktu na tle królewskich roszczeń
dotyczących zarządzania Kościołem
na terenie Anglii. Anzelm musiał wyjechać na kontynent. Prosił Urbana
II, aby zwolnił go z
urzędu arcybiskupa, ale bezskutecznie. Przez pewien czas wiódł życie
tułacze. Kiedy po śmierci Wilhelma
II wstąpił na tron Henryk I, na jego zaproszenie prymas Anzelm powrócił
do Anglii. Realizując wytyczne
papieskie dotyczące inwestytury, wszedł w ponowny konflikt. Został
skazany na wygnanie. Porozumienie
między Rzymem i królem, który zrzekł się władzy mianowania biskupów i
obsadzania urzędów
kościelnych, umożliwiło Anzelmowi powrót do Canterbury Zajął się
gorliwie duszpasterstwem oraz reformowaniem
życia zakonnego. Powstały wtedy jego dzieła teologiczne i filozoficzne,
które utorowały
drogę do syntezy scholastycznej - stąd nazywany jest “Ojcem
scholastyki”. Stworzył podstawę do rozważań
wzajemnego stosunku wiary i rozumu, które nie wykluczają się, ale
uzupełniają. Według biskupa
Anzelma wiara uprzedza rozum, a ten wyjaśnia jej tajemnice. W 1720 r.
został ogłoszony doktorem Kościoła.

RE: Święci Pańscy na każdy dzień - Andream.von.Salza - 22.04.2019

22 KWIETNIA

ŚW. AGAPIT
gr. Agápetos - drogi, kochany
Św. Agapit I, papież. Urodził się w Rzymie. Syn prezbitera rzymskiego Gordiana. Archidiakon.
Wybrany na stolicę Piotrową w 535 r., zajął się porządkowaniem spraw kościelnych,
m. in. wprowadzeniem zasady obieralności papieża. W swych dokumentach ustosunkował się do arianizmu.
Wiosną 536 r. udał się do Konstantynopola, aby powstrzymać militarne zamiary wobec Italii. Podczas
pobytu na dworze cesarskim zmarł 22 kwietnia 536 r.

RE: Święci Pańscy na każdy dzień - Andream.von.Salza - 23.04.2019

23 KWIETNIA

[Obrazek: 0423-wojciech_2.jpg]

ŚW. WOJCIECH
słow. woj- - wojownik, -ciech - uciecha, pociecha; “ten, kogo cieszy
walka”, “kto znajduje pociechę w wojowaniu”.
Św. Wojciech (Adalbert), biskup, męczennik (956 - 997). Urodził się w możnej rodzinie Sławnikowiców
w Lubicach (Czechy). Kształcił się w Magdeburgu pod opieką tamtejszego arcybiskupa Adalberta. Ku
jego czci Wojciech przyjął (podczas bierzmowania?) imię Adalbert, pod którym jest znany i czczony w
Europie. Mając 27 lat zostaje biskupem Pragi. Po pięciu latach wysiłków pasterskich, widząc brak ich
skuteczności, św. Wojciech udał się do Rzymu, aby papież zwolnił go z obowiązków. Za radą sędziwego
ascety, św. Nila, przyjął habit benedyktyński. Po paru latach zmarł biskup Falkold, który zastępował go w
zarządzaniu diecezją. Czesi zażądali, aby Wojciech powrócił na biskupią stolicę. Przychylając się do życzenia
papieża, Święty wrócił do Pragi. Jednak stosunki wewnętrzne w kraju nie poprawiły się i biskup
znalazł się pośrodku rywalizujących ze sobą rodów. Kiedy zaprotestował przeciwko zamordowaniu kobiety,
szukającej na terenie kościoła azylu, wrogie stronnictwo przymusiło go do opuszczenia kraju.
Wkrótce potem spaliło doszczętnie rodzinny gród Lubice oraz wymordowało czterech braci Wojciecha
wraz z ich rodzinami. Biskup Wojciech udał się do Italii, gdzie spotkał się z Ottonem III, który zachęcał
go do działalności misyjnej. Wojciech podjął tę myśl. Jesienią 996 r. wybrał się do Polski, aby podążyć
dalej na północ. Król Bolesław Chrobry przyjął go na swym dworze życzliwie. Proponował mu funkcję
pośrednika w polskich misjach dyplomatycznych. Biskup Wojciech wyraził jednak chęć pracy wśród
pogan. Wiosną roku następnego popłynął Wisłą do Gdańska. Król dał mu osłonę z 30 wojów. Udając się
z Gdańska w okolice Pregoły (?) biskup oddalił rycerzy Na terenie Prus 23 kwietnia 997 r. w piątek o
świcie uzbrojony tłum rzucił się na Wojciecha i towarzyszących mu misjonarzy. Najpierw został uderzony
wiosłem, potem przeszyty włóczniami. Odcięto mu głowę i wbito na pal.
Chrobry wykupił ciało Męczennika i z honorami pochował je w Gnieźnie. W dwa lata później papież Sylwester
II uroczyście wpisał Wojciecha do kanonu świętych. W marcu 1000 r. Otton III odbył
pielgrzymkę do grobu Świętego. Wtedy - podczas spotkania z Bolesławem Chrobrym - została uroczyście
proklamowana metropolia gnieźnieńska z podległymi jej diecezjami w Krakowie, Kołobrzegu i Wrocławiu. Św.
Wojciech stał się patronem Kościoła w Polsce. Jego kult ogarnął Węgry, Czechy oraz kolejne kraje Europy. Św.
Wojciech jest jednym z trzech głównych patronów Polski. Jest też patronem archidiecezji
gnieźnieńskiej, gdańskiej, warmińskiej i diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej oraz miast, m.in. Gniezna,
Trzemeszna, Serocka. Życie św. Wojciecha zostało przedstawione na drzwiach gnieźnieńskich - jednym z największych
dzieł sztuki średniowiecznej w Polsce.
W ikonografii Święty występuje w stroju biskupim, w paliuszu, z pastorałem. Jego atrybuty to także
orzeł, wiosło oraz włócznie, od których zginął.

RE: Święci Pańscy na każdy dzień - Andream.von.Salza - 24.04.2019

24 KWIETNIA

Ś. JERZY (zob. 27 stycznia)

Św. Jerzy, żołnierz, męczennik (III/IV w.). Pochodził z Liddy (Azja Mniejsza). Zachowały się o nim nikłe

dane biograficzne, jednak są bardzo liczne i wczesne dowody kultu Świętego. Jego ojcem miał być

Pers - Geroncjusz. Jerzy jako ochotnik wstąpił do legionów rzymskich. Doszedł do rangi wyższego oficera

(trybuna?). Podczas prześladowań za czasów Dioklecjana jako chrześcijanin odmówił złożenia ofiary

bóstwom rzymskim (305?). Poddano go okrutnym i długim męczarniom - według niektórych tekstów

trwały one aż 7 lat. M. in. przybijano go do krzyża, torturowano na katowskim kole. Umęczono go w

Diospolis na terenie Palestyny Okrucieństwo zastosowane wobec św. Jerzego musiało być wyjątkowe,

skoro wśród tak ogromnej liczby męczenników, którzy wówczas zginęli za wiarę, jemu nadano tytuł

Wielkiego Męczennika. Do kultu i legendy o Świętym przyczyniły się wyprawy krzyżowe, z których

jedna stacjonowała pod Liddą. Za swego patrona uznają go: Anglia, Holandia, Niemcy, Szwecja, Litwa,

Bośnia; archidiecezja białostocka, wileńska, diecezja pińska; m. in. miasta: Ferrara, Neapol. Pod wezwaniem

św. Jerzego powstało wiele bractw rycerskich oraz zgromadzeń zakonnych. Stał się patronem rycerzy,

żołnierzy, ludzi mających związek z bronią i walką - rusznikarzy, zbrojmistrzów, puszkarzy, kawalerzystów,

wojsk pancernych, także rolników, skautów i harcerzy. Jest orędownikiem podczas epidemii

oraz w chorobach skóry, trądu.

W ikonografii Święty ukazywany jest w krótkiej tunice jako rycerz na koniu zabijający smoka. Jego atrybutami

są: anioł z wieńcem laurowym lub z koroną, baranek, biała chorągiew lub lanca z czerwonym

krzyżem, koń, palma męczeństwa oraz m. in. przedmioty jego męki - gwoździe, kamień młyński i koło,

miecz, smok u stóp, smok zabity.