(08.07.2019, 15:30:39)Pio Maria Cesare de Medici napisał(a): Wieczorem przedstawię Wielebnej Komisji projekty trzech ceremoniałów: pogrzebu Biskupa Rotrii, ekskomuniki oraz inauguracji Bazyliki lub Kościoła (a nie konsekracji).

Cytat:Inwestytura Diakońska (Gdy dokonuje jej Biskup)

B- Biskup

P- Prezbiter
K- Kandydat

MC- Mistrz Ceremonii

MC: Do kościoła zmierza procesja. Prowadzi ją diakon z dymiącą kadzielnicą, za nim akolici, krucyfiks i duchowieństwo wedle hierarchii. Podąża też kandydat na diakona ubrany w albę. Na samym końcu idzie biskup ubrany w szaty pontyfikalne. Obecny w liturgii prezbiter mówi:

P:  Najprzewielebniejszy Ojcze, święta Matka Kościół Rotryjski domaga się, abyś tego Brata wyniósł do godności diakona.

B: Czy wiesz, że jest tego godzien?

P: O ile ułomność ludzka mi pozwala, zaświadczam, że jest tego godzien.

B:  Aby się upewnić, czy jesteś godzien tego urzędu zadam Ci  Synu pytania.

Czy chcesz dobrowolnie i świadomie przyjąć godność diakona?

K: Chcę.

B: Czy chcesz kontynuować naukę, abyś był godnym przyjęcia godności prezbiteratu?

K: Chcę z Bożą pomocą.

B: Czy mi, moim następcom i Najwyższemu Kapłanowi oraz Jego następcom przyrzekasz cześć i posłuszeństwo?

K: Przyrzekam.

MC: Biskup nakłada nowemu diakonowi dalmatykę.

B: Przyjmij suknię zbawienia i wesela.
K: Amen.

MC: Nowy diakon całuje biskupa w pierścień. Ceremonia kończy się śpiewem Te Deum.

Inwestytura Diakońska (Gdy dokonuje jej Patriarcha)

P- Patriarcha
B- Biskup 

K- Kandydat

MC- Mistrz Ceremonii

MC: Do kościoła zmierza procesja. Prowadzi ją diakon z dymiącą kadzielnicą, za nim akolici, krucyfiks i duchowieństwo wedle hierarchii. Podąża też kandydat na diakona ubrany w albę. Na samym końcu Jego Świątobliwość ubrany w szaty pontyfikalne niesiony jest w lektyce. Obecny w liturgii biskup mówi:
B:  Najprzewielebniejszy Ojcze, święta Matka Kościół Rotryjski domaga się, abyś tego Brata wyniósł do godności diakona.

P: Czy wiesz, że jest tego godzien?

B: O ile ułomność ludzka mi pozwala, zaświadczam, że jest tego godzien.

P:  Aby się upewnić, czy jesteś godzien tego urzędu zadam Ci  Synu pytania.

Czy chcesz dobrowolnie i świadomie przyjąć godność diakona?

K: Chcę.

P: Czy chcesz kontynuować naukę, abyś był godnym przyjęcia godności prezbiteratu?

K: Chcę z Bożą pomocą.

P: Czy nam, naszym następcom i swemu biskupowi oraz jego następcom przyrzekasz cześć i posłuszeństwo?

K: Przyrzekam.

MC: Patriarcha nakłada nowemu diakonowi dalmatykę.

P: Przyjmij suknię zbawienia i wesela.
K: Amen.

MC: Nowy diakon całuje Patriarchę w pierścień. Ceremonia kończy się śpiewem Te Deum.

Cytat:

Inwestytura Kapłańska (Gdy dokonuje jej Biskup)

B- Biskup

P- Prezbiter (lub inny biskup)
K- Kandydat

MC- Mistrz Ceremonii

MC: Z zakrystii wyrusza procesja prowadzona przez turyfera, za którym podążają akolici i krucyferariusz. Dalej idą duchowni wedle hierarchii wraz z diakonem, który ma być wyniesionym do godności prezbitera. Na końcu podąża biskup błogosławiący lud. Obecny na ceremonii prezbiter przemawia:

P:  Najprzewielebniejszy Ojcze, święta Matka Kościół Rotryjski domaga się, abyś tego Brata wyniósł do godności prezbitera.

B: Czy wiesz, że jest tego godzien?

P: O ile ułomność ludzka mi pozwala, zaświadczam, że jest tego godzien.

B:  Aby się upewnić, czy jesteś godzien tego urzędu zadam Ci  Synu pytania.

Czy chcesz dobrowolnie i świadomie przyjąć godność prezbitera?

K: Chcę.

B: Czy chcesz sumiennie spełniać zadana nałożone przez władze kościelne, gdziekolwiek zostaniesz posłany?

K: Chcę.

B: Czy chcesz dobrowolnie wytrwać w świętej czystości, aż do końca swojego żywota?

K: Chcę.

B: Czy chcesz swoim życiem świadczyć o Chrystusie jako wierny sługa Kościoła?
K: Chcę z Bożą pomocą.
B: Czy mi, moim następcom i Najwyższemu Kapłanowi oraz Jego następcom przyrzekasz cześć i posłuszeństwo?

MC: Nowy prezbiter klęka przed Biskupem i wkładając złożone ręce w ręce Biskupa mówi:

K: Przyrzekam cześć i posłuszeństwo Tobie Czcigodny Ojcze, twoim następcom i Najwyższemu Kapłanowi oraz, że uczynię wszystko, czego wymagać będzie ode mnie posługa prezbitera.

MC: Biskup nakłada nowemu prezbiterowi ornat.

B: Przyjmij jarzmo Pańskie, bowiem jest ono słodkie, a jego ciężar jest rozkoszą.
K: Amen.

MC: Nowy prezbiter i Biskup wymieniają pocałunek pokoju. Następnie nowy kapłan odbiera gratulacje. Ceremonia kończy się śpiewem Te Deum.

Inwestytura Kapłańska (Gdy dokonuje jej Patriarcha)

P- Patriarcha

B- Biskup
K- Kandydat

MC- Mistrz Ceremonii

MC: Z zakrystii wyrusza procesja prowadzona przez turyfera, za którym podążają akolici i krucyferariusz. Dalej idą duchowni wedle hierarchii wraz z diakonem, który ma być wyniesionym do godności prezbitera. Na końcu Jego Świątobliwość niesiony jest w lektyce. Obecny na ceremonii biskup przemawia:

B:  Najjaśniejszy Panie, święta Matka Kościół Rotryjski domaga się, abyś tego Brata wyniósł do godności prezbitera.

P: Czy wiesz, że jest tego godzien?

B: O ile ułomność ludzka mi pozwala, zaświadczam, że jest tego godzien.

P:  Aby się upewnić, czy jesteś godzien tego urzędu zadam Ci  Synu pytania.

Czy chcesz dobrowolnie i świadomie przyjąć godność prezbitera?

K: Chcę.

P: Czy chcesz sumiennie spełniać zadana nałożone przez władze kościelne, gdziekolwiek zostaniesz posłany?

K: Chcę.

P: Czy chcesz dobrowolnie wytrwać w świętej czystości, aż do końca swojego żywota?

K: Chcę.

P: Czy chcesz swoim życiem świadczyć o Chrystusie jako wierny sługa Kościoła?
K: Chcę z Bożą pomocą.
P: Czy nam, naszym następcom i swemu biskupowi oraz jego następcom przyrzekasz cześć i posłuszeństwo?

MC: Nowy prezbiter klęka przed Patriarchą i wkładając złożone ręce w ręce Patriarchy mówi:

K: Przyrzekam cześć i posłuszeństwo Tobie Najjaśniejszy Panie, Twoim następcom i mojemu biskupowi oraz jego następcom, a także to, iż uczynię wszystko, czego wymagać będzie ode mnie posługa prezbitera.

MC: Patriarcha nakłada nowemu prezbiterowi ornat.

B: Przyjmij jarzmo Pańskie, bowiem jest ono słodkie, a jego ciężar jest rozkoszą.
K: Amen.

MC: Nowy prezbiter i Ojciec Święty wymieniają pocałunek pokoju. Następnie nowy kapłan odbiera gratulacje. Ceremonia kończy się śpiewem Te Deum.