![]() |
|
Święci Pańscy na każdy dzień - Wersja do druku +- Państwo Kościelne Rotria (https://forum.rotria.net.pl) +-- Dział: INSTYTUCJE STOLICY ŚWIĘTEJ (https://forum.rotria.net.pl/forumdisplay.php?fid=217) +--- Dział: Urzędy Kurialne (https://forum.rotria.net.pl/forumdisplay.php?fid=502) +---- Dział: Kongregacja ds. Rozkrzewiania Wiary (https://forum.rotria.net.pl/forumdisplay.php?fid=534) +---- Wątek: Święci Pańscy na każdy dzień (/showthread.php?tid=1474) |
RE: Święci Pańscy na każdy dzień - Andream.von.Salza - 10.10.2019 10 października ![]() MARIA (zob. 1 stycznia) Bł. Maria Angela Zofia Truszkowska, zakonnica. Urodziła się 16 maja 1825 r. Ojciec jej był prawnikiem. Przy współudziale bł. Honorata Koźmińskiego założyła Zgromadzenie Sióstr Felicjanek w Warszawie (1855), zajmujące się dziećmi. W czasie powstania styczniowego felicjanki zamieniały ochronki na szpitale polowe. Za patriotyczną działalność zgromadzenie uległo kasacie. Maria Angela przeniosła się do Krakowa i tam założyła kolejny dom. Pomoc potrzebującym łączyła z głęboką modlitwą, a szczególnie z adoracją Najświętszego Sakramentu. Zmarła 10 października 1899 r. Jej “życie znaczone było miłością. Była to troska o wszystkich głodnych chleba, serca i domu oraz prawdy ewangelicznej” - powiedział o niej Jan Paweł II, który beatyfikował ją w 1993 r. RE: Święci Pańscy na każdy dzień - Andream.von.Salza - 11.10.2019 11 października ![]() ALEKSANDER (zob. 26 lutego) Św. Aleksander Sauli, biskup (1534 - 1592). Urodził się w Mediolanie. Mając 17 lat wstąpił do bamabitów. W 1556 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Studia w Pawii zakończył doktoratem. Był profesorem uniwersytetu, następnie generałem zakonu. W roku 1570 został biskupem w Alerii na Korsyce. Rozwinął [size=2][size=3]duszpasterstwo dzieci, chorych, marynarzy, pielgrzymów. Żył jak najuboższy mnich. Po dwudziestu latach[/size][/size] pracy ofiarowano mu biskupstwo w Pawii. Tam podczas wizytacji pasterskiej zmarł. Przy śmierci prosił spowiednika, aby mu czytał Mękę Pańską. Beatyfikował go Benedykt XIV (1741), kanonizował Pius X (1904). RE: Święci Pańscy na każdy dzień - Andream.von.Salza - 12.10.2019 12 października EDWIN germ. ed- - posiadanie, władza, majątek i -win - przyjaciel; “przyjaciel dziedzictwa”. Św. Edwin, król (584 - 633). Młodość spędził na wygnaniu. Odzyskawszy tron Northumbrii (jedno z królestw na terenie dawnej Anglii), stanął w obliczu kolejnych wojen. Ożenił się z św. Etelburgą, córką św. Etelberta, króla Kentu. Małżeństwo to dało początek chrześcijaństwu w Anglii. Przyjąwszy chrzest razem z dworem (627), podjął dzieło chrystianizacji swego królestwa. Zostało ono zahamowane po jego śmierci. Edwin zginął pod Hatfield w czasie bitwy z Pendą, królem Mercji. RE: Święci Pańscy na każdy dzień - Andream.von.Salza - 14.10.2019 13 października ![]() HONORAT (zob. 11 stycznia) Bł. Honorat Koźmiński, zakonnik, kapłan. Wacław Koźmiński urodził się w rodzinie inteligenckiej w 1829 r. w Białej Podlaskiej. Maturę uzyskał w Płocku. Studiował na wydziale budownictwa przy Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. Jego młodzieńcze lata cechowała obojętność wobec Boga. Pod zarzutem przynależności do spisku politycznego został aresztowany i osadzony w X pawilonie Cytadeli warszawskiej. W więzieniu zachorował na tyfus. Po jedenastu miesiącach więzienia został zwolniony Przeżycia więzienne radykalnie zmieniły jego stosunek do Boga. Po ukończeniu studiów wstąpił do klasztoru kapucynów (1848), przyjmując imię zakonne Honorat. Wyświęcony na kapłana w 1852 r. Był wybitnym kaznodzieją oraz znanym spowiednikiem. Swoją głęboką religijnością i troską o człowieka zjednywał wielu ludzi dla Chrystusa. O. Honorat założył szereg zgromadzeń zakonnych - do dziś istnieją trzy zgromadzenia habitowe: felicjanki - powołane razem z bł. Marią Angelą Zofią Truszkowską (zob. 10 października), serafitki, kapucynki, i czternaście bezhabitowych, tzn. utajonych przed carskim zaborcą, który po kasacie klasztorów nie dopuszczał do ich odrodzenia się czy powstawania nowych. Zgromadzenia o. Honorata podejmowały prace charytatywne i apostolskie m. in. wśród młodzieży szkolnej i rzemieślniczej, w fabrykach, wśród ludu wiejskiego, w przytułkach dla ludzi starych i upośledzonych. Po powstaniu styczniowym skasowano klasztor, w którym przebywał. Zakonników, wśród nich i o. Honorata, wywieziono do Zakroczymia. Ostatecznie osiadł on w Nowym Mieście nad Pilicą. Wyczerpany pracą apostolską, zmarł w opinii świętości 16 grudnia 1916 r. Beatyfikował go Jan Paweł II (1988). W ikonografii bł. Honorat przedstawiany jest w habicie kapucynów. RE: Święci Pańscy na każdy dzień - Andream.von.Salza - 15.10.2019 14 października ![]() KALIKST gr. kalós - piękny, dobry. Św. Kalikst I, papież, męczennik (+222/223?). Był niewolnikiem Karpofora, który dał mu wolność. Po powrocie z zesłania w kopalniach na Sardynii został archidiakonem. Zarządzał cmentarzem przy Via Appia w Rzymie, który do dziś nosi jego imię. W 217 r. został wybrany papieżem. Jego pontyfikat trwał 5 lat. W tym czasie zajął zdecydowane stanowisko wobec herezji sabelianizmu i monarchizmu, które błędnie interpretowały tajemnicę Trójcy Świętej, a także wobec schizmy Hipolita. Akceptował związki małżeńskie zawierane między osobami wolnymi a niewolnikami. Umożliwił powrót do Kościoła chrześcijanom, których poprzednio wykluczano z pokuty kościelnej, pozostawiając ich sądowi Bożemu. W ikonografii św. Kalikst przedstawiany jest w stroju pontyfikalnym z tiarą na głowie. Jego atrybutami są: księga, kamień na księdze, pastorał. RE: Święci Pańscy na każdy dzień - Andream.von.Salza - 15.10.2019 15 października ![]() TERESA (zob. 1 października) Św. Teresa od Jezusa, dziewica, zakonnica, doktor Kościoła. Urodziła się w 1515 r. Pochodziła ze szlacheckiej i zamożnej rodziny zamieszkałej w Avili. Jako dziecko marzyła o męczeństwie za wiarę. Mając 12 lat przeżyła śmierć matki. Pisała o tym w swej biografii: “Gdy mi umarła matka... rozumiejąc wielkość straty, udałam się w swoim utrapieniu przed obraz Matki Bożej i rzewnie płacząc, błagałam Ją, aby mi była matką. Prośba ta, choć z dziecinną prostotą uczyniona, nie była - zdaje mi się - daremną.” W 20 roku życia wstąpiła do klasztoru karmelitanek w rodzinnym mieście, w Avili. Po złożeniu ślubów ciężko zachorowała. Przez rok leczyła się poza klasztorem. Po powrocie do klasztoru jej życie duchowe ulega pogłębieniu. Utalentowana i wrażliwa odkrywa, że modlitwa jest tajemniczą bramą, przez którą wchodzi się do “twierdzy wewnętrznej”. Mistyczka i wizjonerka, a jednocześnie osoba o umysłowości wielce rzeczowej i praktycznej. Przeprowadziła reformę swojego zakonu fundując 32 klasztory Część życia spędziła w ciągłych podróżach, na pertraktacjach z władzami duchownymi i świeckimi, wygłaszaniu konferencji o odnowie życia zakonnego. Z pomocą św. Jana od Krzyża przedsięwzięła również reformę karmelitów. Nową gałąź zakonu nazwano karmelitami bosymi. Łączyła kontemplację z aktywnością i umartwieniem. Mimo przeciwności konsekwentnie realizowała swoje zakonne powołanie. Miała dar serdecznej zażyłości z Bogiem. W oparciu o osobiste doświadczenie św. Teresa napisała dzieła, które są perłami literatury mistycznej. Za największe uważana jest “Twierdza wewnętrzna”. Jest klasykiem literatury hiszpańskiej. Umarła 15 października 1582 r. Beatyfikował ją Paweł V (1614), kanonizował Grzegorz XV (1622). Paweł VI ogłosił św. Teresę doktorem Kościoła (1970). Jest patronką Hiszpanii, miasta Avila, Ałba de Tormes; karmelitów bosych, karmelitów trzewiczkowych, chorych -zwłaszcza uskarżających się na bóle głowy i serce, dusz w czyśćcu cierpiących. W ikonografii św. Teresa przedstawiana jest w habicie karmelitanki. Jej atrybutami są: anioł przeszywający jej serce strzałą miłości, gołąb, krzyż, pióro i księga, napis: “Misericordias Domini in aeternum cantabo”, strzała. RE: Święci Pańscy na każdy dzień - Andream.von.Salza - 16.10.2019 16 października JADWIGA (zob. 17 lipca) Św. Jadwiga Śląska, księżna, wdowa. Urodziła się w 1174 (1179?) roku jako córka Bertolda IV hrabiego na Andechs (Bawaria). Otrzymała staranne wychowanie i wykształcenie w domu rodzinnym i u benedyktynek w Kitzingen. W trzynastym roku życia poślubiła Henryka I Brodatego, księcia Wrocławia, z którym miała siedmioro dzieci. W swoim życiu doświadczyła tajemnicy Krzyża. Przeżyła śmierć męża i prawie wszystkich dzieci. Jej ukochany syn, Henryk Pobożny, poległ w bitwie z Tatarami pod Legnicą. Ostatnie lata spędziła w ufundowanym przez siebie klasztorze cystersek w Trzebnicy, gdzie jej córka Gertruda była przełożoną. Zasłynęła z pobożności i czynów miłosierdzia. Wyczerpana surowym życiem mniszki, chociaż nie składała ślubów, zmarła 15 października 1243 r. Kanonizowana przez Klemensa IV w 1267 r. Jej relikwie spoczywają w Trzebnicy. Patronka Polski, Śląska, archidiecezji wrocławskiej i diecezji w Gorlitz; miast: Andechs, Berlina, Krakowa, Trzebnicy, Wrocławia, Europy; uchodźców oraz pojednania i pokoju. W ikonografii św. Jadwiga przedstawiana jest jako młoda mężatka w długiej sukni lub w książęcym płaszczu z diademem na głowie. Czasami w habicie cysterskim. Jej atrybutami są: but w ręce, krzyż, księga, figurka Matki Bożej, makieta kościoła w dłoniach, różaniec. RE: Święci Pańscy na każdy dzień - Andream.von.Salza - 17.10.2019 17 października ![]() IGNACY (zob. 31 lipca) Św. Ignacy Antiocheński, biskup, męczennik (+ ok. 107). Następca św. Piotra na biskupstwie w Antiochii (Syria). W czasie prześladowania za cesarza Trajana został uwięziony i skazany na śmierć. Wysłano go do Rzymu, aby tam rzucić na pożarcie dzikim zwierzętom. W drodze napisał siedem listów do gmin chrześcijańskich Małej Azji, wyrażając w nich żarliwość wiary oraz głęboki pokój serca wobec czekającego go męczeństwa. Listy te są ważnym dokumentem wiary pierwotnego Kościoła. Św. Ignacy, “Teoforos” - jak przedstawia się w pismach, zginął śmiercią męczeńską na arenie w Rzymie. Jego imię wymieniane jest w Kanonie rzymskim. W ikonografii św. Ignacy ukazywany jest w szatach biskupich rytu wschodniego lub jako młody biskup z raną na piersi. Atrybutami są: lew u stóp, IHS na piersi Świętego. św. Contarda RE: Święci Pańscy na każdy dzień - Andream.von.Salza - 18.10.2019 18 października ![]() ŁUKASZ gr. Lucanós - pochodzący z Lukami; “urodzony o świcie”. Św. Łukasz, Ewangelista (I w.). Euzebiusz i Tertulian piszą, że jego rodzinnym miastem była Antiochia Syryjska. Z pochodzenia - poganin, z zawodu - lekarz (Kol 4,14). Około 50 roku przyłączył się do św. Pawła, gdy ten odbywał drugą misyjną podróż. Towarzyszył mu w Troadzie, Filippi, Jerozolimie. Był z nim w Rzymie, a także podczas trzeciej podróży misyjnej. Po śmierci Apostoła Narodów działał (jako biskup?) w Achai i Egipcie. Według tradycji Łukasz jest autorem Ewangelii oraz Dziejów Apostolskich. Zawdzięczamy mu prawie wszystkie wiadomości o dzieciństwie Pana Jezusa oraz niejeden rys jego Matki. Dante określił go “historykiem łagodności Chrystusowej”. Miał umrzeć śmiercią naturalną w wieku 84 lat w Beocji. Patron Hiszpanii, miasta Achai; introligatorów, lekarzy, malarzy i rzeźbiarzy, notariuszy, rzeźników, złotników. Według legendy malował portrety Jezusa, apostołów, a zwłaszcza Maryi, Matki Bożej. Jeden z nich, jak opisuje Teodor Lektor z VI wieku, cesarzowa Eudoksja, żona Teodozego II Wielkiego, zabrała z Jerozolimy i przesłała św. Pulcherii, siostrze cesarza. Według innej opowieści kopią jednego z obrazów św. Łukasza jest Ikona Jasnogórska. W ikonografii św. Łukasz prezentowany jest jako młodzieniec o ciemnych, krótkich, kędzierzawych włosach, w tunice. Sztuka zachodnia ukazuje go z tonsurą lub łysiną, czasami bez zarostu. Bywa przedstawiany, gdy maluje obraz. Jego atrybutami są: księga, paleta malarska, przyrządy medyczne, skalpel, wizerunek lub figura Matki Bożej, wół, zwój. RE: Święci Pańscy na każdy dzień - Andream.von.Salza - 19.10.2019 19 października ![]() PAWŁA (zob. 15 stycznia) Św. Paweł od Krzyża, kapłan. Paweł Franciszek Danei urodził się w 1694 r. w Ovada (Piemont). Pochodził z zubożałej rodziny szlacheckiej. Mając 19 lat zaciągnął się do armii weneckiej, aby walczyć z Turkami. Ale już po roku podjął życie pustelnika. W jedenaście lat później został kapłanem. Był jednym z największych kaznodziejów XVIII stulecia. Jego pobożność cechowała pasyjność, czyli rozważanie i uczestniczenie w tajemnicy Męki Pańskiej. Powołał zgromadzenie pasjonistów, którego celem jest głoszenie nabożeństwa do Męki Chrystusa i wzywanie do pokuty Założył klasztor na Monte Argentario niedaleko Orbetello (1728). Był pierwszym, a zarazem dożywotnim generałem zakonu. Razem z Marią Croifissa di Gesú powołał także żeńskie zgromadzenie pasjonistek. Zmarł w Rzymie 18 października 1775 r. Został pochowany w bazylice św. Jana i Pawła. Beatyfikował go Pius IX w 1853 r., kanonizował w 1867. Jest patronem pasjonistów, pasjonistek oraz orędownikiem nabożeństwa do Męki Pańskiej. W ikonografii przedstawiany jest św. Paweł w czarnym, zakonnym habicie z napisem “Passio Domini Nostri Iesu Christi” w obwódce w kształcie serca. Jego atrybutami są krucyfiks i czaszka. |