(07.12.2018, 00:46:57)Nicolò Dreder napisał(a): Otwieram debatę nad zastrzeżeniami w stosunku do regencji Kamerlinga wynikającej z absencji Patriarchy. Jako pierwszą osobę zapraszam Wielebnego Tomasso Mancini'ego aby zaprezentował swoje zastrzeżenia zawarte w głosowaniu.

Z wyrazami szacunku,

(07.12.2018, 01:01:05)Tommaso Mancini napisał(a):

Moje zastrzeżenia co do punktu 2go głosowania, które dzisiaj się odbyło, koncentrują się wokół dwóch rzeczy. Po pierwsze, wydaje mi się, że samo ograniczenie praw patriarszych scedowanych na regenta jest niewystarczające. Czyż taki regent, który nagle otrzymuje całkiem duży zestaw władzy, nie może stać się tyranem, który będzie nadużywał prawa? Mimo wszystko niejako będzie ersatzem Patriarchy. Proponuję zatem, aby zarząd Kościołem i Państwem pozostawić Kolegium Kardynalskiemu, jako radzie regencyjnej, zaś Kamerling zarządzałby Kurią i diecezją rotryjską. Taki podział zresztą bardziej by odpowiadał realiom realnego Watykanu, gdzie w czasie sediswakancji tak właśnie wygląda zarząd Kościołem.

W historii Rotrii kilka razy mieliśmy rządy regenta i w żadnych z nich nie sposób dostrzec tyranii (przynajmniej ja takiej sytuacji nie pamiętam). Idąc tym tokiem myślenia moglibyśmy zastanawiać się, czy Patriarcha powinien mieć tak duże uprawnienia, przecież może postradać zmysły w czasie pełnienia urzędu. Mówi Brat o tym, że regent będzie ersatzem Patriarchy. Kamerlingiem nie zostaje osoba, która od dwóch dni mieszka w Rotrii, ale zazwyczaj doświadczony urzędnik, który raczej nie popadnie w nagłą ekstazę, że oto zdobył władzę absolutną i zacznie demolować państwo. Trochę więcej zaufania do purpuratów  Powinniśmy się raczej zastanowić, co w sytuacji, gdy stanowisko kamerlinga nie jest obsadzone, bo przecież takie okoliczności mogą zaistnieć.

(07.12.2018, 17:16:07)Wilhelm Orański napisał(a):

 Kamerlingiem nie zostaje osoba, która od dwóch dni mieszka w Rotrii, ale zazwyczaj doświadczony urzędnik, który raczej nie popadnie w nagłą ekstazę, że oto zdobył władzę absolutną i zacznie demolować państwo. Trochę więcej zaufania do purpuratów

(07.12.2018, 18:53:43)Wilhelm Orański napisał(a):

Ostatnie zdanie zaprzecza całej Brata wypowiedzi. Skoro kolegium jest niekompetentne, jakie ma znaczenie to, czy Patriarchę zastąpi jeden kardynał, czy pięciu?

(07.12.2018, 17:16:07)Wilhelm Orański napisał(a):  Powinniśmy się raczej zastanowić, co w sytuacji, gdy stanowisko kamerlinga nie jest obsadzone, bo przecież takie okoliczności mogą zaistnieć.

(07.12.2018, 18:21:20)Tommaso Mancini napisał(a):

(07.12.2018, 17:16:07)Wilhelm Orański napisał(a):

 Kamerlingiem nie zostaje osoba, która od dwóch dni mieszka w Rotrii, ale zazwyczaj doświadczony urzędnik, który raczej nie popadnie w nagłą ekstazę, że oto zdobył władzę absolutną i zacznie demolować państwo. Trochę więcej zaufania do purpuratów

Przepraszam, ale nie mogę się powstrzymać od śmiechu? Zaufanie do tego Kolegium XDDDD? To Kolegium, które jest folwarkiem dziadka Eminencji? Które wybiera średnio aktywnych bądź nieaktywnych Patriarchów? Dopóki nie zmieni się skład, dopóty nie ma mowy o jakimkolwiek zaufaniu do niego. To jedna z przyczyn dlaczego wolę, żeby rządziło całe Kolegium .

(07.12.2018, 01:01:05)Tommaso Mancini napisał(a):

(07.12.2018, 00:46:57)Nicolò Dreder napisał(a): Otwieram debatę nad zastrzeżeniami w stosunku do regencji Kamerlinga wynikającej z absencji Patriarchy. Jako pierwszą osobę zapraszam Wielebnego Tomasso Mancini'ego aby zaprezentował swoje zastrzeżenia zawarte w głosowaniu.

Z wyrazami szacunku,

Czcigodni Ojcowie Soborowi,

Moje zastrzeżenia co do punktu 2go głosowania, które dzisiaj się odbyło, koncentrują się wokół dwóch rzeczy. Po pierwsze, wydaje mi się, że samo ograniczenie praw patriarszych scedowanych na regenta jest niewystarczające. Czyż taki regent, który nagle otrzymuje całkiem duży zestaw władzy, nie może stać się tyranem, który będzie nadużywał prawa? Mimo wszystko niejako będzie ersatzem Patriarchy. Proponuję zatem, aby zarząd Kościołem i Państwem pozostawić Kolegium Kardynalskiemu, jako radzie regencyjnej, zaś Kamerling zarządzałby Kurią i diecezją rotryjską. Taki podział zresztą bardziej by odpowiadał realiom realnego Watykanu, gdzie w czasie sediswakancji tak właśnie wygląda zarząd Kościołem.
Po drugie, co prawda zakaz dokonywania inwestytur jest słuszny, to jednak wydaje mi się, że i w tej kwestii warto byłoby pozostawić jakąś furtkę. Wiemy przecież, Czcigodni Ojcowie, że różnie z naszą ukochaną Rotrią bywało. Dlatego proponuję, by Czcigodny Sobór w schemacie, który zostanie wkrótce zapewne nam przedstawiony, zawarł poprawkę CIC pozwalającą na dokonanie inwestytury biskupiej w stanie wyższej konieczności bez sankcji ekskomuniki i nieważności sakry.