Cytat:

Powrót syna wielce marnotrawnego 

Wasza Świątobliwość,

Wielebni Duchowni, 

Siostry i Bracia w wierze!

Cytat:

Boże, Ty ukazujesz błądzącym światło Twej prawdy, aby mogli wrócić na drogę sprawiedliwości; spraw, niech wszyscy uważający się za chrześcijan odrzucą to, co się sprzeciwia tej godności, a zabiegają o to, co jest z nią zgodne. (dzisiejsza Kolekta)

Zaprawdę, mieliście rację mówiąc, że każdy, kto zdradza swą Matkę, wraca błagając o litość i przebaczenie. Mieliście rację mówiąc, że człowiek taki bliski jest targnięcia się na swe życie. Tak właśnie byłem. 

Jutro minąłby miesiąc, odkąd opuściłem Rotrię, podążając za mym Ojcem, Severinem Castiglionim. Czas ten był dla mnie jednak pełen niepokoju. Czułem bowiem silną potrzebę, aby towarzyszyć temu, który mnie wprowadził w świat wirtualny, prowadził za rękę i oswajał z nieznanymi dotąd realiami. Wciąż utrzymuję, iż jest to dobry i wspaniały człowiek. Nieustannie jednak czułem ból sumienia, spowodowany odrzuceniem Rotrii, Matki mojej karmiącej, której przecież powinienem być lojalnym. Ostatnie dni spędziłem na szczególnej kontemplacji. Czas natłoku realnych obowiązków i chwilowej realiozy spowodował, że miałem wiele czasu na przemyślenie tej trapiącej mnie mocno kwestii. Znalazłem się w wielkiej rozterce, bowiem musiałem wybrać między Ojcem a Matką. Uznałem jednak, iż pragnę powrócić do Rotrii i na nowo jej służyć. Dlatego dziś złożyłem swoje Oświadczenie w Kancelarii Patriarchy Linusa I. Wyrzekłem się godności kościelnych, które mi przysługiwały w Kościele Ekumenicznym, powracając tym samym do stopnia prezbitera. Na nowo przybrałem także nazwisko Aurelio Bentini. 

Wpierw zwracam się do Ciebie, Wasza Świątobliwość Ojcze Święty, którego obraziłem w swym Oświadczeniu z 23 marca. Padam przed Twoim Majestatem i błagam Cię o litość oraz przebaczenie. Jeśli będziesz tak łaskawy, przywróć mnie choćby do godności prezbitera, abym mógł Stwórcy składać należne ofiary i hołd, a także nałóż na mnie odpowiednią pokutę. Przyjmij na nowo moje śluby posłuszeństwa i wierności. Racz w swej litości na nowo przyjąć mnie do czcigodnego grona Rotryjczyków. 

Po wtóre, zwracam się do Ciebie Dziadku, którego opuściłem, Karolu Wawrzyńcze de Medici y Zep. Racz przebaczyć mi mą haniebną zdradę. Wołam dziś do Ciebie słowami ewangelicznego syna marnotrawnego: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. 

Na koniec, przepraszam Was, Bracia, że opuściłem Świętą Wspólnotę, pozostawiając Was. Jeśli będzie taka Wasza wola, przebaczcie mi i przyjmijcie mnie na nowo, jako tego, który był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się. 

Na koniec proszę Was o modlitwę za mnie i wszystkich chrześcijan rozproszonych po mikroświecie, aby prędko stali się zjednoczeni.