Bulla Divide et impera - Wersja do druku

Bullą niniejszą regulujemy kwestie związane z arystokracją, szlachtą i prawem lennym w Państwie Kościelnym Rotria, gdyż każdorazowy Patriarcha to nie jedynie Wikariusz, a także Głowa Kościoła Powszechnego, ale również monarcha świecki oraz ojciec królów i książąt, stąd prerogatywą naszą z tradycji odwiecznej wynikającą winna możliwość nadawania tytułów honorowych oraz ziemskich, co aktem tym czynimy.

CZĘŚĆ I

Niniejszym ustanawiamy następujące tytuły arystokratyczne i szlacheckie ze zwrotami im przysługującymi, które za zasługi dla Złotego Tronu i Stolicy Pawłowej nadawane będą:
1) Książę/Księżna –Wasza Książęca Mość;
2) Diuk/Duchessa - Wasza Wysokość;
3) Markiz/Markiza – Prześwietny Markiz/Prześwietna Markiza;
4) Hrabia/Hrabina – Wielmożny Hrabia/Wielmożna Hrabina;
5) Baron/ Baronowa – Szlachetny Baron/Szlachetna Baronowa;
6) Kawaler/Dama – Szlachetny Pan/Szlachetna Pani.

Nauczeni doświadczeniami naszych poprzedników wprowadzamy podział nobilitowanych obywateli Państwa Kościelnego na przynależność do trzech grup, do których zaliczamy wedle praw i przywilejów z tytułu wynikających. Wyodrębniamy niniejszym:
1) Arystokrację ziemską - najwyższą z warstw społecznych, do której nobilitowanie wiąże się wraz z nadaniem ziemskim. Stanowimy, jakoby w skład arystokracji wliczano jedynie książęta, biskupa Trydentu, zezwalając jednocześnie na posiadanie członkom onej grupy domeny ziemskiej, praw do rezydencji, herbów i tworzenia własnych struktur administracyjnych w obrębie posiadanej ziemi. Nadajemy również możność powoływania urzędników, a także szlachty księstw.
2) Szlachtę tytularną, będącą stanem z nadania patriarszego. Stanowimy, jakoby drugą będąc z najważniejszych w Stolicy Pawłowej, możność miała dzierżenia rezydencji na wskazanej ziemi centralnej Państwa Kościelnego, a także posługiwania się nadanym herbem i tytułem szlacheckim, bez możliwości posiadania ziem własnościowych.
3) Szlachtę księstw, będącą stanem z nadania książąt lennych. Szlachta księstw tworzyć będzie najniższą z warstw szlacheckich Stolicy Apostolskiej, bezpośrednio z nadania i w odpowiedzialności przed księciem nadającym tytuł. Stanowimy również, jakoby szlachta księstw za czyny swoje odpowiadała bezpośrednio przed księciem lennym, a ów zaś możność miał powołania jak i złożenia z godności szlacheckiej.

Jeno warunek podstawowy stawimy, bez którego korzystanie z praw szlacheckich możliwym nie będzie. Mianowicie nakładamy na wszystkich arystokratów i szlachciców obowiązek złożenia przysięgi na wierność Patriarsze Państwa Kościelnego. Nakazujemy arystokracji i szlachcie tytularnej składanie przysiąg przed każdym Naszym następcą, prawnie zasiadającym na tronie Świętego Pawła. Szlachtę księstw natomiast obligujemy do składania przysięgi na wierność wobec księcia lub zarządcy lennego danej ziemi wówczas, gdy przez onego arystokratę bądź dostojnika do złożenia przysięgi będzie wezwanym. Nadto Patriarcha wynosi i składa z godności wedle własnego uznania. W gestii następców naszych powierzamy również decyzyjność w kwestii dziedziczności bądź dożywotności każdego nadanego tytułu.

Kreujemy niniejszym następujący podział administracyjny Państwa Kościelnego, dając jednocześnie możność arystokracji tworzenia dodatkowych jednostek administracyjnych będących hrabstwami lub baroniami w obrębie własnych ziem:
1) Ustanawiamy Wielkie Księstwo Toskanii, wraz z księstwami lennymi Firenze, Palestriny i Ferrary jako dziedziczną domenę rodu Medyceuszy;
2) Ustanawiamy Księstwo Mediolanu, wraz tytułami hrabiego Cremony, Pawii i Mantui; ;
3) Ustanawiamy Księstwo Modeny, wraz z tytułem hrabiego Reggio Emilia;
4) Ustanawiamy Księstwo Sieny;
5) Ustanawiamy Księstwo Parmy, wraz z tytułami hrabiego Bolonii i Rimini;
6) Ustanawiamy Biskupstwo Trydentu.

Niniejszym wyrzekamy się wszelkich roszczeń wobec Księstwa Urbino i uznajemy je za niepodległy oraz suwerenny byt.

W gestii władców lennych powierzamy również tworzenie struktur administracyjnych w obrębie podległych im domen. Zezwalamy przeto władcom lennym na tworzenie hrabstw i baronii, a także kreowanie kawalerów, baronów i hrabiów w obrębie lenn. Powierzamy w kompetencji książąt lennych, a także zarządców Biskupstwa Trydentu możność powoływania urzędów wewnętrznych księstw.

W przypadku nieokreślenia władzą Patriarchy herbów nobilitacyjnych, zobowiązujemy arystokrację i szlachtę tytularną do prezentacji takowych w chwili składania przysięgi na wierność Patriarsze. Szlachta księstw zostaje zobligowana do prezentacji herbów w chwili ingresu przed kreatorem-władcą lennym.

CZĘŚĆ II

Jako Ojciec Królów i Książąt oraz Sprawiedliwy Władca i Pasterz, który dba o swoje owieczki postanowiliśmy nagrodzić najbardziej zasłużonych dla Tronu Świętego Pawła. Kościół nigdy nie zapomina o swoich dobrodziejach i odpowiednim czasie ich nagradza. Wolę naszą wyrażamy poniżej, na wieczną pamiątkę i chwałę Stolicy Apostolskiej.

My, Pius V, z Bożej łaski Suweren Państwa Kościelnego, Biskup Rotrii, Sługa Sług Bożych, etc. doceniając zasługi oddane Stolicy Apostolskiej dawniej oraz teraz przez czcigodny ród Medyceuszy, postanawiamy, co następuje:

1° Nadajemy Wielkie Księstwo Toskanii, z Florencją, Palestriną, Ferrarą, Barii i Segestą jako wieczyste i niezbywalne lenno w dziedzictwie Rodu Medyceuszy, dziedziczone we wszystkich linach rodu Medyceuszy według listy sukcesyjnej ustalonej i zatwierdzonej przez Wielkiego Księcia i głowę rodu.
2° Wielkiemu Księciu Toskanii będzie przysługiwał tytuł: Jego Wielkoksiążęca Mość.
3° Na pierwszego Wielkiego Księcia Toskanii wyznaczamy Jego Królewską Wysokość Carlosa II de Medici y Zep.
4° Każdorazowy Wielki Książę Toskanii otrzymuje dla siebie oraz wszystkich swoich potomków świecki herb arystokratyczny, którego wykonanie zleca się Heroldowi Wielkiemu.
5° Nobilitowanego zobowiązujemy do złożenia w imieniu rodu odpowiedniej przysięgi wierności Patriarsze.
6° Niniejszy zapis posiada moc dyplomu nobilitacyjnego.

My, Pius V, z Bożej łaski Suweren Państwa Kościelnego, Biskup Rotrii, Sługa Sług Bożych, etc. doceniając zasługi oddane Stolicy Apostolskiej przez czcigodny ród Castiglioni, postanawiamy, co następuje:

1° Nadajemy dziedziczny tytuł arystokratyczny oraz Księstwo Parmy Naszemu Majestatowi i naszym potomkom jako wieczyste i niezbywalne lenno w dziedzictwie Rodu Castiglioni, dziedziczone we wszystkich linach rodu Castiglioni według listy sukcesyjnej ustalonej i zatwierdzonej przez Księcia i głowę rodu.
2° Naszemu Majestatowi będzie przysługiwał tytuł: Jego Książęca Mość książę Parmy, hrabia Bolonii i Rimini.
3° Nasza Osoba otrzymuje dla siebie oraz wszystkich swoich potomków świecki herb arystokratyczny, którego wykonanie zleca się Heroldowi Wielkiemu.
4° Niniejszy zapis posiada moc dyplomu nobilitacyjnego.

My, Pius V, z Bożej łaski Suweren Państwa Kościelnego, Biskup Rotrii, Sługa Sług Bożych, etc. doceniając zasługi oddane Stolicy Apostolskiej przez czcigodny ród Oranje-Nassau, postanawiamy, co następuje:

1° Nadajemy dziedziczny tytuł arystokratyczny księcia Jego Ekscelencji Albertowi van Oranje-Nassau oraz wszystkim jego potomkom jako wieczyste i niezbywalne lenno w dziedzictwie Rodu van Oranje-Nassau, dziedziczone we wszystkich linach rodu van Oranje-Nassau według listy sukcesyjnej ustalonej i zatwierdzonej przez Księcia i głowę rodu.
2° Albert van Oranje-Nassau będzie od tego dnia zwał się: Jego Książęcą Mością księciem Mediolanu, hrabią Cremony, Pawii i Mantui.
3° Albert van Oranje-Nassau otrzymuje dla siebie oraz wszystkich swoich potomków świecki herb arystokratyczny, którego wykonanie zleca się Heroldowi Wielkiemu.
4° Nobilitowanego zobowiązujemy się do złożenia w imieniu rodu odpowiedniej przysięgi wierności Patriarsze.
5° Dyplom nobilitacyjny zyskuje moc prawną z chwilą złożenia na nim naszego podpisu.

My, Pius V, z Bożej łaski Suweren Państwa Kościelnego, Biskup Rotrii, Sługa Sług Bożych, etc. doceniając zasługi oddane Stolicy Apostolskiej przez czcigodny ród d'Este y Córdoba, postanawiamy, co następuje:

1° Nadajemy dziedziczny tytuł arystokratyczny księcia Jego Książęcej Mości Fernandowi Alvarezowi d'Este y Córdoba oraz wszystkim jego potomkom jako wieczyste i niezbywalne lenno w dziedzictwie Rodu d'Este y Córdoba, dziedziczone we wszystkich linach rodu van d'Este y Córdoba według listy sukcesyjnej ustalonej i zatwierdzonej przez Księcia i głowę rodu.
2° Fernando Alvarez d'Este y Córdoba będzie od tego dnia zwał się: Jego Książęcą Mością księciem Modeny, hrabią Reggio-Emilia.
3° Fernando Alvarez d'Este y Córdoba otrzymuje dla siebie oraz wszystkich swoich potomków świecki herb arystokratyczny, którego wykonanie zleca się Heroldowi Wielkiemu.
4° Nobilitowanego zobowiązujemy się do złożenia w imieniu rodu odpowiedniej przysięgi wierności Patriarsze.
5° Dyplom nobilitacyjny zyskuje moc prawną z chwilą złożenia na nim naszego podpisu.

Bulla nasza wchodzi w życie z momentem przybicia pieczęci naszej.