Cytat:

Wasza Świątobliwość,
Wasza Eminencjo, Kardynale Wilhelmie,
Wasza Wysokość Maurycy,
Pogrążona w żałobie Rodzino i Przyjaciele,

Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją prawdę, wierni w miłości będą przy Nim trwali: łaska bowiem i miłosierdzie dla Jego wybranych... (Mdr 3, 9)

Nasz Brat Albert zrozumiał już prawdę, którą objawił mu dobry Bóg. Zapewne zgodnie z zapowiedzią myśliciela, a autora Księgi Mądrości, trwa przy Bogu w miłości. Zakończenie wirtualnej egzystencji nie jest rzeczą łatwą. Zazwyczaj przychodzi trwoga i ból dla odchodzącego, a jeszcze większe cierpienie dla jego bliskich i znajomych. I tak też my, pełni miłości, stoimy nad trumną Jego Eminencji Alberta van Oranje Nassau, odczuwając wielką trwogę po stracie tak wielkiego bohatera.

Zapewne nie do opisania jest cierpienie, jakiego doznał podczas ratowania jednej z Sióstr Karmelitek w pożarze Klasztoru w dzielnicy niderlandzkiej, jednak oglądając jego zwęglone ciało widziałem na twarzy ogromny spokój, opanowanie, a nawet pokuszę się o stwierdzenie, że widziałem na twarzy Jego Eminencji ulgę przeradzającą się w radość. Najbliżsi wiedzą, z jak ciężką realiozą walczył przed śmiercią i jak ta realioza uniemożliwiała mu pełne funkcjonowanie. Mimo to, kiedy wybuch spustoszył jego okolice, nie bał się wsiąść na konia śmierci i wkroczyć w ogniste piekło, aby zachować czyjeś życie. Jaką wagę miało życie ludzkie wiedział najlepiej. Jako Patriarcha i polityk wielokrotnie starał się rozwijać życie w Państwie Kościelnym Rotria, aby rotryjska ziemia wydała jak najlepsze owoce - wychowanych i honorowych mikronautów. Wśród nich widnieją dwie persony: Jego Eminencja Wilhelm van Oranje-Nassau oraz Jego Wysokość Maurycy van Oranje-Nassau. Misja i cel Jego Eminencji Alberta wypełniła się całkowicie, i nie odchodzi więc w zapomnienie, ale zostawia po sobie wielką pamięć - łaskę i miłosierdzie - dla nas, wybranych, którzy dziś żegnamy Jego Eminencję.

Kiedy z bólem serca ogłaszałem żałobę Rotrii i światu po śmierci dzielnego kardynała Alberta oraz innych pogorzelców, natychmiast odpowiedział cały mikroświat. Z różnych stron Pollinu składano na moje ręce kondolencje, a ja w tym momencie przekazuję je Wam, cierpiący po stracie Jego Wysokości. I choć Jego Eminencja był twardym politykiem i nieugiętym rządcą, wielokrotnie okazywał miłosierdzie swoim przyjaciołom... oraz wrogom. Choć różne osoby nie zgadzały się z jego poglądami, a często Go nawet obrażały, on jak cierpliwy mędrzec znosił obelgi i pracował z tymi osobami, jakiekolwiek one nie były. I to jest chyba prawda o Jego Eminencji Albercie van Oranje Nassau, którą dziś wszyscy poznajemy. Współpracował ze wszystkimi stronnictwami - zwolennikami, ale i wrogami - a przez to ostatecznie oddawał się celowi obranemu przez siebie. Z cierpliwością znosił niechętnych, często okazywał im miłosierdzie, a nawet widział potencjał godny uhonorowania. Czasem bywało, że nawet za wroga rzuciłby się w ogień. A co dopiero za przyjaciela, lub niewinną osobę. Tak też się stało kilka dni temu, kiedy oddał swoje życie ratując innych. 

Choć wirtualne życie Jego Eminencji zakończyło się, ufam, że będzie z nami nieustannie - w pamięci, słowie i Jego myśli, która buduje i będzie budować kolejne fundamenty Rotrii. Na pewno Jego Eminencja zapisał się w kanonie filarów Państwa Kościelnego Rotria i będzie ten gmach Kościoła i Państwa podtrzymywał. Amen.

(-) Pius Maria filius Medicaes,

Secretarius Status Apostolicae,

Regens Sancta Sedes