Bazylika św. Piotra za Murami jest jedną z czterech patriarchalnych bazylik, które znajdują się na terenie Apostolskiego Miasta Rotria. Według rotryjskiej tradycji jest ona miejscem pochówku św. Piotra. Została wybudowana w czasach starożytnych. Posiada 5 naw. Pod łukiem tęczowym kończącym nawę główną umieszczony jest grób św. Piotra, przykryty gotyckim baldachimem. Absyda kończąca nawę główną jest ozdobiona mozaiką w stylu bizantyjskim, ukazującą Chrystusa w otoczeniu świętych: Piotra, Pawła, Andrzeja i Łukasza.

Na ścianach naw, ułożone w długi pas są medaliony kolejnych Patriarchów Rotrii, od św. Pawła po Jana III. Legenda głosi, że jeśli na wszystkich wolnych miejscach będą medaliony z wizerunkami Patriarchów Rotrii, to nastąpi koniec mikroświata. Obok bazyliki znajduje się klasztor, z przepięknym dziedzińcem. Bazylika jest jednym z kardynalskich kościołów tytularnych. Obecnym kardynałem prezbiterem bazyliki jest Janusz Adam kardynał Zabieraj SJ.

XXV I MMXXI A. D.

(15.01.2021, 14:43:36)Janusz Zabieraj napisał(a): Na ścianach naw, ułożone w długi pas są medaliony kolejnych Patriarchów Rotrii, od św. Pawła po Jana III. Legenda głosi, że jeśli na wszystkich wolnych miejscach będą medaliony z wizerunkami Patriarchów Rotrii, to nastąpi koniec mikroświata.

Około godziny 16:00 rozpoczęła się celebracja objęcia kościoła tytularnego. Ksiądz kardynał Zabieraj w stroju chórowym wkroczył do bazyliki, błogosławiąc wiernych. Następnie zasiadł na tronie i uczestniczył w Mszy Świętej sprawowanej przez proboszcza bazyliki z formularza święta Nawrócenia św. Pawła. Części stałe zaczerpnięto z ukochanej przez kardynała "The Little Jazz Mass". Wykonywał je chór "Cantores Zabieransis".

Cytat:

Umiłowani Bracia i Siostry,

stoję tu przed wami jako syn vernońskiej ziemi i jednocześnie nowy Kardynał Świętego Kościoła Rotryjskiego. Doskonale zdaję sobie sprawę z brzemienia, które na mnie ciąży. Lecz jarzmo to jest słodkie, a brzemię lekkie. Jestem świadom faktu, że jestem niczym giez, który gryzie. Wiem, że jestem jak bąk, który brzęczy i pobudza do aktywności. To czynić pragnę najbardziej jako kardynał. Jeszcze bardziej oddać się Kościołowi Rotryjskiemu i sprawić, aby ożywił się i świecił coraz jaśniej.

Wspominam sobie poszczególne etapy, które przeszedłem w swojej kapłańskiej drodze. Czuję wzruszenie dziękując za to, co się wydarzyło i za to, co zdarzyć się może. Różnorakie i bogate doświadczenia, które zdobyłem, spełniają istotną rolę w kształtowaniu mojej kapłańskiej osobowości. Nie może być tak, że zatracimy rotryjskość naszych kościołów. Nie może również stać się tak, że zapomnimy o krajach, do których jesteśmy posłani. Postarajmy się znaleźć nowe rozwiązanie.

Będzie wiał wiatr, który niesie ze sobą zmiany. Zapach zmian jest w powietrzu, gdyż kończy się Sobór Florencki III. Czujemy potrzebę oddania się nowemu, ale i nie możemy zapomnieć o tym, co się wydarzyło i co zdarzyć się może. Świadomość odpowiedzialności za przyszłość stawia nas w obliczu wypracowania schematów, umożliwiających działania nakierunkowane ku nowemu. Widzimy, że niekiedy dobrze się dzieje, kiedy źle się dzieje.

Rotryzm nie jest ideą nową, ani też starą. Rotryzm musimy umiejscawiać w czasie i przestrzeni. Aby dokonać historycznego zwrotu nie możemy dzielić się, bynajmniej nie. I tutaj mówię stanowcze "nie pozwalam". Nie pozwalam na to, aby rozrywać jedność naszej ojczyzny i Kościoła.

Bo jedna jest Rotria. Tylko my Rotryjczycy wspólnie mamy rację i jest to racja stanu. Jedna jest racja i to święta racja. Nie może być czyjaś racja bardziej czyjśza niż nasza. Czy my zapominamy o tym, że jesteśmy w pewien sposób zawieszeni i z zawieszenia tego musimy się wreszcie obudzić. Dokonajmy tego czegoś, tego czegoś, czego wszyscy czujemy. Odkryjmy w sobie na nowo naszą ROTROŚĆ.

Zbudźcie się! Obudźcie! Nie bądźcie gnuśni i leniwi. Nie zasypiajcie! Musimy razem odpowiedzieć sobie na pytanie: "Po co? Jak? Dlaczego?". Pamiętajmy też słowa Chrystusa, zapisane u św. Marka (14, 42): Wstańcie, chodźmy, oto zbliża się mój zdrajca.

dr net. prof. UR Janusz Adam kardynał Zabieraj SJ

Cytat:Deus, qui nobis per síngulos annos huius sancti templi tui consecratiónis réparas diem, et sacris semper mystériis repræséntas incólumes: exáudi preces pópuli tui, et præsta; ut quisquis hoc templum benefícia petitúrus ingréditur, cuncta se impetrásse lætétur.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

Cytat:Miasto Święte - Jeruzalem Nowe ujrzałem zstępujące z nieba od Boga,przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża. I usłyszałem donośny głos mówiący od tronu:«Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi, i będą oni Jego ludem,a On będzie „Bogiem z nimi”. I otrze z ich oczu wszelką łzę,a śmierci już nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już nie będzie,bo pierwsze rzeczy przeminęły». I rzekł Zasiadający na tronie:«Oto czynię wszystko nowe».I mówi:«Napisz:Słowa te wiarygodne są i prawdziwe

Cytat:Potem wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A pewien człowiek, imieniem Zacheusz, który był zwierzchnikiem celników i był bardzo bogaty, chciał koniecznie zobaczyć Jezusa, któż to jest, ale sam nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: «Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu». Zszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. A wszyscy, widząc to, szemrali: «Do grzesznika poszedł w gościnę». Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: «Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogoś w czymś skrzywdziłem, zwracam poczwórnie». Na to Jezus rzekł do niego: «Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł odszukać i zbawić to, co zginęło». 

Cytat:Dzisiaj, ewangeliczna opowieść wydaje się zakończeniem przypowieści o faryzeuszu i celniku (cf. Łk 18,9-14). Pokorny i szczery w sercu celnik modlił się: «Boże, miej litość dla mnie, grzesznika!» (Łk 18,13). Dzisiaj rozważamy, jak Jezus Chrystus przebacza i rehabilituje Zacheusza szefa celników w Jerychu, który był człowiekiem bogatym i wpływowym, ale znienawidzonym przez rodaków przekonanych o jego oszustwach: «Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu» (Łk 19,5). Boskie przebaczenie prowadzi Zacheusza do nawrócenia i na tym między innymi polega wyjątkowość Ewangelii. Boskie przebaczenie jest darmowe i to nie dlatego Bóg nam przebacza, że się nawracamy, ale dzieje się odwrotnie: to miłosierdzie Boże prowadzi nas do dziękczynienia i do odpowiedzi Bogu.
Pan Jezus przechodził przez Jerycho po drodze do Jerozolimy. Także dzisiaj każdego dnia Jezus przechodzi przez nasze życie i wzywa każdego nas po imieniu. Zacheusz nie widział wcześniej Jezusa, a tylko o Nim słyszał i z ciekawości chciał poznać owego zacnego mistrza. A Pan Jezus owszem, znał Zacheusza i troski jego życia. Jezus wiedział w jaki sposób Zacheusz się wzbogacił i jak był znienawidzony i odrzucony przez wspólnotę. Jezus przeszedł przez Jerycho, aby wydobyć go z tej pułapki: «Syn Człowieczy przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło» (Łk 19,10).
Spotkanie Mistrza i celnika radykalnie zmieniło życie tego drugiego. Po wysłuchaniu Ewangelii pomyśl o możliwościach, jakie Bóg ci daje i których nie powinienieneś przegapić. Jezus Chrystus przychodzi do twojego życia i woła cię po imieniu, bo cię kocha i pragnie cię zbawić, ¿a ty w jaką pułapkę wpadłeś? I tak jak Zacheusz wspiął się na sykomorę, aby zobaczyć Jezusa, tak i ty wraz z Jezusem wejdź na drzewo krzyża i dowiesz się kim On naprawdę jest, poznasz Jego niezmierzoną miłość do ciebie, bo gdy «wybiera zwierzchnika celników: ¿któż będzie rozpaczał nad sobą, kiedy dostępuje łaski?» (Święty Ambroży).
D. Joaquim MESEGUER García