Habemus Patriarcham!
w Bazylice Św. Jana na Lateranie, dnia V, miesiąca III, anno Domini MMXVI







Dźwięk dzwonów Bazyliki Św. Jana na Lateranie ożywił tłum zgromadzony wokół świątyni. Obwieszczał on bowiem niezwykle radosną nowinę, głoszącą wybór następcy Piusa V, który swój pontyfikat zakończył przedwcześnie. Tłum bacznie wpatrywał się w balkon, na którym ukazać miał się dostojnik, by obwieścić miastu i światu wybór nowego Biskupa Powszechnego. Nastała cisza, którą po chwili przerwał okrzyk radości, na widok kamerlinga Leonarda Marii kardynała Castiglioni. Niedługo potem przemówił on do zebranych, słowami:

Cytat:

Annuntio vobis gaudium magnum: habemus Patriarcham,
Reverendissimum Dominum,
Dominum Carolum Laurentium,
Sanctæ Rotriæ Ecclesiæ Episcopum de Medici y Zep,
qui sibi nomen imposuit Leo Tertium!

"Gorliwość o Dom Twój, Panie, pożera mnie!"


Przeogromnie wdzięczni jesteśmy Bogu, że czcigodni Elektorzy powołali skromnego sługę winnicy Pańskiej, jednego z najniższych w hierarchii na najwyższy urząd w Kościele Świętym. Urząd Patriarchy to nie jest honor i cześć, Biskup Rotrii jest filarem trwałości Państwa Kościelnego, jest motorem zmian i zarazem nim kieruje. Mamy głęboką nadzieję, że gołębica, która widnieje w herbie Państwa Kościelnego ponownie przyniesie kraju i Kościołowi pokój i dobrobyt.

Zostaliśmy ogłoszeni XXIII Patriarchą Rotrii, w historii od Ojca Świętego Innocentego IV żaden z Biskupów Rotrii nie rządził dłużej niż cztery miesiące, nie mówiąc już o dopełnieniu obowiązku sześciomiesięcznego pontyfikatu. Prosimy Jedynego Stwórcę, aby zdjął tą straszliwą klątwę, która miotała Rotrią i dopuścił do naszego pełnego pontyfikatu, który jak mamy nadzieję, umocni i ozłoci Państwo Kościelne. Wybraliśmy nasze imię nawiązując do długiej tradycji Rodu Medycejskiego, z którego się wywodzimy. Tak jak za pontyfikatów szlachetnych naszych poprzedników: Piusa III, za którego rozwinęła się polityka zagraniczna i najbujniej kultura naszego kraju; Leona II, którego pontyfikat bogaty był we wspaniałe uroczystości; Aleksandra III, za którego rządów Rotria była u szczytu swej potęgi; pragniemy, by Rotria stała się jak czysty diament, najwspanialszy na Pollinie i jaśniejący w oczach monarchów pobliskich krain.

Obserwując jako prosty kapłan Rotrię, którą udało się po roku krwi i ciemności odbudować, zrozumieliśmy potrzebę reform, dlatego ułożyliśmy pewien plan działania na najbliższe sześć miesięcy, które wzmocnić mają Złoty Tron i nadać mu ponowny blask, jak za czasów II Rotrii. Nie będziemy się łamać pod śmiałymi żądaniami, zaś z miłosiernym batem będziemy sprawiedliwie osądzać pracę i działanie wszystkich kapłanów. Wśró naszych decyzji pojawi się także chęć zwołania Soboru Powszechnego, ale to w odpowiednim czasie dokumentami naszymi ogłosimy. Nadal jednak prosimy o modlitwę i już zabieramy się do pracy, bowiem Rotria nie potrzebuje czczej gadaniny, a ciężkiej pracy. Drodzy, zebrani na Placu przed Lateranem, niech Wam dobry Bóg błogosławi:

Benedicat vos omnipotens Deus, Pater +, et Filius +, et Spiritus Sanctus +.

Cytat:

Diuk Abvienolheimu

Wasza Świątobliwość!

Proszę przyjąć moje gratulacje z dalekiej Teutonii! Mam nadzieję, że Wasza Świątobliwość jeszcze mnie pamięta i w swoim sercu zachowuje wspomnienie mojej skromnej osoby!

Niezmiernie cieszy mnie, że osoba Waszej Świątobliwości została obrona na głowę Państwa Kościelnego. Liczę, że w niedługim czasie, jak to przystało na Medyceusza, Wasza Świątobliwość doprowadzi Rotrię to ponownego rozkwitu. Życzę tego z całego mojej serca.

Mam nadzieję, że Wasza Świątobliwość odwiedzi jeszcze kiedyś sarmacki kanał IRC.

Pozdrawiam i przekazuję gratuluję również od mojego drogiego małżonka Kristiana Arpeda.

(-) Vladimir Ivanovitsš ik Lihtenštán
PNG w Imperium Skarlandu
Diuk Abvienolheim