Il Decreto del Granduca di Toscana
z dnia III VIII MMXXII A.D.

My Don Aurelio I Lorenzo Carlo  de 'Medici y Zep, Wielki i Arcykatolicki Książę Toskanii; Książę Florencji, Książę Dalmacji, Markiz Livorno, Hrabia Bibione, Baron Lucca, Baron Veglia e Cherso, Pan na włościach Dicomano, Ragusa, Pelago, Pistoia etc., etc., działając dla dobra Wielkiego Księstwa Toskanii  i Rodziny Prześwietnej, w trosce o godność zawierzonego nam dziedzictwa i z wdzięcznością oraz serdecznością wobec wielkich Przyjaciół Toskanii, postanawiamy o przywróceniu Jego Ekscelencji Stanisławowi Wieniawie baronii San Pietro. Nadto postawiamy, aby ziemie te podnieść do rangi hrabstwa, a Jego Ekscelencji nadać tytuł hrabiego San Pietro (conte di San Pietro). Chcemy także ziemiom tym i ich dziedzicowi nadać szczególne przywileje. Odtąd  hrabia San Pietro będzie także władał ziemiami Pisa, które podnosimy do rangi baronii i  hrabiemu San Pietro przysługiwał będzie po wszelkie czasu tytuł  barona Pizy (barone di Pisa). Nadto przydzielamy hrabiemu San Pietro wspaniałą kamienicę mieszkalną w Raguzie, a wraz z nią spichlerz, magazyny, potężne piwnice, dwa okręty i miejsca w porcie. Nie skąpimy również nie mniej okazałej willi w samej Florencji, którą również ofiarujemy Ekscelencji Wieniawie, jako naszemu Przyjacielowi.

Postanawiamy także nadać w Toskanii dostojne ziemie innemu naszemu Przyjacielowi, Jego Ekscelencji Tymoteuszowi Dostojewskiemu. Postanawiamy darować mu ziemie Arrezo, które podnosimy do rangi baronii, a jemu zaś zezwalamy zwać się odtąd baronem Arrezo (barone di Arrezo). Również i jemu w darze składamy wspaniałą willę w samym sercu Toskanii, we Florenzji.
Come abbiamo scritto, così decidiamo di.




  Aurelio I Lorenzo Carlo de Medici y Zep,
Granduca di Toscana