Cytat:Dusze ich* w szczęściu przemieszkiwać będą.

Stych: Do Ciebie, Panie, podniosłem duszę moją, Boże mój w Tobie ufam, niech nie będę zawstydzony.

Cytat:Κατά Λουκά Αγιο Ευαγγέλιο 13,22-30.
Καθώς ο Ιησούς πήγαινε στα Ιεροσόλυμα, περνούσε μέσα από πόλεις και χωριά διδάσκοντας.
Κάποιος τον ρώτησε: «Κύριε, είναι λίγοι αυτοί που θα σωθούν;» Εκείνος τους απάντησε:
«Εσείς αγωνιστείτε να μπείτε από τη στενή πύλη, γιατί σας βεβαιώνω πως πολλοί θα θελήσουν να μπουν και δε θα μπορέσουν.
Όταν έρθει η ώρα, θα σηκωθεί ο οικοδεσπότης και θα μανταλώσει την πόρτα· κι εσείς θα σταθείτε απ' έξω και θ' αρχίσετε να χτυπάτε λέγοντας “Κύριε, άνοιξέ μας”. Τότε εκείνος θα σας απαντήσει: “δε σας ξέρω από πού είστε”.
Τότε θ' αρχίσετε να λέτε: “εμείς φάγαμε και ήπιαμε μαζί σου, και μας δίδαξες στις πλατείες μας”.
Κι εκείνος θα σας πει: “σας λέω, δε σας ξέρω από πού είστε· φύγετε από κοντά μου όλοι εσείς οι εργάτες του κακού”.
Εκεί θα κλαίτε και θα τρίζετε τα δόντια σας, όταν θα δείτε τον Αβραάμ, τον Ισαάκ, τον Ιακώβ και όλους τους προφήτες στη βασιλεία του Θεού, κι εσάς να σας πετάνε έξω.
Θα έρθουν άνθρωποι από την ανατολή και τη δύση, απ' το βορρά και το νότο και θα καθίσουν στο τραπέζι της βασιλείας του Θεού.
Και υπάρχουν πολλοί που τώρα είναι τελευταίοι αλλά τότε θα είναι πρώτοι· και πρώτοι που θα είναι τελευταίοι».

Cytat:Obchodząc wspomnienie Twojego proroka Jana,* prosimy Cię, Panie,* za jego przyczyną zbaw dusze nasze.

Cytat:Czyste twoje serce napełnione światłem Ducha* było naczyniem zawierającym w sobie pełne jasności proroctwo:* daleką przyszłość widzisz jako teraźniejszość.* Dlatego czcimy cię, święty i sławny proroku Janie.

Cytat:Κατά Μάρκο Αγιο Ευαγγέλιο 6,17-29.
Πραγματικά, ο ίδιος ο Ηρώδης είχε στείλει να συλλάβουν τον Ιωάννη και τον είχε βάλει στη φυλακή. Αυτό το έκανε εξαιτίας της Ηρωδιάδας, που την είχε παντρευτεί, παρ' όλο που ήταν γυναίκα του Φίλιππου του αδερφού του.
Ο Ιωάννης δηλαδή έλεγε στον Ηρώδη: «Δεν σου επιτρέπεται να έχεις τη γυναίκα του αδερφού σου».
Η Ηρωδιάδα λοιπόν μισούσε τον Ιωάννη και ήθελε να τον σκοτώσει, αλλά δεν μπορούσε,
γιατί ο Ηρώδης τον φοβόταν. Ήξερε πως ο Ιωάννης ήταν δίκαιος κι άγιος άνθρωπος, και γι' αυτό έκανε πολλά απ' αυτά που έλεγε, και τον άκουγε ευχαρίστως.
Τελικά η Ηρωδιάδα βρήκε την ευκαιρία, όταν ο Ηρώδης για τα γενέθλιά του κάλεσε σε δείπνο τους πολιτικούς και στρατιωτικούς άρχοντες και τους επισήμους της Γαλιλαίας.
Τότε μπήκε στην αίθουσα η θυγατέρα της Ηρωδιάδας και χόρεψε. Τόσο άρεσε στον Ηρώδη και στους καλεσμένους, που ο βασιλιάς είπε στο κορίτσι: «Ζήτησέ μου ό,τι θέλεις, και θα σου το δώσω».
Της έκανε μάλιστα και όρκο: «Ο,τιδήποτε μου ζητήσεις θα σου το δώσω, μέχρι και το μισό μου βασίλειο».
Αυτή πήγε και ρώτησε τη μητέρα της: «Τι να ζητήσω;» Κι εκείνη της απάντησε: «Το κεφάλι του Ιωάννη του Βαπτιστή».
Ήρθε αμέσως βιαστικά στο βασιλιά και του είπε: «Θέλω τώρα αμέσως να μου δώσεις το κεφάλι του Ιωάννη του Βαπτιστή μέσα σ' ένα πιάτο».
Ο βασιλιάς στενοχωρήθηκε· εξαιτίας όμως του όρκου που είχε δώσει μπροστά στους καλεσμένους, δεν θέλησε να της το αρνηθεί.
Έστειλε τότε αμέσως ένα στρατιώτη της φρουράς με τη διαταγή να φέρει το κεφάλι του Ιωάννη.
Εκείνος πήγε και τον αποκεφάλισε στη φυλακή. Έφερε το κεφάλι του σ' ένα πιάτο και το έδωσε στο κορίτσι, και το κορίτσι το πήγε στη μάνα της.
Όταν το 'μαθαν οι μαθητές του Ιωάννη, ήρθαν και πήραν το σώμα του και το έβαλαν σε μνήμα.

Cytat:Bogurodzico zawsze Dziewico, opiekunko ludzi,* dałaś swemu Miastu jako potężną osłonę Szatę i Pas swego najczystszego ciała,* które dzięki dziewiczemu twemu rodzeniu  pozostały nienaruszone,* bo przez ciebie natura się odnawia i wieki.* Dlatego prosimy cię: Daj pokój światu,* a duszom naszym bogate miłosierdzie.

Cytat:Boga ogarniające twoje łono, Bogurodzico,* obejmuje twój pas czcigodny,* który jest potęgą nie do skruszenia dla twego Miasta* i niewyczerpalnym skarbcem wszelkich bogactw, jedynie ty matka, a zawsze dziewica.

Cytat:Κατά Λουκά Αγιο Ευαγγέλιο 14,1.7-14.
Ένα Σάββατο ο Ιησούς πήγε στο σπίτι κάποιου Φαρισαίου άρχοντα για να φάει, και οι Φαρισαίοι τον παρακολουθούσαν.
Βλέποντας ο Ιησούς τους καλεσμένους με ποιον τρόπο διάλεγαν τις πρώτες θέσεις στο τραπέζι, τούς είπε μια παραβολή:
«Όταν σε καλέσει κάποιος σε γάμο, μην πας να καθίσεις στην πρώτη θέση, γιατί μπορεί κάποιος άλλος καλεσμένος να είναι πιο σπουδαίος από σένα.
Και τότε θα έρθει αυτός που κάλεσε κι εσένα κι εκείνον, και θα σου πει: “δώσε τη θέση σου σ' αυτόν”. Τότε εσύ ντροπιασμένος θα πας να καθίσεις στην τελευταία θέση.
Γι' αυτό, όταν σε καλέσουν κάπου, πήγαινε και κάθισε στην τελευταία θέση, ώστε όταν έρθει αυτός που σε κάλεσε, να σου πει: “φίλε μου, έλα σε μια καλύτερη θέση”. Έτσι αυτό θα είναι μια τιμή για σένα μπροστά στους συνδαιτυμόνες σου.
Γιατί όποιος υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί, κι αυτός που ταπεινώνει τον εαυτό του θα υψωθεί».
Και σ' αυτόν που τον είχε καλέσει έλεγε ο Ιησούς: «Εσύ όταν κάνεις γεύμα ή δείπνο, μην καλείς τους φίλους σου και τ' αδέρφια σου ούτε τους συγγενείς σου και τους πλούσιους γείτονες, γιατί κι αυτοί θα σε καλέσουν με τη σειρά τους, κι έτσι θα σου το ανταποδώσουν.
Αντίθετα, όταν κάνεις τραπέζι, να καλείς φτωχούς, ανάπηρους, κουτσούς, τυφλούς.
Θα είσαι μακάριος που δεν θα μπορούν να σου το ανταποδώσουν, γιατί θα σου ανταποδοθεί όταν θ' αναστηθούν οι δίκαιοι».

Cytat:Ps 21,2-4.

- Boże, Boże mój, wejrzyj na mnie,* czemuś mnie opuścił?
Refren: Przez wstawiennictwo Bogurodzicy ocal nas, Zbawicielu.
- Daleko od zbawienia mego* słowa grzechów moich.
- Boże mój, będę wołał we dnie, a nie wysłuchasz,* i w nocy, a nie ku mojej głupocie.
- A ty mieszkasz w świątyni,* chwało Izraela.

Cytat:Ocal, Panie, Swoich ludzi* i błogosław Swoją własność;* zwycięstwo nad wrogami* daj Swemu Kościołowi* i Swój naród ochraniaj* Swoim Krzyżem.

Chwała Ojcu i Synowi i Świętemu Duchowi, i teraz i zawsze i na wieki wieków, amen.

Cytat:Dobrowolnie podniesiony na Krzyż, Chryste Boże,* okazuj miłosierdzie Swej nowej społeczności nazwanej Twoim imieniem,* obdarz Swą mocą wiernych Swoich ludzi,* daj im zwycięstwo nad wrogami* niech mają pomoc Twoją za tarczę pokoju,* przemożny znak zwycięstwa.

Cytat:Κατά Ιωάννη Αγιο Ευαγγέλιο 3,13-17.
Κανένας, βέβαια, δεν ανέβηκε στον ουρανό παρά μόνο ο Υιός του Ανθρώπου, που κατέβηκε από τον ουρανό, και που είναι στον ουρανό.
Όπως ο Μωυσής ύψωσε το χάλκινο φίδι στην έρημο, έτσι πρέπει να υψωθεί ο Υιός του Ανθρώπου,
ώστε όποιος πιστεύει σ' αυτόν να μη χαθεί αλλά να ζήσει αιώνια.
«Τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε παρέδωσε στο θάνατο το μονογενή του Υιό, για να μη χαθεί όποιος πιστεύει σ' αυτόν αλλά να έχει ζωή αιώνια.
Γιατί, ο Θεός δεν έστειλε τον Υιό του στον κόσμο για να καταδικάσει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος δι' αυτού.

Cytat:Να διακηρύσσουμε με χαρά και υπερηφάνεια ότι ο Χριστός σταυρώθηκε για μας!
  Όχι μόνο δεν πρέπει να ντρεπόμαστε για τον θάνατο του Κυρίου μας, αλλά οφείλουμε να αντλούμε από αυτόν την πιο μεγάλη εμπιστοσύνη και την πιο μεγάλη υπερηφάνεια. Δεχόμενος από εμάς τον θάνατο που βρήκε να υπάρχει σε μας («εν ημίν»), μας υποσχέθηκε με πολλή εμπιστοσύνη να μας δώσει τη ζωή που υπάρχει σε Αυτόν(«εν Αυτώ»), την οποία δεν μπορούσαμε να έχουμε από μόνοι μας. Και αν Αυτός, που είναι αναμάρτητος, μας αγάπησε τόσο πολύ που υπέφερε για μας τους αμαρτωλούς αυτό που αξίζαμε με την αμαρτία μας, πώς δε θα μας δώσει αυτό που είναι δίκαιο, Αυτός που μας δικαιώνει; Πώς δε θα δώσει την ανταμοιβή τους στους δίκαιους, Αυτός που είναι πιστός στις υποσχέσεις Του και που υπέφερε την τιμωρία των ενόχων;

  Να αναγνωρίζουμε χωρίς να τρέμουμε, αδέλφια μου, και να διακηρύσσουμε ότι ο Χριστός σταυρώθηκε για μας. Να το λέμε χωρίς φόβο και με χαρά, χωρίς ντροπή και με υπερηφάνεια. Ο Απόστολος Παύλος το είδε αυτό, αυτός που το έκανε τίτλο δόξας του. Αφού υπενθύμισε τις πολλές και μεγάλες χάρες που έλαβε από τον Χριστό, δεν λέει ότι καυχιέται γι’ αυτά τα θαύματα, αλλά λέει: « Όσο για μένα, δεν θέλω άλλη αφορμή για καύχηση εκτός από τον σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού» (Προς Γαλ. 6, 14).

Cytat:Świętuje Kościół pierworodnych* i jednocześnie raduje się, przyjmując matkę cieszącą się z dzieci swoich,* która, nosząc imię oznaczające mądrość,* urodziła je w liczbie trzech cnót teologicznych.* Widzi je zaślubione razem z mądrymi pannami Oblubieńcowi Chrystusowi, Bogu Słowu.* Z nią i my duchowo w ich wspomnienie radujemy się, wołając:* bojowniczki Trójcy, Wiero, Nadziejo i Lubo,* w wierze, nadziei i miłości umacniajcie nas.

Cytat:Czcigodnej Zofii świętymi gałązkami* były Wiera, Nadzieja i Luba;* pogańską mądrość ogłupiły przez łaskę,* zniosły męki, zwyciężyły,* ukoronowane zostały niezniszczalnym wieńcem* przez Władcę Chrystusa.

Cytat:Κατά Λουκά Αγιο Ευαγγέλιο 7,31-35.
«Με τι, λοιπόν, να παρομοιάσω τη σημερινή γενιά των ανθρώπων; Με τι μοιάζουν;
Μοιάζουν με τα παιδιά που κάθονται στην αγορά, και η μια ομάδα φωνάζει στην άλλη και λέει: “σας παίξαμε με τη φλογέρα χαρούμενα τραγούδια, μα εσείς δε χορέψατε· σας τραγουδήσαμε μοιρολόγια, μα εσείς δεν κλάψατε”.
Το ίδιο κάνετε κι εσείς: Ήρθε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής που δεν έτρωγε φαΐ και δεν έπινε κρασί, και τον βγάλατε δαιμονισμένο.
Ήρθε ο Υιός του Ανθρώπου, που τρώει και πίνει, και λέτε “φαγάς και οινοπότης είν' αυτός, που κάνει παρέα με τελώνες και αμαρτωλούς”.
Και όμως, η σοφία του Θεού δικαιώθηκε στο πρόσωπο όλων των απεσταλμένων της!»

Cytat:Św. Zofia (Sophia, mądrość gr) podobno mieszkała w Rzymie. Była wdową i miała trzy córki: Wierę, Nadzieję i Lubę (Pistis, wiara, Elpis, nadzieja, Agapē, miłość gr). Kazano jej złożyć ofiarę kadzidła na ołtarzu bogini Diany. Kiedy zaś stanowczo odmówiła, wyprowadzono jej nieletnie dzieci i poddano na oczach matki wyszukanym torturom. Nie złamało to wszakże bohaterskiej matki. Owszem, zdobyła się na to, że zachęcała dzieci swoje do wytrwania. Zdumiony takim męstwem namiestnik miał św. Zofię pozostawić przy życiu. Ta jednak z boleści nad córkami zmarła na ich grobie. Podobno było to za cesarza Adriana (117-138).

(14.09.2025, 23:38:38)Aurelio de Medici y Zep napisał(a): Wasza Ekscelencjo,

co powiecie na wspólną uroczystą celebrę w rycie welijskim? W rycie laterańskim koncelebry nie ma, ale po wschodniemu moglibyśmy ukazać wyjątkową jedność Kościoła. Byłaby to chyba pierwsza taka celebracja.