Cytat:Inwestytura Diakońska (Gdy dokonuje jej Biskup)

B- Biskup
P- Prezbiter
K- Kandydat
MC- Mistrz Ceremonii

MC: Do kościoła zmierza procesja. Prowadzi ją diakon z dymiącą kadzielnicą, za nim akolici, krucyfiks i duchowieństwo wedle hierarchii – diakoni, prezbiterzy, kanonicy, prałaci i infułaci w ozdobnych strojach chorówych. Podąża też kandydat na diakona ubrany w albę. Na samym końcu idzie biskup ubrany w szaty pontyfikalne. Gdy dochodzą do ołtarza, obecny w liturgii prezbiter zwraca się do kandydata:

P: Niech zbliży się ten, który ma zostać wyniesiony do godności diakona.

MC: Gdy kandydat na diakona podchodzi pod tron biskupa, prezbiter składa głęboki ukłon względem biskupa i prosi go:

P: Najprzewielebniejszy Ojcze, święta Matka Kościół Rotryjski domaga się, abyś tego Brata wyniósł do godności diakona.

B: Czy wiesz, że jest tego godzien?

P: O ile ułomność ludzka mi pozwala, zaświadczam, że jest tego godzien.

B: Aby się upewnić, czy jesteś godzien tego urzędu zadam Ci Synu pytania.

Czy chcesz dobrowolnie i świadomie przyjąć godność diakona?

K: Chcę.

B: Czy chcesz kontynuować naukę, abyś był godnym przyjęcia godności prezbiteratu?

K: Chcę z Bożą pomocą.

B: Czy mi, moim następcom i Najwyższemu Kapłanowi oraz Jego następcom przyrzekasz cześć i posłuszeństwo?

K: Przyrzekam.

MC: Biskup nakłada nowemu diakonowi stułę.

B: Przyjmij tę szatę chwalebną z ręki Bożej, wypełniaj Twój urząd i pomnażaj swoją łaskę i wiarę.

K: Amen.

MC: Biskup nakłada nowemu diakonowi dalmatykę.

B: Przyjmij suknię zbawienia i wesela.

K: Amen.

B: Flectamus genua.

P: Levate.

MC: Biskup wyciąga ręce nad nowym diakonem i mówi donośnym głosem:

B: Wysłuchaj, Panie, prośby nasze, i racz pobłogosławić tego sługę, aby zasłużył podobać się Majestatowi Twemu i życiem swoim dawał dobry przykład wiernym. Amen.

MC: Nowy diakon całuje biskupa w pierścień. Ceremonia kończy się śpiewem Te Deum.

Cytat:Inwestytura Diakońska (Gdy dokonuje jej Patriarcha)

P- Patriarcha
B- Biskup
K- Kandydat
MC- Mistrz Ceremonii

MC: Do kościoła zmierza procesja. Prowadzi ją diakon z dymiącą kadzielnicą, za nim akolici, krucyfiks i duchowieństwo wedle hierarchii – diakoni, prezbiterzy, kanonicy, prałaci i infułaci. Można również dostrzec biskupów, arcybiskupów i kardynałów ubranych w stroje chórowe. Podąża też kandydat na diakona ubrany w albę. Na samym końcu niesiony jest w lektyce Patriarcha, mający na sobie szaty pontyfikalne. Gdy dochodzą do ołtarza, obecny w liturgii prezbiter zwraca się do kandydata:

P: Niech zbliży się ten, który ma zostać wyniesiony do godności diakona.

MC: Gdy kandydat na diakona podchodzi pod tron patriarszy, prezbiter składa głęboki ukłon względem Patriarchy i prosi go:

P: Najjaśniejszy Panie, święta Matka Kościół Rotryjski domaga się, abyś tego Brata wyniósł do godności diakona.

P: Czy wiesz, że jest tego godzien?

B: O ile ułomność ludzka mi pozwala, zaświadczam, że jest tego godzien.

P: Aby się upewnić, czy jesteś godzien tego urzędu zadamy Ci Synu pytania.

Czy chcesz dobrowolnie i świadomie przyjąć godność diakona?

K: Chcę.

P: Czy chcesz kontynuować naukę, abyś był godnym przyjęcia godności prezbiteratu?

K: Chcę z Bożą pomocą.

P: Czy nam, naszym następcom i swemu biskupowi oraz jego następcom przyrzekasz cześć i posłuszeństwo?

K: Przyrzekam.

MC: Patriarcha nakłada nowemu diakonowi stułę.

P: Przyjmij tę szatę chwalebną z ręki Bożej, wypełniaj Twój urząd i pomnażaj swoją łaskę i wiarę.

K: Amen.

MC: Patriarcha nakłada nowemu diakonowi dalmatykę.

P: Przyjmij suknię zbawienia i wesela.

K: Amen.

P: Flectamus genua.

B: Levate.

MC: Patriarcha wyciąga ręce nad nowym diakonem i mówi donośnym głosem:

P: Wysłuchaj, Panie, prośby nasze, i racz pobłogosławić tego sługę, aby zasłużył podobać się Majestatowi Twemu i życiem swoim dawał dobry przykład wiernym. Amen.

MC: Nowy diakon całuje Patriarchę w pierścień, kolana i stopy. Ceremonia kończy się śpiewem Te Deum.

Cytat:Inwestytura Kapłańska (Gdy dokonuje jej Biskup)


B- Biskup
P- Prezbiter
K- Kandydat
MC- Mistrz Ceremonii

MC: Z zakrystii wyrusza procesja prowadzona przez turyfera, za którym podążają akolici i krucyferariusz. Za nimi podąża duchowieństwo wedle hierarchii – diakoni, prezbiterzy, kanonicy, prałaci i infułaci w ozdobnych strojach chórowych. Podąża też diakon, który ma zostać podniesiony do godności prezbitera ubrany w albę i stułę. Na samym końcu idzie biskup ubrany w szaty pontyfikalne. Gdy dochodzą do ołtarza, obecny w liturgii prezbiter zwraca się do diakona:

P: Niech zbliży się ten, który ma zostać wyniesiony do godności prezbitera.

MC: Gdy diakon podchodzi pod tron biskupa, prezbiter składa głęboki ukłon względem biskupa i prosi go:

P: Najprzewielebniejszy Ojcze, święta Matka Kościół Rotryjski domaga się, abyś tego diakona wyniósł do godności prezbitera.

B: Czy wiesz, że jest tego godzien?

P: O ile ułomność ludzka mi pozwala, zaświadczam, że jest tego godzien.

B: Aby się upewnić, czy jesteś godzien tego urzędu zadam Ci Synu pytania.

Czy chcesz dobrowolnie i świadomie przyjąć godność prezbitera?

K: Chcę.

B: Czy chcesz sumiennie spełniać zadana nałożone przez władze kościelne, gdziekolwiek zostaniesz posłany?
K: Chcę.

B: Czy chcesz dobrowolnie wytrwać w świętej czystości, aż do końca swojego żywota?
K: Chcę.

B: Czy chcesz swoim życiem świadczyć o Chrystusie jako wierny sługa Kościoła?

K: Chcę z Bożą pomocą.

B: Czy mi, moim następcom i Najwyższemu Kapłanowi oraz Jego następcom przyrzekasz cześć i posłuszeństwo?

MC: Nowy prezbiter klęka przed Biskupem i wkładając złożone ręce w ręce Biskupa mówi:

K: Przyrzekam cześć i posłuszeństwo Tobie Czcigodny Ojcze, twoim następcom i Najwyższemu Kapłanowi oraz, że uczynię wszystko, czego wymagać będzie ode mnie posługa prezbitera.

MC: Biskup krzyżuje stułę na piersiach kandydata.

B: Przyjmij jarzmo Pańskie, bowiem jest ono słodkie, a jego ciężar jest rozkoszą.

K: Amen.

MC: Biskup nakłada ornat na kandydata.

B: Przyjmij szatę kapłańską, która oznacza miłość: mocen jest bowiem Bóg pomnożyć w was miłość i doskonałość w uczynkach.

K: Amen.

B: Flectamus genua.

P: Levate.

MC: Biskup wyciąga ręce nad nowym prezbiterem i mówi donośnym głosem:

B: Wysłuchaj, Panie, prośby nasze, i racz pobłogosławić tego sługę, którego podnosimy do godności prezbitera. Niech powagą obyczajów i nienagannym życiem okaże, że jest starszym wyćwiczonym w karności, której zasady podał św. Paweł Tytusowi i Tymoteuszowi. Niech sprawiedliwość, stałość, miłosierdzie, moc i wszelkie cnoty w nim jaśnieją i ujawniają się w jego uczynkach i słowach. Amen.

MC: Nowy prezbiter i Biskup wymieniają pocałunek pokoju. Następnie nowy kapłan odbiera gratulacje. Ceremonia kończy się śpiewem Te Deum.

Cytat:Inwestytura Kapłańska (Gdy dokonuje jej Patriarcha)

P- Patriarcha
B- Biskup
K- Kandydat
MC- Mistrz Ceremonii

MC: Z zakrystii wyrusza procesja prowadzona przez turyfera, za którym podążają akolici i krucyferariusz. Za nimi podąża duchowieństwo wedle hierarchii – diakoni, prezbiterzy, kanonicy, prałaci i infułaci. Można również dostrzec biskupów, arcybiskupów i kardynałów ubranych w stroje chórowe. Podąża też diakon, który ma zostać podniesiony godności prezbitera ubrany w albę i stułę. Na samym końcu niesiony jest w lektyce Patriarcha, mający na sobie szaty pontyfikalne. Gdy dochodzą do ołtarza, obecny w liturgii prezbiter zwraca się do diakona:

P: Niech zbliży się ten, który ma zostać wyniesiony do godności prezbitera.

MC: Gdy diakon podchodzi pod tron patriarszy, prezbiter składa głęboki ukłon względem Patriarchy i prosi go:

P: Najjaśniejszy Panie, święta Matka Kościół Rotryjski domaga się, abyś tego diakona wyniósł do godności prezbitera.

P: Czy wiesz, że jest tego godzien?

B: O ile ułomność ludzka mi pozwala, zaświadczam, że jest tego godzien.

P: Aby się upewnić, czy jesteś godzien tego urzędu zadamy Ci Synu pytania.

Czy chcesz dobrowolnie i świadomie przyjąć godność prezbitera?

K: Chcę.

P: Czy chcesz sumiennie spełniać zadana nałożone przez władze kościelne, gdziekolwiek zostaniesz posłany?

K: Chcę.

P: Czy chcesz dobrowolnie wytrwać w świętej czystości, aż do końca swojego żywota?

K: Chcę.

P: Czy chcesz swoim życiem świadczyć o Chrystusie jako wierny sługa Kościoła?

K: Chcę z Bożą pomocą.

P: Czy nam, naszym następcom i swemu biskupowi oraz jego następcom przyrzekasz cześć i posłuszeństwo?

MC: Nowy prezbiter klęka przed Patriarchą i wkładając złożone ręce w ręce Patriarchy mówi:

K: Przyrzekam cześć i posłuszeństwo Tobie Najjaśniejszy Panie, Twoim następcom i mojemu biskupowi oraz jego następcom, a także to, iż uczynię wszystko, czego wymagać będzie ode mnie posługa prezbitera.

MC: Patriarcha krzyżuje stułę na piersiach kandydata.

P: Przyjmij jarzmo Pańskie, bowiem jest ono słodkie, a jego ciężar jest rozkoszą.

K: Amen.

MC: Patriarcha nakłada ornat na kandydata.

P: Przyjmij szatę kapłańską, która oznacza miłość: mocen jest bowiem Bóg pomnożyć w was miłość i doskonałość w uczynkach.

K: Amen.

P: Flectamus genua.

B: Levate.

MC: Patriarcha wyciąga ręce nad nowym prezbiterem i mówi donośnym głosem:

P: Wysłuchaj, Panie, prośby nasze, i racz pobłogosławić tego sługę, którego podnosimy do godności prezbitera. Niech powagą obyczajów i nienagannym życiem okaże, że jest starszym wyćwiczonym w karności, której zasady podał św. Paweł Tytusowi i Tymoteuszowi. Niech sprawiedliwość, stałość, miłosierdzie, moc i wszelkie cnoty w nim jaśnieją i ujawniają się w jego uczynkach i słowach. Amen.

MC: Nowy prezbiter i Ojciec Święty wymieniają pocałunek pokoju. Następnie nowy kapłan odbiera gratulacje. Ceremonia kończy się śpiewem Te Deum.

(27.08.2025, 22:35:33)Stanisław Wieniawa napisał(a): Dziękuję, że Jego Świątobliwość to odkurzył. Nie mogę nie poprzeć swojego dzieła.