Conclave XXIV IV AD MMXVII - Carlo Lorenzo de Medici y Zep -  24.04.2017
 
 
 
Uroczystość rozpoczęcia konklawe 
 
 
Słońce, które zalewa swym światłem ziemie Państwa Kościelnego Rotria, wschodzi powoli na szczyt, obwieszczając wszystkim wybicie południa. Na ulicach trwa wielkie poruszenie, trwają ostatnie przygotowania. Gdy jednak gwardzista patriarszy oznajmia po trzykroć, iż procesja zbliża się do Bazyliki Laterańskiej, wszystkie szumy ustają. Lud pobożnie przyklęka przed idącym na przedzie krucyferariuszem, niosącym krzyż patriarchy Aleksandra IV. Obok niego akolici. Następnie podąża chór, intonujący pieśń Samuela Scheidta "Surrexit Christus Hodie". 
 
 
 
 
 
 
 
Za chórem podążają prezbiterzy, kapelani, biskupi i arcybiskupi. Następnie ubrani w cappa magna, długie koronkowe komże - rokiety i białe rękawiczki, na których lśnią w blasku słońca złote pierścienie, czcigodni Książęta Kościoła. Krocząc, błogosławią rotryjski lud. Następnie dostrzec można kardynała kamerlinga, Alberta Orańskiego, na którego barkach spoczywa atłasowy, ciężki ornat, na głowie zaś wysoka mitra. Jego ręce podtrzymuje dwóch diakonów. Wkraczając do Bazyliki duchowni zajmują wyznaczone miejsca, a następnie rozpoczyna się Eucharystia, której przewodniczy Eminencja Kamerling. Po jej zakończeniu, przy pomocy diakonów, Albert Orański zdejmuje drogocenny manipularz, wychodzi na ambonę i wygłasza słowo do purpuratów: 
 
 
 
RE: Conclave - Albert Orański -  24.04.2017
 
 
Cytat:![[Obrazek: 2j8cx.png]](http://funkyimg.com/i/2j8cx.png)  
 
Najczcigodniejsi Bracia Kardynałowie, 
 
Po pełnym stabilizacji i rozkwitu wiary pontyfikacie Klemensa III, prośmy Ducha Świętego, by dał Kościołowi Świętemu Matce Naszej Jego godnego następcę, który zdolny będzie kontynuować rozpoczęte przed ponad rokiem dzieło odnowy Rotrii, prowadząc ją ku właściwej świetności. Miejmy świadomość, iż będąc powołanymi do wyboru Najwyższego Pasterza, jesteśmy w gruncie rzeczy narzędziem służącym do zagwarantowania Kościołowi trwania w pełnieniu uświęconej Tradycją posługi. Ludzkie ułomne rozumienie świata zdaje sie być niewystarczające do należytego wypełnienia tego obowiązku, dlatego też specyfika obrad elekcyjnych kollegium kardynalskiego wymaga całkowitego wyciszenia i odcięcia się od bodźców otaczającego świata. Stąd też wziął się zwyczaj zamykania miejsca obrad dla widoku osób postronnych i izolowania elektorów na czas konklawe, aby zagwarantować kardynałom absolutne wyciszenie konieczne do uświadomienia sobie bezmiaru odpowiedzialności jaka spoczywa na nich w tak doniosłej chwili. Odcięcie się od świata zewnętrznego ma także inny, duchowy wymiar służący zdobyciu przekonania, iż nic co ludzkie, świeckie, ziemskie, materialne czy widzialne nie ma znaczenia w obliczu nieskończonego majestatu Stwórcy. Dlatego oddając się modlitewnemu skupieniu winniśmy prosić Ducha Świętego, by zainspirował w nas swoją wolę i pozwolił dokonać dobrego wyboru.  
 
Pamiętajmy wszelako, iż jesteśmy robotnikami w Winnicy Pana i pasterzami Jego trzody, i we wszystkich naszych działaniach, kierować się musimy dobrem powierzonego nam ludu, którego duchowy wzrost i rozwój jest naszym obowiązkiem. Spełniając właściwie swoją posługę kierujmy się więc przede wszystkim dobrem tegoż ludu, który z wiarą i nadzieję spoglądać będzie w najbliższym czasie w stronę Kaplicy Sykstyńskiej, gdzie przy zachowaniu nakazanego tradycją rytu dokona się wybór XXVI Biskupa Powszechnego. 
 
 
 
RE: Conclave - Carlo Lorenzo de Medici y Zep -  24.04.2017
 
 
Kardynałowie formułują procesję, na czele której podąża krucyferariusz w otoczeniu akolitów. Chór odśpiewuje hymn Boży "Veni    Ceator Spiritus", a procesja udaje się do Kaplicy Sykstyńskiej: 
 
 
 
 
 
 
  Gdy procesja dociera do Kaplicy Sykstyńskiej, Kardynał Kamerling staje na środku i prawi: 
 
 
 
RE: Conclave XXIV IV AD MMXVII - Albert Orański -  24.04.2017
 
 
Cytat:![[Obrazek: 170px-Sede_vacante.svg.png]](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1b/Sede_vacante.svg/170px-Sede_vacante.svg.png)  
 
Czcigodni Bracia Kardynałowie, 
 
Nim zaczniemy obrady Świętego Kollegium, celem wyboru Biskupa Rotryjskiego, złóżmy przysięgę, iż dochowamy wszystkiego co prawem i Tradycją zostało przewidziane, dla słusznego i prawidłowego wyboru: 
 
My, wszyscy i poszczególni Kardynałowie elektorzy, obecni przy tym wyborze Patriarchy przyrzekamy, zobowiązujemy się i przysięgamy zachować wiernie i skrupulatnie wszystkie przepisy dotyczące wyboru Biskupa Rotryjskiego zawarte w prawie i Tradycji. Równocześnie przyrzekamy, zobowiązujemy się i przysięgamy, że jeśli ktokolwiek z nas, z Boskiego postanowienia, zostanie wybrany Biskupem Rotryjskim, dołoży starań, by wiernie wypełniać najwyższy urząd Pasterza Kościoła powszechnego i nie ustanie w wysiłku zapewniania i bronienia wytrwale praw duchowych i doczesnych oraz wolności Stolicy Świętej. Przede wszystkim przyrzekamy i przysięgamy zachować z największą wiernością i wobec wszystkich, tak duchownych, jak świeckich, tajemnicę związaną z tym wszystkim, co w jakikolwiek sposób odnosi się do wyboru Biskupa Rotryjskiego i z tym, co odbywa się w miejscu wyboru i dotyczy bezpośrednio lub pośrednio liczenia głosów; nie naruszać w żaden sposób tej tajemnicy tak w czasie wyboru, jak i po wyborze nowego Patriarchy, chyba że zostanie do tego udzielone wyraźne upoważnienie przez samego przyszłego Patriarchy; nie dawać żadnego poparcia ani nie sprzyjać jakiemukolwiek oddziaływaniu, sprzeciwianiu lub jakiejkolwiek innej formie interwencji, przez które władze świeckie jakiegokolwiek porządku i stopnia lub jakakolwiek grupa osób czy jednostki chciałyby ingerować w wybór Biskupa Rotryjskiego. Równocześnie przyrzekam i przysięgam powstrzymać się od wykorzystania jakiegokolwiek utrwalania odnośnie do tego, co w okresie wyboru dokonuje się w granicach Państwa Kościelnego, a szczególnie tego co bezpośrednio lub pośrednio w jakikolwiek sposób łączy się z czynnościami związanymi z tymże wyborem. Oświadczam, że tę przysięgę składam świadomy, że jej złamanie spowoduje w stosunku do mnie te sankcje duchowe i kanoniczne, jakie przyszły Patriarcha zdecyduje zastosować. 
 
Niech każdy podejdzie do Ewangeliarza, i kładąc nań swą rękę wymowi słowa przysięgi: 
 
Et Ego N. Cardinalis N. spondeo, voveo, ac iuro, sic me Deus adiuvet et haec Sancta Dei Evangelia que manu mea tango. 
 
 
 
RE: Conclave XXIV IV AD MMXVII - Albert Orański -  24.04.2017
 
 
Et Ego Albertus Cardinalis van Oranje-Nassau spondeo, voveo, ac iuro, sic me Deus adiuvet et haec Sancta Dei Evangelia que manu mea tango.
 
 
 
RE: Conclave XXIV IV AD MMXVII - Carlo Lorenzo de Medici y Zep -  24.04.2017
 
 
Et Ego, Carolus Secundus Laurentius, Cardinalis de Medici-Zep spondeo, voveo, ac iuro, sic me Deus adiuvet et haec Sancta Dei Evangelia que manu mea tango.
 
 
 
RE: Conclave XXIV IV AD MMXVII - Wilhelm Orański -  24.04.2017
 
 
Et Ego Wilhelmus Cardinalis van Oranje-Nassau spondeo, voveo, ac iuro, sic me Deus adiuvet et haec Sancta Dei Evangelia que manu mea tango 
 
 
 
RE: Conclave XXIV IV AD MMXVII - Orjon Surma -  24.04.2017
 
 
Et Ego Orion Cardinalis von Thorn-Surma spondeo, voveo, ac iuro, sic me Deus adiuvet et haec Sancta Dei Evangelia que manu mea tango.
 
 
 
RE: Conclave XXIV IV AD MMXVII - Fernando d'Este y Córdoba -  24.04.2017
 
 
Et Ego Ferdinandus Toletanus Cardinalis Estenses et Corduba spondeo, voveo, ac iuro, sic me Deus adiuvet et haec Sancta Dei Evangelia que manu mea tango.
 
 
 
RE: Conclave XXIV IV AD MMXVII - Ksawery van Berden -  24.04.2017
 
 
Et Ego, Xaverius cardinalis Berden, spondeo, voveo, ac iuro, sic me Deus adiuvet et haec Sancta Dei Evangelia que manu mea tango. 
 
 
 
 |