ANNUS SANCTUS

W dniu w którym Kościół Święty wspomina Czwarty Dzień Oktawy Narodzenia św. Jana Chrzciciela dzwony Bazyliki na Lateranie obwieszczają ludowi Wiecznego Miasta radosną nowinę. Oto bowiem Państwo Kościelne Rotria i Matka Nasza Kościół świętować będą dziesiątą rocznicę gdy pierwszy biskup rotryjski zasiadł na tronie. Od tego momentu trwa Kościół Rotryjski, który wieloma wichrami wojny był  wzmagany, a mimo ich sile przetrwał.

 
By godnie uczcić tą wielką rocznicę Ojciec Święty Bonifacy I ogłosił Rok Jubileuszowy, który trwać będzie do kolejnej rocznicy. Wtedy to następca Ojca Świętego zamknie spiżową bramę na Lateranie kończąc Rok Święty. Lud Wiecznego Miasta w podzięce za te dobrodziejstwa wspaniale udekorował gmachy i pałace oraz swe domostwa by z wielką czcią uczcić nadchodzące obchody. W całym mieście czuć było woń kwiatów, którymi licznie przyozdobiono Plac Laterański oraz Plac Świętego Pawła. Zaś wszelkie kwiatowe kompozycje ułożono w finezyjne wzory ukazujące ornamentykę i herby patriarsze.
 
Dźwięk dzwonów nadal niósł się po mieście, a ulice i miejskie place zapełniały się świętującymi ludźmi. W aurze powszechnej radości bicia dzwonów, oraz wiwatów tłumu rozbrzmiał fanfary i weble, a za bramy Pałacu Apostolskiego wyruszyła prześwietna procesja, która ruszyła w stronę Lateranu. W otoczeniu gwardii początkiem procesji kroczyli  krucyferariusz niosący zdobny krzyż z czasów Piusa III, za nim turyferariusz i nawikulariusz, niosący parametry najwspanialszych tradycji I i II Państwa Kościelnego Rotria. Obok krzyża wiernie kroczyli akolici, niosący świece. Kolejni byli alumni niosący wspaniałą figurę Matki Boskiej, diakoni i księża rotryjskich parafii. Każdy odświętnie w strój chórowy ubrany. Dalej między ceremoniarzami odzianymi w różowe sutanny kroczyli biskupi w jedwabnych sutannach z długim trenem. Każdy nominat episkopatu miał koronkową rokietę z najznamienitszymi wzorami rotryjskimi. Na głowach ich jedwabne birety z pomponem, z tyłu zaś ciągnęła się cappa magna. Dalej Książęta Kościoła, odziani w purpurowe sutanny z najdroższego jedwabiu, zdobni w rokiety ze złotej koronki, tren ich sutann współgrał z cappa magna, na którym lśnił wspaniały złoty pektorał - znak władzy pasterskiej. Głowy ich zaś zdobiły czerwone galera. Na końcu w pamiątkowej po pontyfikacie Aleksandra III sedii gestatorii niesiony był Ojciec Święty Bonifacy I wokół gromady flabelli. Patriarcha ubrany w najlepszą sutannę jedwabną podszytą aksamitem posiadał najzdobniejszą wśród kleru rokietę, na której spoczywała paschalna mozetta. Mucet patriarszy był z białego jedwabiu podbity najdroższym gronostajem. Na stopach Ojca Świętego widoczne były białe pantofle z herbem patriarszym, podobnie jak na pasie. Na szyi jego spoczywała biała sutanna obszyta złotą nicią. Za nim szli asystenci tronu patriarszego: kardynał Fernando de Cordoba i kardynał Albert Orański.
 
Gdy dostojna procesja przemierzała drogę wiodącą na Lateran, lud który ją spotkał nabożnie klękał i znakiem krzyża żegnał się poczym z wielką radością witał Ojca Świętego rzucając kwiaty pod jego lektykę i wołając : Vivat Bonifacy I, Vivat Rotria!

 
Procesja dotarłszy do Lateranu zniknęła za pałacowymi bramami. Gdy dźwięk dzwonów Bazyliki Laterańskiej po raz drugi niósł się po Wiecznym mieście, wspaniały korowód opuściła Pałac Laterański kierując się do Bazyliki. Książęta Kościoła wraz z Ojcem Świętym Bonifacym w liturgiczne szaty przybrani zbliżają się do ołtarza głównego, który skryty jest pod gotyckim baldachimem. Dźwięk organów oraz śpiew chóru oznajmiają iż rozpoczęła się uroczysta Msza Święta. Po jej zakończeniu Ojciec Święty w towarzystwie : kardynał Fernando de Cordoba i kardynał Albert Orański zbliżył się do spiżowej bramy Świętego Pawła, która znajdowała się wewnątrz bazyliki. Następnie uniósł rękę i trzykrotnie zapukał we wrota, które się uchyliły. Jego Świątobliwość wraz asystującymi kardynałami nabożnie uklęknął w jej progu odmawiając modlitwę. Tym oto gestem otwarto Rok Jubileuszowy. Patriarcha w asyście kardynałów udał się na trójstopniowe podwyższenie skryte pod baldachimem gdzie w majestacie zasiadł na tronie odczytując list do wiernych.

 

Cytat:

Eminencje, Ekscelencje,
Czcigodni Bracia,

Dokładnie w tym dniu dziesięć lat temu z połączenia Surmeńskiego Kościoła Chrześcijańskiego oraz Katolickiego Kościoła Tyrencji powstało I Państwo Kościelne Rotria, którego pierwszym patriarchą został Victor. Już dekadę niesiemy na swych ustach podniosłe Gloria i Credo. Już dziesięć lat po ziemi mikroświata stąpają najjaśniejsze patriarsze stopy, a tiary rozświetlają rotryjskie i zagraniczne ziemie swym blaskiem. Niczym gołębica, która przez wiele lat dumnie powiewała na naszej fladze, niesiemy w swych dłoniach gałązkę drzewa oliwnego, która jest symbolem końca czasów kataklizmów i nieszczęść. I tak właśnie stało się 3653 dni temu, gdy Rotria i jej wierne sługi postanowiły wnieść do mikroświata słowo prawdy, niosąc tym samym nadzieję wszystkim, którzy tego potrzebują.
Jak każdy organizm, również i Patrymonium św. Pawła przechodziło przez wiele burzliwych chwil, jednakże ostatecznie nigdy nie upadło. Zawdzięcza to swej głębokiej wierze, prawdzie, którą głosi i bezgranicznemu oddaniu swych synów i cór. Przez dziesięć lat powstało wokół nas wielu fałszywych patriarchów, którzy przez swą hardość i wyniosłość odrzucili jedyną słuszność, sprzeciwiając się jej. Nikt z nich nie trwał przez dłuższy okres czasu, nikt z nich nie był i nie będzie w stanie przezwyciężyć Rotrii, bo to my jesteśmy zbudowani na fundamencie wiary i miłości bliźniego, a tych fundamentów zburzyć nie sposób.
Och, jak bardzo zmieniła się Rotria. Jak bardzo zmienił się ten diament, który szlifujemy po dziś dzień. Naszym obowiązkiem jest włożyć jeszcze więcej pracy w to doskonalenie, polerowanie naszego cennego klejnotu, by jeszcze wyraźniej oświetlał twarze i umysły przybyszów.
Mamy na uwadze podniosłość tego wyniosłego dnia, dlatego postanawiamy w swej mądrości uroczyście rozpocząć rok jubileuszowy, który trwać będzie dokładnie rok, do następnej, jedenastej rocznicy powstania naszego państwa. Niechaj ten szczególny rok łaski przynosi obfite dary i plony, które zbierać będziemy przez następne kilkaset dni. Oby każdy dzień był bogaty w poszerzanie wiary i jedynej prawdy, której Państwo Kościelne Rotria jest i pozostanie kustoszem.
Wszystkim zebranym w tym przewielebnym miejscu niech Bóg błogosławi: Benedicat vos omnipotens Deus, Pater +, et Filius +, et Spiritus Sanctus +

(27.06.2017, 15:27:49)Paolo della Chiesa napisał(a): Amen. Radujmy się Bracia z Roku Jubileuszowego i niech Rotria istnieje co najmniej następne 10 lat.

Vivat Patrimonium Sancti Pauli, Vivat Rotria, Vivat Bonifacius Primus !!!