Sanctus Sebastianus

[Mikołaj Dreder]

Święty Sebastian, męczennik

Orędownik Gwardii Apostolskiej

Święty Sebastian jest męczennikiem chrześcijańskim, którzy żył w starożytnym Rzymie. Jako datę jego męczeńskiej śmierci przyjęto rok 288. Najwięcej informacji o jego życiu dostarcza "Opis męczeństwa" datowany na rok 354, nieznanego z imienia i nazwiska autora oraz komentarz do Psalmu 118, którego autorstwo przypisujemy św. Ambrożemu z Mediolanu. Według tych pism, ojciec Świętego Sebastiana pochodził z rodziny, która pełniła funkcje urzędnicze w Narbonie - zaś matka męczennika wywodziła się z jednego z mediolańskich rodów. Sebastian został starannie wychowany przez swojego ojca, a zajmowane przez niego stanowisko pozwoliło objąć Sebastianowi funkcję dowódcy gwardii cesarza rzymskiego - Marka Aurelego Probusa, który panował w Rzymie w latach 276-282. Św. Ambroży informuje nas również, że Sebastian był dowódcą osobistej straży cesarza Dioklecjana, który z kolei panował w latach 284-305.

Sebastian był gorącym wyznawcą nauk Jezusa Chrystusa, za co w okresie prześladowań chrześcijan musiała spotkać go kara. Został przywiązany do drzewa i przeszyty strzałami. Jednak dzięki bożej opatrzności Sebastian nie poniósł śmierci, bowiem kobieta, która postanowiła go pochować zauważyła u niego oznaki życia. Wkrótce też późniejszy męczennik został uzdrowiony. Gdy wrócił do pełni zdrowia, postanowił udać się bezpośrednio do cesarza rzymskiego i oskarżył go o barbarzyński i haniebny stosunek do chrześcijan zamieszkujących Cesarstwo. Dioklecjan w przypływie gniewu nakazał bić go pałkami, aby mieć pewność, że tym razem na pewno zostanie zabity. Gdy zmarł, jego ciało wrzucono do kanałów miejskich. Te wydarzenia datuje się na rok 288.

W Stolicy Apostolskiej szczególną czcią otaczają Świętego Sebastiana gwardziści Jego Świątobliwości, a 20 stycznia - we wspomnienie liturgiczne męczennika - obchodzone jest Święto Gwardii Apostolskiej