Msza Święta

[Enrique Sánchez Oviedo]

Wspomnienie św. Grzegorza Wielkiego, papieża i doktora Kościoła

XXII Tydzień zwykły

W Katedrze Św. Marii w Modenie 3 dnia września Roku Pańskiego 2021 r. odprawiona została codzienna wieczorna celebra dla Rotryjczyków. W procesji do głównego ołtarza podążał ubrany w biały ornat, biskup Enrique Sánchez Oviedo wraz z kapłanem koncelebrującym. Organy grały. Chór śpiewał pieśń na wejście a duchowny rozpoczął sprawowanie liturgii; kiedy śpiew dobiegła końca, zaczęła się celebra.

Bądźmy otwarci na przyszłość
Przeszłość jest po to, by się z niej uczyć, a potem ją zostawić raz na zawsze. Przyszłość jest po to, by ją tworzyć.

Po takim krótkim zdaniu na wstęp zaczęła się właściwa celebra. Modlitwa, akt pokuty, pierwsze czytanie, psalm responsoryjny i drugie czytanie, po których nastąpiła aklamacja i odczytanie ewangelii przez celebransa:

"Ewangelia (Łk 5, 33-39)
Faryzeusze i uczeni w Piśmie rzekli do Jezusa:

„Uczniowie Jana dużo poszczą i modły odprawiają, tak samo uczniowie faryzeuszów; Twoi zaś jedzą i piją”.

Jezus rzekł do nich: „Czy możecie gości weselnych nakłonić do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, i wtedy, w owe dni, będą pościli”.

Opowiedział im też przypowieść: „Nikt nie przyszywa do starego ubrania łaty z tego, co oderwie od nowego; w przeciwnym razie i nowe podrze, i łata z nowego nie nada się do starego.

Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków; w przeciwnym razie młode wino rozerwie bukłaki i samo wycieknie, i bukłaki się zepsują. Lecz młode wino należy lać do nowych bukłaków. Kto się napił starego wina, nie chce potem młodego, mówi bowiem: «Stare jest lepsze»”."

Wszyscy wysłuchali słów zapisanych na dzisiejszy dzień. Po wysłuchaniu Ewangelii według św. Łukasza, celebrans kontynuował sprawowanie liturgii. Wygłosił również krótkie kazanie:

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!
"Kultywowanie tradycji jest czymś dobrym, ale musi iść w parze z otwartością na to, co nowe. Rzeczywistość bowiem składa się z przeszłości i przyszłości. Wprawdzie przyszłości jeszcze nie ma i nie wiemy jaka będzie, ale bez otwartości na nią i bez zaangażowania w jej tworzenie nie jest możliwe dobre przeżywanie teraźniejszości.

Jak mówi Jezus, nie da się pogodzić przeszłości z przyszłością. Nie podejmujmy w ogóle takiej próby, bo to nie ma sensu. Przeszłość jest po to, by się z niej uczyć, a potem ją zostawić raz na zawsze. Przyszłość jest po to, by ją tworzyć." Amen.

Główny Celebrans zakończył mówić. Trwała jeszcze przez chwile cisza, po której kontynuował sprawowanie celebracji.

Na zakończenie Mszy odmówiono modlitwę do Św. Michała Archanioła, a potem zabrzmiała pieśń na wyjście. Po jej odśpiewaniu ludzie rozpoczęli opuszczać katedrę. Na kościele zostało jeszcze kilka osób na osobistej modlitwie przed tabernakulum.

[Enrique Sánchez Oviedo]

Dzień Powszedni

XXIII Tydzień zwykły

W Katedrze Św. Marii w Modenie 07 września Roku Pańskiego 2021 r. odprawiona została wieczorna celebra dla mieszkańców Rotrii. W procesji do głównego ołtarza podążał ubrany w zielony ornat, biskup Enrique Sánchez Oviedo. Organy grały. Chór śpiewał pieśń na wejście a duchowny rozpoczął sprawowanie liturgii; kiedy śpiew dobiegła końca, zaczęła się celebra.

Stajesz się uczniem Jezusa? Ten wybór ma konsekwencje
Im bardziej stajemy się uczniami Jezusa, tym bliżsi stają się nam ludzie słabi i zagubieni. Dobrze się zastanówmy, czy odpowiada nam towarzystwo takich ludzi.

Po takim krótkim zdaniu na wstęp zaczęła się właściwa celebra. Modlitwa, akt pokuty, pierwsze czytanie, psalm responsoryjny i drugie czytanie, po których nastąpiła aklamacja i odczytanie ewangelii przez celebransa:

"Ewangelia (Łk 6, 12-19)
Zdarzyło się, że Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc spędził na modlitwie do Boga.

Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których nazwał apostołami: Szymona, którego nazwał Piotrem; i brata jego, Andrzeja; Jakuba i Jana; Filipa i Bartłomieja; Mateusza i Tomasza; Jakuba, syna Alfeusza, i Szymona z przydomkiem Gorliwy; Judę, syna Jakuba, i Judasza Iskariotę, który stał się zdrajcą.

Zeszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie. Był tam duży poczet Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jerozolimy oraz z wybrzeża Tyru i Sydonu, przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia.

A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich."

Wszyscy wysłuchali słów zapisanych na dzisiejszy dzień. Po wysłuchaniu Ewangelii według św. Łukasza, celebrans kontynuował sprawowanie liturgii. Wygłosił również krótkie kazanie:

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!
"Dzisiaj apostołowie mogliby powiedzieć, że są bardzo omodleni. On całą noc przed tym wyborem, którego dokonał, modlił się. On miał ich w centrum swojej miłosnej, modlitewnej uwagi.
Wraz ze swoimi najbliższymi uczniami (Apostołami) Jezus zszedł do tych, którzy pragnęli Go słuchać i oczekiwali od Niego uzdrowienia z rozmaitych chorób. Ten gest pokazał Apostołom dla kogo jest On i dla kogo są oni.
Stając się uczniami Jezusa zyskujemy predyspozycje do bycia dla ludzi poszukujących Prawdy i dla ludzi słabych. Im bardziej stajemy się Jego uczniami, tym bliżsi stają się nam ludzie słabi i zagubieni. Jeśli więc decydujemy się na przyjaźń z Jezusem dobrze zastanówmy się, czy odpowiada nam towarzystwo takich ludzi, abyśmy uciekając przed nimi nie opuścili też Jezusa.
To jest bardzo ważne, żebyśmy pamiętali, że w nocy tego świata, zwłaszcza w nocy naszych różnych udręk i trudności, jesteśmy bardzo w centrum modlitwy Jezusa, Jego arcykapłańskiej modlitwy. Jesteśmy omodleni przez Ducha Świętego, który w nas, w naszych sercach woła do Boga. Jesteśmy omodleni przez wszystkich aniołów i świętych, i przez mnóstwo ludzi, którzy częściowo są świadomi naszych zmagań, a częściowo są po prostu wierni modlitwie, którą nam obiecali." Amen.

Główny Celebrans zakończył mówić. Trwała jeszcze przez chwile cisza, po której kontynuował sprawowanie celebracji.

Na zakończenie Mszy odmówiono modlitwę do Św. Michała Archanioła, a potem zabrzmiała pieśń na wyjście. Po jej odśpiewaniu ludzie rozpoczęli opuszczać katedrę. Na kościele zostało jeszcze kilka osób na osobistej modlitwie przed tabernakulum.

[Enrique Sánchez Oviedo]

Dzień Powszedni

II Tydzień zwykły

20 stycznia Roku Pańskiego 2022 r. w Katedrze Św. Marii w Modenie odprawiona została popołudniowa celebra dla mieszkańców Rotrii. W procesji do głównego ołtarza podążał ubrany w zielony ornat, Arcybiskup Enrique kardynał Sánchez Oviedo. Organy grały. Chór śpiewał pieśń na wejście a duchowny rozpoczął sprawowanie liturgii; kiedy śpiew dobiegła końca, zaczęła się celebra.

"Wielu bowiem uzdrowił i wskutek tego wszyscy, którzy mieli jakieś choroby, cisnęli się do Niego, aby się Go dotknąć". Mk 3, 10

Po takim krótkim zdaniu na wstęp zaczęła się właściwa celebra. Modlitwa, akt pokuty, pierwsze czytanie, psalm responsoryjny i drugie czytanie, po których nastąpiła aklamacja i odczytanie ewangelii przez celebransa:

"Ewangelia (Mk 3, 7-12)
Jezus oddalił się ze swymi uczniami w stronę jeziora. A szło za Nim wielkie mnóstwo ludu z Galilei. Także z Judei, z Jerozolimy, z Idumei i Zajordania oraz z okolic Tyru i Sydonu szło do Niego mnóstwo wielkie na wieść o Jego wielkich czynach. Toteż polecił swym uczniom, żeby łódka była dla Niego stale w pogotowiu ze względu na tłum, aby się na Niego nie tłoczyli.

Wielu bowiem uzdrowił i wskutek tego wszyscy, którzy mieli jakieś choroby, cisnęli się do Niego, aby się Go dotknąć. Nawet duchy nieczyste, na Jego widok, padały przed Nim i wołały: «Ty jesteś Syn Boży». Lecz On surowo im zabraniał, żeby Go nie ujawniały."

Wszyscy wysłuchali słów zapisanych na dzisiejszy dzień. Po wysłuchaniu Ewangelii według św. Marka, celebrans kontynuował sprawowanie liturgii. Wygłosił również krótkie kazanie:

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!
"Dzisiaj, gdy wciąż świeży jest jeszcze chrzest Janowy w wodach Jordanu, powinniśmy przypomnieć sobie sposób przemiany podczas naszego chrztu. Wszyscy zostaliśmy ochrzczeni w jednym Panu, w jednej wierze, «w jednym Duchu (…) aby stanowić jedno Ciało» (1Kor 12,13). To jest ideał jedności: tworzyć jedno ciało, być w Chrystusie jednością, aby świat uwierzył.

W dzisiejszej Ewangelii widzimy jak «wielkie mnóstwo ludu z Galilei» oraz wielkie mnóstwo z innych miejsc (zob. Mk 3,7-8) szło do Pana. A On, przyjmuje i dba o dobro wszystkich, bez wyjątku. To musimy mieć na uwadze podczas oktawy modlitw o Jedność chrześcijan.

Należy zdać sobie sprawę - jak to na przestrzeni wieków – jako chrześcijanie podzieliliśmy się na katolików, prawosławnych, anglikanów, luteranów, i wiele innych wyznań chrześcijańskich. Historyczny grzech przeciw jednej z najważniejszych cech Kościoła: jedności.

Jednak zatrzymajmy się na naszej dzisiejszej rzeczywistości kościelnej. Naszej kurii i naszej parafii. Rzeczywistości naszej grupy parafialnej. Naprawdę jesteśmy jednym? Naprawdę nasza jedność jest motywem dla oddalonych od Kościoła? «Aby wszyscy stanowili jedno (…) aby świat uwierzył» (J 17,21), prosi Ojca Jezus. To jest wyzwanie. Aby poganie widzieli w jaki sposób jest związana grupa wierzących, którzy zebrani przez Ducha Świętego w Kościele Chrystusa mają jedne serce i jedną duszę (zob. Dz 4,32-34).

Przypomnijmy, że owocem Eucharystii – wraz ze zjednoczeniem się każdego z osobna z Jezusem – jest objawienie jedności Zgromadzenia, gdyż posilamy się jednym Chlebem by być jednym ciałem. To co sakramenty wyrażają oraz łaska, której udzielają - wymagają od nas gestu wspólnoty jednych ku drugim. Nasze nawrócenie jest ku Trójcy Świętej (co jest darem pochodzącym z góry), dlatego nasze dzieło uświęcania nie może unikać gestów komunii, zrozumienia, przyjęcia i przebaczenia ku innym." Amen.

Główny Celebrans zakończył mówić. Trwała jeszcze przez chwile cisza, po której kontynuował sprawowanie celebracji.

Na zakończenie Celebry zabrzmiała modlitwa do Św. Michała Archanioła oraz pieśń na wyjście. Po jej odśpiewaniu ludzie zaczęli opuszczać katedrę. W budynku pozostało parę osób na własną modlitwę, przed tabernakulum i ołtarzem.

[Miguel de Catalan]

Amen.