Umowa o wzajemnej pomocy w kryzysach

[Albert]

Umowa o wzajemnej pomocy w kryzysach

art. 1.
Państwa, będące sygnatariuszami tej Umowy, postanawiają wzajemnie wspierać się i pomagać w razie szczególnej potrzeby, a zwłaszcza niezdolności władz państwa do funkcjonowania wobec kryzysu ludnościowego,

art. 2.
Władze państwowe - szef państwa lub osoba go zastępująca - mogą poprosić sygnatariuszy Umowy o wysłanie misji wspierającej. Członkowie takiej misji otrzymaliby na okres nie dłuższy niż 30 dni, z możliwością przedłużenia o 30 dni, prawa identyczne z prawami mieszkańców mogących zasiadać we władzach państwowych, a władze państwowe mogłyby powoływać ich na pełniących obowiązki członków rządu czy szefów centralnych organów administracji państwowej.

art. 3.
W sytuacji całkowitego paraliżu państwa, przejawiającego się brakiem jakiejkolwiek aktywności trwającym co najmniej 45 dni, sygnatariusz niniejszej Umowy może wezwać do wysłania misji ratunkowej. Inicjator wysłania misji zostaje jej szefem i administratorem generalnym państwa potrzebującego ratunku. Administrator generalny może mianować rząd tymczasowy, który w ciągu 30 dni z możliwością przedłużenia o dalsze 30 dni będzie dążył do wznowienia aktywności przez ratowane państwo. Administrator generalny przekaże władzę instytucjom państwowym po ich reaktywacji. W razie braku możliwości reaktywacji, procedurę można ponowić.

art. 4.
Sygnatariuszami niniejszej umowy mogą zostać mikronacje posługujące się językiem polskim, mające co najmniej jednego mieszkańca, dysponujące terytorium w postaci forum internetowego, a także stronę internetową.

art. 5.
a) Umowa wchodzi w życie po przyjęciu jej przez co najmniej dwa państwa.
b) Depozytariuszem niniejszej umowy jest Wyspa Świętej Małgorzaty.

/-/ Frederik van Oranje-Nassau

Groothertog der Oranje, enz., enz., enz.