Wniebowstąpienie Pańskie

[Henryk Ziemiański de Harlin]

Wniebowstąpienie Pańskie XXIX V MMXXV

 

O godzinie czternastej zabiły dzwony Kościoła klasztornego pw. Świętych Leandra, Fulgencjusza i Florentyny, obwieszczając rozpoczęcie celebry sprawowanej przez księdza Henryka Ziemiańskiego de Harlin la Sparasana.



Po chwili rozległ się donośny dźwięk sygnatury, następnie z zakrystii wyszła procesja wejścia prowadzona przez turyfera z dymiącą kadzielnicą oraz krucyferariusza z drewnianym krzyżem, następnie kroczyli diakoni oraz prezbiterzy, na samym końcu kroczył celebrans, ks. Henryk Ziemiański de Harlin la Sparasan OSI. Chór odśpiewał introit.



Po introicie wierni śpiewali wraz z chórem formułę Kyrie eleison. 



Następnie wierni wraz z chórem odśpiewali Glorię. 



Następnie diakon odśpiewał Ewangelię, następnie celebrans, ksiądz Henryk wszedł na ambonę i wygłosił kazanie. 

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia, 

Otrzymujemy dziś bardzo sugestywne, a zarazem rzadko używane imię Ducha Świętego. Jezus podpowiada nam je po tym, jak wprowadził uczniów w zakłopotanie, bez ogródek, ale i nie bez tajemniczych wyrażeń zwiastując im rozdzielenie z sobą: „Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość…”. „Przemiana” – oto jedno z imion Ducha Świętego! Tam, gdzie następuje przemiana stanów wewnętrznych ku Bogu, tam rękę przyłożył Duch Święty! Jak podpowiada Katechizm, „W życiu chrześcijańskim sam Duch Święty wypełnia swoje dzieło, pobudzając całą osobę, łącznie z jej cierpieniami, obawami, smutkami, jak to jawi się w agonii i męce Pana. W Chrystusie uczucia ludzkie mogą otrzymać swoje wypełnienie w miłości i Boskim szczęściu” (KKK 1769). Jeżeli mówimy w tym tygodniu, że „Jezus jest naszą Paschą” (por. 1 Kor 5, 7), to także w tym sensie: paschą, czyli przemianą naszych stanów wewnętrznych – mocą Ducha Parakleta.

Źródło

Następnie kontynuowano liturgię. Podczas Komunii  odśpiewano pieśń Panis angelicus. 



Ksiądz pobłogosławił wiernych, a następnie uformowała się procesja wyjścia, podczas której śpiewano pieśń maryjną



Po zakończonej liturgii, ks. Ziemiański de Harlin la Sparasan wsiadł w swój automobil i pojechał do Parmy, gdzie objął parafię katedralną pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.