Audiencja XVII VII AD MMXVI

[Wilhelm Orański]

Audiencja patriarsza
XVII VII AD MMXVI

Krople deszczu spadały ciężko na ziemię, a wiatr wiał tak silny, iż kościelni Dostojnicy musieli zmagać się z falującymi w powietrzu sutannami i mucetami. Ciemne chmury jednak powoli ustępowały, a zza nich wychodziły pierwsze promienie słońca. Przed Pałacem Laterańskim pojawił się więc Jego Świątobliwość. Zasiadł na swym złotym tronie, tym razem bez wielkiego oparcia. Marmurowe kolumny podtrzymywały rozległy baldachim, którego frędzle powiewały w utrzymującym się jeszcze wietrze. Chwilę później zjawił się przedstawiciel Kościoła Surmeńskiego, Jego Ekscelencja Petros Domestosigos wraz ze swoją świtą. Uklęknął przed Patriarchą, a następnie rozpoczął swą mowę:

[brat Makarios]

Wasza Świętobliwość.

Na wstępie swojego wystąpienia chciałbym podziękować za łaskę, jaką otrzymał ten oto skromny mnich, mogąc zjawić się na audiencji u samego Patriarchy.

Wasza Świętobliwość,

Przybyłem, aby przedstawić spisany na synodzie powszechnym przez wszystkich członków Kościoła Surmeńskiego dokument, Unię, która na chwałę całego chrześcijaństwa ma połączyć wiecznym węzłem wiernych z Rotrii oraz Surmenii. W historii, jak mi wiadomo, losy Rotrii a Surmenią były nierozerwalnie splecione - Rotria z Surmenii się wyłoniła i przez długi czas pozostawała blisko związana, jako że wielu Patriarchów było z pochodzenia Surmeńczykami. Z czasem te związki się jednak rozluźniły, a oba kraje i chrześcijańskie narody poszły swoją drogą. Dziś w Surmenii, przez swoją odmienność języka i kultury również i wiele zwyczajów w kościele się różni od tych w Rotrii. Jednakże tak jak w Rotrii, w Surmenii pozostajemy wiernymi chrześcijanami, nie odchodząc w żadnym stopniu na ścieżkę herezji.

Wasza Świętobliwość,

Niniejszy dokument Kościół Surmenii składa nie ze względów ambicjonalnych, nie przez wolę buntu jakowegoś czy przez pustą dumę z odrębności. Niniejszy dokument jest owocem troski o jedność Kościoła, ma on bowiem zapewnić połączenie i podporządkowanie Kościoła Surmenii rotryjskiemu Patrymonium w ten sposób, aby w przyszłości związek ten był silny i nierozerwalny - właśnie dzięki prawom, które dokumentem tym Kościół Surmenii od Patriarchy otrzyma.

Wasza Świętobliwość,

Składając ten dokument, zdajemy się na Twoją mądrość i łaskę.

[P. Domestosigos gestem nakazuje jednemu z towarzyszących mu mnichów, aby złożyli treść traktatu o Unii na przygotowanym wcześniej podeście przy tronie patriarszym]

[Albert Orański]

Umiłowany Synu,

Wielce raduje nasze serce fakt autentycznego i realnego zbilżenia Kościoła Powszechnego ze wspólnotą surmeńską. Od wielu tygodni nieustannie szukaliśmy sposobu i pragneliśmy by jedność chrześcijan stała się ciałem. Oto stawiamy pierwszy krok, by nasze dążenia i idee weszły w życie, czyniąc Kościół Święty domem wszystkich wierzących w Chrystusa Jezusa.

Dostrzegamy potrzebę narracyjnego odróżnienia sposobu posługi w Surmenii od reszty Kościoła na wzór prawosławny. Od początku błogosławimy tej idei licząc, iż przyniesie to pozytywny efekt przybliżając odmienne kultury do Owczarni Pana. Głęboko wierzymy, iż obrządek welijski, jaki zostaje dziś utworzony, poszerzając paletę barw naszej wspólnoty przyczyni się do jej pełniejszego rozwoju i duchowego wzrostu.

Cieszymy się również, iż często trudne relacje surmeńsko-rotryjskie, spowodowane różnymi historycznymi wydarzeniami wracają na właściwe tory. Surmenia i Rotria to dwie siostry, które wyrastają z jednego domu i są dla siebie fundamentalnym wsparciem, niezbędnym do właściwego życia. Wierzymy, iż dobra współpraca i koegzystencja przyniesie nam obfite plony, umacniając i odnawiając nasze narody.

Podpisując dziś akt uni siczyńskiej, pragniemy wszystkim zaangażowanym w to dzieło podziękować i pobłogosławić: In nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti.

Apostolskim Pozdrowieniem,

/-/ Sanctitas Vestra Sixtus IV,
Pontifex Maximus et Servus Servorum Dei,
Patriarcha et Episcopus Rotriae, etc., etc.

Patriarcha ujął w dłoń złote pióro umieszczając swój podpis na dokumencie, następnie przekazując je Bratu Petrosowi by uczynił to samo.

[size=20pt]S I X T U S[/size]
[size=16pt]Patriarcha et Episcopus Rotriae, Summus Pontifex Ecclesiae Universalis, Servum Servorum Dei, etc., etc., etc., in perpetuam rei memoriam.[/size]

CONSTITUTIO [size=18pt][font=georgia][b]APOSTOLICA
[size=18pt]Lux in tenebris[/size]

Światłem w ciemności jest radosna nowina o zjednoczeniu i pojednaniu dwóch tak bliskich sobie wspólnot Kościoła Rotryjskiego i Surmeńskiego, które wspólnie w braterskiej miłości podjęły decyzję o podążaniu jedną drogą pod jednym duchowym przywództwem Stolicy Świętej. Na wieczną rzeczy pamiątkę uchwalamy przeto Akt unii siczyńskiej, ten fakt notyfikujący.

Konstytucja nasza wchodzi w życie z momentem przybicia pieczęci.

Datum Rotriae, apud S. Paulum, die XVIII, mensis Iulii, anno Domini MMXVI, Pontificatus Nostri mensis primo.

/-/ Sanctitas Vestra Sixtus IV,
Pontifex Maximus et Servus Servorum Dei,
Patriarcha et Episcopus Rotriae, etc.

[size=25pt]Akt Unii Siczyńskiej[/size]

My, [size=16pt]Sykstus IV, Patriarcha i Biskup Rotrii, Najwyższy Pasterz Kościoła Powszechnego, Sługa Sług Bożych, etc., etc., etc.,
ku wiecznej rzeczy pamięci, za zgodą i aprobatą czcigodnych braci naszych reprezentujący Kościół Surmeński.[/size]

[size=10pt]Niech radują się niebiosa i cieszy się ziemia: zniesiono bowiem mur, który rozdzielał Kościół Rotryjski i Surmeński, a nastał pokój i zgoda. Na owej opoce Chrystus, który oba zjednoczył, łączy obie strony najtrwalszymi więzami miłosierdzia i pokoju i spaja, i zwiera przymierzem wieczystej jedności. Po mgle długiego smutku i czarnej, niemiłej pomroce długotrwałego rozbicia, zajaśniało wszystkim pogodne światło upragnionej jedności. Niech cieszy się matka, Kościół, który widzi, że jego synowie dotychczas nawzajem rozdzieleni, wprowadzili pokój i jedność, i który poprzednio gorzko opłakiwał ich rozbicie, z niewypowiedziana radością niech składa dzięki wszechmocnemu Bogu z powodu ich nadzwyczajnej zgody.

Zjednoczeni w woli i miłości Chrystusa, stanowili oni akt Unii niniejszej, od miejsca spisania Siczyńską odtąd zwaną.[/size]

I.
Kościół Surmeński uznaje wyłączną zwierzchność Patriarchy Rotrii oraz jedność z Kościołem Rotryjskim. Patriarcha w swój łasce i przez wzgląd na dorobek Kościoła na terenie Surmenii uznaje wyłączny charakter organizacji Kościoła Surmeńskiego na terenie Surmenii, któremu nadaje miano Surmeńskiego Kościoła Rotryjsko-Katolickiego obrządku welijskiego. Dopuszcza się stosowanie dawnej nazwy Kościoła Surmeńskiego, jak w dalszej części Unii.

II.
W administracji nad Kościołem Surmeńskim Patriarchę reprezentuje Eparcha Surmeński oraz Powszechny Synod Surmeński. Miano Eparchy nosi zawsze biskup kaharonejski, będący metropolitą zwierzchnim względem innych biskupów Kościoła Surmeńskiego. Powszechny Synod Surmeński obejmuje wszystkich duchownych, zakonników oraz wybranych przedstawicieli wspólnot świeckich uznawanych przez Kościół Surmeński.

III.
Gwarantując wyłączny charakter Kościoła Surmeńskiego na terytorium Surmenii, Patriarcha zobowiązuje się nie powoływać diecezji ani innych jednostek administracyjnych i organizacji Kościoła Rotryjskiego na terytorium Surmenii, które nie byłyby podporządkowane Kościołowi Surmeńskiemu.

IV.
Gwarantując poszanowanie autonomii wewnętrznej Kościoła Surmeńskiego, Patriarcha zobowiązuje się, że powołując Eparchę, będzie dobierał go spośród duchownych będących częścią Kościoła Surmeńskiego, zaciągając przy tym opinii Powszechnego Synodu.

V.
Biskupów Kościoła Surmeńskiego mianuje Patriarcha na podstawie wyboru dokonanego przez Eparchę Kościoła Surmeńskiego, bądź, w przypadku jego braku, przez Powszechny Synod.

VI.
Stanowi się, że każdy przywilej o charakterze autonomii, który zostanie wprowadzony dla Kościoła partykularnego bądź dla jednostki organizacyjnej Kościoła jest z mocy tego postanowienia rozszerzany na Kościół Surmeński.

VII.
Stanowi się, że cała hierarchia Kościoła Surmeńskiego i wszystkie instytucje, zrzeszenia i zakony tworzone przez członków Kościoła Surmeńskiego będą podlegać wpierw Eparsze Kościoła Surmeńskiego, a poprzez niego – Patriarsze Kościoła Rotryjskiego.

Datum Rotriae, apud S. Paulum, die XVIII, mensis Iulii, anno Domini MMXVI, Pontificatus Nostri mensis primo.

/-/ Sanctitas Vestra Sixtus IV,
Pontifex Maximus et Servus Servorum Dei,
Patriarcha et Episcopus Rotriae, etc.

[brat Makarios]

Jako zarządca wspólnoty Kościoła Surmeńskiego i w jego imieniu, ja, Petros Domestosigos, składam dobrowolnie pod Aktem Unii Siczyńskiej pieczęć Kościoła i swój podpis na potwierdzenie, że Unia jest przez nas ratyfikowana i będzie zachowana i przestrzegana na wieki wieków. Amen.

(-) Πετρος Δομεστοσηγος