Palazzo Dogale

[Filippo Michael de Medici]

 Palazzo Dogale

---

+Pax tibi, Marce evangelista meus+

---

Pałac Gubernatorów, niegdyś Pałac Dożów, jest odzwierciedleniem blasku Republiki Weneckiej. Jego wyjątkowość wyróżnia go na tle innych pałaców rotryjskich wielmożów. Ta wspaniała gotycka siedziba była wielokrotnie przebudowywana przez jej możnych właścicieli. Dominujący zdobny styl gotycki wzbogacony o piękne dzieła epoki renesansu zachwyca odwiedzających.

Główne wejście do pałacu Porta della Carta znajduje się przy budynku bazyliki św. Marka. Nad wejściem umieszczono postać doży klęczącego przed lwem, a na stronach księgi widoczne są słowa: "Pax tibi, Marce evangelista meus- "Pokój tobie Marku, Ewangelisto mój". Oryginalna rzeźba została zniszczona na rozkaz Ivana von Lichtensteina, dziś zastępuje ją wierna replika przedstawiająca klęczącego Gubernatora.

Trzykondygnacyjny pałac otacza z trzech stron wewnętrzny renesansowy dziedziniec, który jest również dziedzińcem zamkowym Bazyliki Świętego Marka. Od strony nabrzeża rezydencja Gubernatorów Weneckich na parterze oraz pierwszym piętrze posiada arkadowe loggie. Ściana drugiego piętra jest ozdobiona płytami dwukolorowego kamienia. W środkowej części elewacji, pomiędzy oknami umieszczono płaskorzeźby nawiązujące do wystroju architektonicznego Porta della Carta. Całość wieńczy ażurowa attyka. Skrzydło usytuowane wzdłuż kanału Pałacowego łączy Most Westchnień z budynkiem nowego więzienia.

Arco Foscari to dwukondygnacyjny łuk triumfalny w Pałaców Gubernatorów, którym kroczyli nowo wybrani władcy zanim na szczycie schodów gigantów założono im Corno del Doge, czyli koronę dożów. Imponujące wejście zdobią rzeźby Neptuna i Marsa symbolizujących wodę i ziemie, dwa żywioły ujarzmione przez potężne państwo-miasto. Z tego miejsca rządzili nim koleni dożowie, aż do momentu zhołdowania Wenecji przez Państwo Kościelne.

Oficjalna siedziba Doży, a dziś Gubernatorów jest także miejscem zgromadzenia arystokracji wywodzącej się z wielkich patrycjuszowskich rodów. Gdy ich liczba znaczcie się powiększyła, władcy Wenecji podjęli decyzję o budowie ogromnej sali obrad Maggior Consiglio. To właśnie w niej obradowała niegdyś Wielka Rada. Na dobrą sprawę każda polityczna decyzja jaka zapadała w tej sali miała i ma jeden cel: pomnażanie bogactwa Republiki Weneckiej. Wielka Rada złożona z zamożnych kupców dbała o to, by władca Wenecji realizował ten cel po ich myśli.

---