II Kongregacja Generalna Towarzystwa Jezusowego

[Taddeo Piccolomini]

Progenerał Towarzystwa Jezusowego, arcybiskup Taddeo przebywający w Kapitularzu Klasztoru św. Ignacego Loyoli rozesłał do wszystkich Braci Jezuitów dekret Generała o zwołaniu II Kongregacji Generalnej Towarzystwa Jezusowego. 

Czcigodni Bracia Jezuici!

Widząc rozkwit naszej wspólnoty, która wzrasta ostatnimi czasy niczym ewangeliczne ziarno gorczycy, chcąc nie dopuścić do zagubienia wzrastającego w nas zapału i zatroskania o losy Towarzystwa Jezusowego, a przede wszystkim Kościoła Świętego, Matki Naszej, zadecydowałem o zwołaniu II Kongregacji Generalnej Towarzystwa Jezusowego. 

Do udziału w obradach Kongregacji uprawnieni będą wszyscy Ojcowie Jezuici, również nowicjusze. Obrady odbędą się za zamkniętymi drzwiami, w Kaplicy pw. św. Franciszka Ksawerego, w podziemiach naszego Klasztoru pw. św. Ignacego Loyoli oraz na komunikatorze GG. Oznacza to, że kluczowe decyzje podejmiemy  w czasie ściśle poufnych rozmów. 

Obrady rozpoczną się w najbliższą sobotę, 2 maja, roku pańskiego 2020. Proszę i nakazuję, aby wszyscy Jezuici, pomimo innych palących spraw, zjawili się w Kaplicy na wspólnej modlitwie oraz oznajmili swoją gotować na komunikatorze GG celem spełnienia obowiązku wobec Zgromadzenia i Kościoła. Tematy rozmów zostaną przedstawione podczas otwarcia tajnej części obrad. 

Nakazuję, aby wszyscy Ojcowie i nowicjusze Jezuici potwierdzili w tym wątku swą gotowość do przybycia, najlepiej przed najbliższym piątkiem, abyśmy w sobotę mogli wspólnie usiąść do rozmów. 

Z modlitewnym zawierzeniem braci

(-) Adalbertus Pronobis von Hippogriff-Piccolomini,
Generalis Ordinis

[Dominik de Roche]

Potwierdzam swoją gotowość do przybycia

[Stanisław Wieniawa]

Jestem na wezwanie. Amen.

[Taddeo Piccolomini]

Jako Wikariusz Generalny Jego Świątobliwości potwierdzam gotowość przybycia Ojca Świętego jak również siebie.

[Adalbertus Pronobis]

Uroczyste otwarcie Kongregacji Generalnej
II V MMXX

W sobotnie popołudnie wszyscy Ojcowie Jezuici zjechali się do Klasztoru św. Ignacego Loyoli. Przybyli ze wszystkich stron Polliniu, aby dyskutować i rozprawiać nad dalszymi losami Towarzystwa Jezusowego. Ojciec Generał postawił rozpocząć obrady uroczystą celebrą, w której błagał będzie Boga o światło Ducha Świętego na czas zebrania się Kongregacji. 

Z wieży klasztornej rozbrzmiewa sygnaturka, a z zakrystii wyrusza ku ołtarzowi procesja. Prowadzi ją diakon niosący krucyfiks z podobizną Zbawiciela. Dalej asysta liturgiczna i Ojcowie Jezuici. Na końcu podąża Jego Ekscelencja Adalertus Pronobis von Hippogriff-Piccolomini, który przewodniczy uroczystości.

Po dotarciu do pierwszego stopnia Stołu Pańskiego, celebrans wraz z asystą odmawia modlitwy u stopni Ołtarza.

W tym czasie wykonywano odpowiedni śpiew. Po zakończonej celebracji Ojciec Generał przemówił do zebranych:

Bracia!

Za chwilę zejdziemy do podziemi naszego klasztoru, aby w tajnej, zamkniętej dla świata zewnętrznego kaplicy rozprawiać nad losami naszego zgromadzenia.
Wpierw chcę zapewnić, że nie obowiązuje Was, tak jak Kardynałów podczas konklawe, zakaz kontaktowania się ze światem zewnętrznym. Swobodnie spełniajcie swoje obowiązki. Obowiązuje Was jednak ścisły i bezwzględny zakaz wyjawiania jakiejkolwiek tajemnicy obrad. Gdyby ktokolwiek spośród Was ośmielił się dopuścić tego wykroczenia, niech wie, że spotka go najsurowsza kara, ziemska i wieczna. Ostrzeżenie to dotyczy również tych, którzy w obradach nie uczestniczą, a jakiejś przyczyny, pomimo dochowania tajności, poznają treść rozmów. 

W tym wątku zamieścicie teraz przysięgi zachowania tajności obrad. Niech Wasze słowa naśladują moje:

Ja, N., przyrzekam i przysięgam dochować bezwzględnej tajemnicy dotyczącej tego, o czym rozmawia się na obradach Kongregacji Generalnej. Gdybym zaś, skuszony podszeptem szatana, ośmielił się złamać przysięgę, którą teraz wobec Ciebie Ojcze Generalne, Was Bracia i Boga Najwyższego składam, niech mnie w tym wirtualnym wcieleniu dosięgnie najsurowsza kara ziemska i wieczna. Tak mi dopomóż Boże i święta Ewangelia, na której rękę swą kładę. Amen. 

Niech więc wszyscy, którzy nie biorą udziału w obradach Kongregacji Generalnej, opuszczą teraz mury Klasztoru. Wy zaś Bracia, po złożeniu przysięgi, udajcie się za mną do podziemi, do tajnej kaplicy. 

Po złożeniu przysięgi, Ojcowie Jezuici udali się krętymi schodami ku podziemnej, zamkniętej dla świata zewnętrznego kaplicy. 

---

Ja, Adalbertus Pronobis von Hippogriff-Piccolomini, przyrzekam i przysięgam dochować bezwzględnej tajemnicy dotyczącej tego, o czym rozmawia się na obradach Kongregacji Generalnej. Gdybym zaś, skuszony podszeptem szatana, ośmielił się złamać przysięgę, którą teraz wobec Was Bracia i Boga Najwyższego składam, niech mnie w tym wirtualnym wcieleniu dosięgnie najsurowsza kara ziemska i wieczna. Tak mi dopomóż Boże i święta Ewangelia, na której rękę swą kładę. Amen.

[Dominik de Roche]

Ja, Dominik De Roche, przyrzekam i przysięgam dochować bezwzględnej tajemnicy dotyczącej tego, o czym rozmawia się na obradach Kongregacji Generalnej. Gdybym zaś, skuszony podszeptem szatana, ośmielił się złamać przysięgę, którą teraz wobec Was Bracia i Boga Najwyższego składam, niech mnie w tym wirtualnym wcieleniu dosięgnie najsurowsza kara ziemska i wieczna. Tak mi dopomóż Boże i święta Ewangelia, na której rękę swą kładę. Amen.

[Taddeo Piccolomini]

Ja, Taddeo van Hälsing-Marcjan-Chojnacki von Hippogriff-Piccolomini, przyrzekam i przysięgam dochować bezwzględnej tajemnicy dotyczącej tego, o czym rozmawia się na obradach Kongregacji Generalnej. Gdybym zaś, skuszony podszeptem szatana, ośmielił się złamać przysięgę, którą teraz wobec Was Bracia i Boga Najwyższego składam, niech mnie w tym wirtualnym wcieleniu dosięgnie najsurowsza kara ziemska i wieczna. Tak mi dopomóż Boże i święta Ewangelia, na której rękę swą kładę. Amen.

[Stanisław Wieniawa]

Ja, Janusz Adam Zabieraj SJ, przyrzekam i przysięgam dochować bezwzględnej tajemnicy dotyczącej tego, o czym rozmawia się na obradach Kongregacji Generalnej. Gdybym zaś, skuszony podszeptem szatana, ośmielił się złamać przysięgę, którą teraz wobec Was Bracia i Boga Najwyższego składam, niech mnie w tym wirtualnym wcieleniu dosięgnie najsurowsza kara ziemska i wieczna. Tak mi dopomóż Boże i święta Ewangelia, na której rękę swą kładę. Amen.

[Aurelio de Medici y Zep]

Ja, Aurelio Lorenzo Carlo de Medici y Zep SJ, przyrzekam i przysięgam dochować bezwzględnej tajemnicy dotyczącej tego, o czym rozmawia się na obradach Kongregacji Generalnej. Gdybym zaś, skuszony podszeptem szatana, ośmielił się złamać przysięgę, którą teraz wobec Was Bracia i Boga Najwyższego składam, niech mnie w tym wirtualnym wcieleniu dosięgnie najsurowsza kara ziemska i wieczna. Tak mi dopomóż Boże i święta Ewangelia, na której rękę swą kładę. Amen.

[Adalbertus Pronobis]

Bóg zapłać Bracia za złożenie przysięgi. 
Zatem zapraszam do podziemii, aby wspólnie obradować nad naszym zakonem. W imię Boże, zaczynajmy!