Celebra arcybiskupa Henryka Ziemiańskiego

[Henryk Ziemiański de Harlin]

S. Cæciliæ Virginis et Martyris


Gdy na zegarach zbliżała się godzina szesnasta, w Bazylice św. Pawła na Welii rozpoczęła się msza święta sprawowana przez arcybiskupa Henryka Ziemiańskiego de Harlin la Sparasana OSI. Świątynia była wypełniona po brzegi ludźmi, którzy modlili się w intencji  owocnych obrad Soboru Rotryjskiego II.

Orémus.

Deus, qui nos ánnua beátæ Cæcíliæ Vírginis et Mártyris tuæ sollemnitáte lætíficas: da, ut, quam venerámur offício, étiam piæ conversatiónis sequámur exémplo.

Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. 

R. Amen.

Po odśpiewaniu Ewangelii przez diakona arcybiskup wygłosił kazanie, którego wszyscy słuchali z uwagą.

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia,

Istnieje wiele zdarzeń w życiu Pana Jezusa, które pozostawiają zaskakujące wrażenie „głupoty” tych, którzy zbliżają się, aby go wysłuchać i pytać o różne sprawy. To określenie, „głupota”, należy do tradycji mądrościowej, o której świadczą niektóre księgi Starego Testamentu. Głupi jest ten, który zamyka się na to, co jest jasne, co ma przed sobą. Ten, kto nie jest zdolny do tego, aby słuchać. Ten, kto jest przekonany, że sprawy mają się tak, jak on uważa. Albo powinny się tak mieć, jak on uważa! I dlatego żyje w świecie, który po części jest fikcją. Żyje w zakłamaniu.

Ewangelia dzisiejszej Mszy świętej ukazuje nam kilku saduceuszów. Dzięki pytaniu jakie zadają Panu można zdać sobie sprawę jak małe są ich serca. Ta małoduszność odzwierciedla się w uporze pozostawania na literze Prawa Mojżeszowego, albo na tym, co rozumieli z tej litery, nie otwierając serca na to co Bóg objawił poprzez to właśnie Prawo, chociaż stało się to jeszcze w sposób niejasny, ale do czego mogły dojść osoby otwarte na Boga i o pokornym sercu. Zmartwychwstanie było dla nich nie do pomyślenia, między innymi ze względu na ich rozumienie małżeństwa. Ale sam Pan Jezus mówi im, że choćby nie mogli zrozumieć jak będą żyć w nowym życiu osoby, które na ziemi były związane węzłem małżeńskim, to samo Prawo mówi im, że Bóg jest Bogiem żywych.

Pośród różnych nauk, jakie możemy wyciągnąć z tego fragmentu, narzuca się jedna głębsza: jedynie osoby o dobrych dyspozycjach mogą wniknąć w poznanie Tajemnicy Boga, osoby, które są otwarte i słuchają, które pytają z pokorą, które przyjmują Chrystusa i kochają Go. Tajemnica Boga przewyższa nasz rozum, ale, oczywiście, jest murem nie do pokonania dla tego, który nie chce otworzyć się na zrozumienie tego, co go przekracza. Kto zamyka Boga i to co do niego należy w tym, co ludzki rozum może objąć, żyje poza rzeczywistością, myśląc, że w niej żyje. Do Boga możemy zbliżyć się jedynie z otwartym sercem. Na tych dobrych dyspozycjach, On zbuduje, poprzez wiarę, nadzieję i miłość, drogę do miłosnego poznania i pełnię życia.

Źródło

Następnie kontynuowano liturgię, a dym kadzidła roznosił się po murach wielowiekowej świątyni.