Audiencja IX IV AD MMXVII

[Wilhelm Orański]

Gdy ceremonie związane z obchodami Niedzieli Palmowej dobiegły końca, długa procesja ruszyła w stronę bramy Pałacu Apostolskiego. Gdy Jego Świątobliwość dotarł do pałacu w otoczeniu dworu, udał się do prywatnych komnat, a w tym czasie na dziedziniec pałacowy na pięknych rumakach wjechali dzielni Rycerze Zakonu Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie na czele z Wielkim Mistrzem Andreamem von Salza. Na dziedzińcu Wielkiego Mistrza oczekiwali kardynałowie Orańscy, którzy w imieniu Ojca Świętego powitali znamienitych gości. Kardynałowie obleczeni byli w czerwone kapy obszyte gronostajowym futrem, na głowach mieli czerwone galero. W otoczeniu dzielnych rycerzy i gwardzistów ruszyli do sali aleksandryjskiej, gdzie oczekiwać mieli Ojca Świętego. Gdy wszyscy goście byli już na miejscu rozbrzmiały fanfary, a gwardziści otworzyli wspaniałe dębowe drzwi- bogato pokryte płaskorzeźbami przedstawiającymi sceny z życia Świętego Pawła. Zza drzwi wyłonili się przedstawiciele Domu Patriarszego , a za nimi w otoczeniu gwardzistów podążał niesiony w sedia gestatoria Ojciec Święty Klemens III. Jego Świątobliwość obleczony był długą czerwoną kapę bogato obszyto złotą nicią i rubinami, na głowie jego spoczywała tiara, a na rękach miał białe jedwabne rękawiczki. Stopy jego zdobiły białe jedwabne pantofle z wyhaftowanym złotą nicią krzyżem. 

Procesja dotarła do trójstopniowego podwyższenia zadaszonego marmurowym baldachimem, gdzie znajdował się tron, na którym złotą nicią wyhaftowano herby patriarsze. Jego Świątobliwość opuściwszy lektykę zasiadł na tronie w otoczeniu kardynałów oraz dworu. Eminencja Wilhelm Orański zaprezentował Jego Świątobliwości nowego Wielkiego Mistrza Andreama von Salza, po czym przyprowadził go przed oblicze Ojca Świętego. Wielki Mistrz uklęknął na aksamitnej purpurowej poduszce i ucałował pantofel Jego Świątobliwości. Patriarcha chwyciwszy Wielkiego Mistrza za ramię dał znak, iż ten może podnieść swe czoło. Wielki Mistrz ucałował pierścień patriarszy, a następnie klęcząc przed majestatem Ojca Świętego wygłosił słowa przysięgi.

[Andream.von.Salza]

Ja Andream von Salza, Wielki Mistrz Zakonu Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie ślubuję uroczyście wierność i posłuszeństwo moje i mych Braci względem Waszej Świątobliwości oraz Kościoła Świętego. Przysięgam również bronić mieczem i tarcza swą naszej Świętej Wiary i Państwa Kościelnego, gdy wróg stanie u jego granic. Tak mi dopomóż, Panie Boże Wszechmogący, w Trójcy Jedyny i Wszyscy Święci

[Fernando d'Este y Córdoba]

Przysięgę Twą akceptujemy oraz Ci błogosławimy. Ręką sprawiedliwą rządź nad Zakonem, przysparzając chwały swej ojczyźnie i Kościołowi Świętemu.