Tajne znaleziska.

[Carlo Lorenzo de Medici y Zep]

Referendissimi Pater,
Carissimi fratres,

idąc od Pałacu Medyceuszów do Pałacu Apostolskiego, na niejakiej Via Cesarina, w miejscu gdzie stał niegdyś gmach miejski kardynała Cezarego Medyceusza, a gdzie leżą teraz gruzowiska starej Rotrii znalazłem bacznym okiem świecący element srebra. Podbiegłem hacząc o głazy sutanną i wywracając się na ostry grunt. A oto moim oczom ujrzały się poniszczone księgi, złocone elementy kielichów i innych praetiosów, podarte portrety i potłuczone posągi. Nie mogłem uwierzyć, że dobytek szlachetnej rodziny Medyceuszy nie zginął podczas wojennych zawieruch i kilkukrotnej odbudowie Apostolskiego Miasta, szczególnie, że działka nadal należy do mojej familii. Niedługo wniosę prośbę przed oblicze Jego Majestatu Ojca Świętego o pozwolenie reorganizacji gruzowiska, aby przejrzeć wszystkie tajne znaleziska sprzed wieków, a należące zapewne do Cesarego de Medici, stryja mego. Wszystkie eksponaty przekażę do Muzeum Narodowego, tylko bardzo rodzinne rzeczy zabiorę do swego pałacu. Na zachętę, aby poczekać w znaleziskach, a i może włączyć się do zabawy i pomocy wskażę pewien ciekawy artefakt: