Filiae maestae Jerusalem - Koncert z okazji inwestytury arcybiskupiej

[Ludwik Orański]

Chór Cantores Lateranensis

ku czci Jego Ekscelencji

Michelangelo Piccolominiego

z okazji inwestytury arcybiskupiej

przedstawia

Filiae maestae Jerusalem

Antonio Vivaldiego, pod batutą Ludwika Orańskiego

**

Jasnowłosa niewiasta, stojąc pośrodku sceny, spojrzała swoimi migdałowymi oczyma na publiczność.
Zmierzyła wszystkich swoim delikatnym, wręcz anielskim spojrzeniem.
Wąskie usta, idealna talia i jej cudowne, jasne niczym słońce o 12 godzinie włosy były ziemskim wyobrażeniem anioła.

Wzięła oddech, skinęła delikatnie głową w kierunku skrzypka i rozpoczęła swoje anielskie wezwanie...

Filiae maestae Jerusalem,
en Rex universorum,
Rex vester vulneratus
et spinis coronatus;
ut maculas detergat peccatorum
factus est Rex dolorum.
Ecce moritur vita
in durissima cruce;
ecce videte et non eam
sed nos potius lugete;
at nequis reprobare vestros fletus
immo lugeant vobiscum
omnia insensata, plorent
plorent cuncta creata

Arcybiskup zdumiał ze wzruszenia.
Każdy moment koncertu w jego świadomości trwał w nieskończoność. 
Każde muśnięcie przez instrumentalistów w struny, kotły powodowało, że drgał; tak, jakby muzyka wypełniała jego wnętrze.
Nikt z obecnych nie potrafił oderwać oczu od widowiska, które było czymś, co zatrzymało czas w Rotrii na tych kilkadziesiąt minut.
Czas stanął.
Serca biły.
Bóg był tutaj.

[Michelangelo Piccolomini]

Piękny koncert, serdeczne Bóg zapłać księże Mecenasie.