Celebra

[Tymoteusz Dostojewski]

Wspomnienie św. Euzebiusza z Vercelli



Dzisiaj o godzinie dziewiątej zabiły dzwony Kościoła klasztornego pw. Świętych Leandra, Fulgencjusza i Florentyny, obwieszczając rozpoczęcie celebry sprawowanej przez biskupa Tymoteusza Dostojewskiego.



Po chwili rozległ się donośny dźwięk sygnatury, następnie z zakrystii wyszła procesja wejścia prowadzona przez turyfera z dymiącą kadzielnicą oraz krucyferariusza z drewnianym krzyżem, następnie kroczyli diakoni oraz prezbiterzy, na samym końcu kroczył celebrans, biskup Dostojewski przyodziany w szaty pontyfikalne. Chór odśpiewał pieśń Panis Angelicus.



Następnie celebrans przystąpił do okadzenia ołtarza, po czym chór zaintonował Kyrie.



Po odśpiewaniu Kyrie, chór wraz z ludem odśpiewał Glorię.



Następnie po odśpiewaniu przez diakona Ewangelii ksiądz biskup Dostojewski wygłosił kazanie.

 

Umiłowani Bracia i siostry,

Cud z kroczeniem Pana Jezusa po wodzie ukazuje nam, że Pan Bóg doświadcza człowieka, aby ukazać mu jego kruchość i aby nauczyć go pokory i zaufania. Dlaczego bowiem Pan Jezus wyprawił swoich uczniów na drugą stronę jeziora, a sam nie wsiadł do łodzi? Uczniowie jednak nie zadawali pytań, tylko wyprawili się. Gdy nadeszła burza, byli bezradni. Wtedy Pan Jezus przyszedł do nich, krocząc po wodzie, by wzmocniła się ich ufność. Również epizod z Piotrem pokazuje, że nawet będąc blisko Pana Jezusa, można zwątpić w Jego moc. Piotr został po raz pierwszy upomniany przez Mistrza i tych upomnień było więcej w jego życiu. Jednakże zawsze powstawał i szedł dalej. Interpretując to wydarzenie duchowo można uznać, że jeziorem jest cały świat, w którego historii Kościół pielgrzymuje, a burza to wszystkie prześladowania i trudności, jakie napotyka. Pan Jezus przebywa na wysokiej Górze, w Niebiosach u Boga Ojca i przychodzi do Swojego Kościoła przez wielkich świętych, którzy wprowadzają reformy przez odnowę serca, na przykład papieża Grzegorza VII, Świętego Franciszka z Asyżu czy Jana Pawła II. Święty Bernard z Clairvaux pięknie to ujął, że między pierwszym przyjściem Pana Jezusa, a drugim, na końcu czasu, istnieje trzecie, duchowe, kiedy przychodzi do naszych serc i do całej społeczności Kościoła.


Źródło

Po kazaniu kontynuowano liturgię. Ksiądz rozdał komunię świętą, podczas której odśpiewano  Salve Regina. 



 Na zakończenie celebry odśpiewano Te Deum.