[WH] - Victor Surmun jako Ojciec Założyciel Rotrii - sylwetka

[Paolo Carlo de Medici y Zep]

Rozprawa Doktorska

Temat: Victor Surmun jako Ojciec Założyciel Rotrii - sylwetka
Autor: mgr Guliano Montini
Promotor: dr net. Giovanni Ganganelli

1.   Wstęp
Praca ta została napisana o Victorze Surmenie jako Ojcu i Założycielu Rotrii. Przedstawiona tutaj zostanie jego sylwetka, a więc dobre jak i złe strony jego osoby.

2.   Wybór i abdykacja
Trzeba tutaj niewątpliwie wspomnieć o założeniu Rotrii. Państwo założone zostało 27 czerwca 2007 roku z połączenia Surmeńskiego Kościoła Chrześcijańskiego i Katolickiego Kościoła Tyrencji. Zaraz po tym wydarzeniu odbyło się konklawe, które na pierwszego Patriarchę wybrany został Victor Surmun, który przyjął imię Victora I. Myślę, iż to dlatego mówi się o nim jako o założycielu Państwa Kościelnego Rotria, ponieważ to on podjął się obowiązku budowania społeczności państwowej, co niewątpliwie było trudnym zadaniem. Niestety nades zły ciemne chwile nad jego osobą i abdykował 28 lipca tegoż samego roku w którym powstała Rotria.

3.   Powody abdykacji
Za główny i najbardziej prawdopodobny powód tej bardzo odpowiedzialnej decyzji podaje się tak zwaną „aferę konkordatową”. Afera ta powstała po Soborze trwającym w czasie pontyfikatu tegoż Patriarchy. Ów zbiór biskupów pod przewodnictwem głowy Kościoła zezwolił wszystkim duchownym rotryjskim na pełnienie funkcji publicznych. Decyzja ta okazała się kuriozalna w oczach ówczesnego Premiera Węgier, Victoria Mortuusa. Zerwał on wtedy konkordat. Werdykt ten poparło także Ministerstwo Wojny Monarchii Austro-Węgierskiej. Na ręce tamtejszego prymasa Monarchii złożone zostały zapewnienia, że nie zostaną podjęte żadne działania zbrojne wymierzone w kierunku Państwa Kościelnego Rotria. Tego samego dnia Victor I abdykował.

4. Ocena postaci Victora Surmuna – Ojca Założyciela Rotrii
Moim zdaniem, czy też w mojej opinii, sylwetka Victora Surmuna, czy jak kto woli Patriarchy Victora I, jest bardzo dziwną. Niewątpliwie można uznać go za Założyciela Rotrii, jej Ojca, ale można uznać go także za człowieka strachliwego. Taki wniosek wyciąga się po przeczytaniu tej pracy. Trzeba zadać sobie pytanie: Czy ojciec ucieka od swojego dziecka? W większości, a nawet zawsze odpowiedź będzie negatywna; nie. Niektórzy mogliby pomyśleć tchórz. Kto ucieka z najbardziej odpowiedzialnego stanowiska, kiedy zaczyna w Państwie wrzeć? Nikt nie powinien tego robić. W moim mniemaniu postać ta zasługuje jednak na pochwałę. Jego decyzję być może przepełniła myśl o dobru Rotrii. Być może nie był na siłach aby prowadzić Rotrię, a następny Patriarcha poprawi i złagodzi tą sytuację.