Kazania

[Andrew von Habsburg]

3 listopada

„Kiedy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich”

Czuwajmy nad świętością naszych bliźnich z taką samą troską jak nad swoją, czy to tych dobrze się mających, czy chorych. Gdyż „wszyscy razem tworzymy jedno ciało w Chrystusie” – bogaci czy biedni, niewolnicy czy ludzie wolni, dobrze się mający czy chorzy. Dla wszystkich jest tylko jedna głowa, początek wszystkiego – Jezus Chrystus (Kol 1,18). Ci, którzy są członkami ciała, jedni dla drugich, wszyscy dla siebie są braćmi. Nie wolno nam więc ani zaniedbywać, ani opuszczać tych, którzy zapadli na słabość, która grozi nam wszystkim. Tym bardziej że zamiast wspólnie cieszyć się dobrym zdrowiem, lepiej jest współczuć nieszczęściom naszych ubogich braci. Oni są stworzeni na obraz Boga, tak jak my i, pomimo ich pozornego poniżenia, oni lepiej niż my strzegą wierności tego obrazu. W nich człowiek wewnętrzny przyoblekł się w samego Chrystusa i oni otrzymali „zadatek Ducha” (2Kor 5,5). Mają te same prawa, te same przykazania, te same przymierza, zgromadzenia, tajemnice i nadzieje. Chrystus tak samo dla nich umarł, „Ten, który gładzi grzechy świata” (J 1,29). Są częścią dziedzictwa życia niebieskiego. Ci, którzy zostali pozbawieni tak wielu dóbr tutaj. Oni to są towarzyszami cierpień Chrystusa i będą z Nim w Jego chwale.

Św. Grzegorz z Nazjanzu (330–390)
biskup i doktor Kościoła