Proces kreacyjny Patrona Kościoła - Abp Otton Kent

[Adalbertus Pronobis]

Przeglądając Archiwum Państwa Kościelnego Rotria w celu zbadania osoby Ottona Kenta, natrafiłem na kilka ważnych informacji.

1. Otton Kent zmarł 25 lipca 2013 roku, a więc 7 lat temu, kiedy to przypadł pontyfikat Patriarchy Sykstusa III. Informację tę potwierdza poniższy komunikat:
   

 OBWIESZCZENIE

Dworu Patriarszego

Jego Świętobliwości Sykstusa III

Czcigodni Bracia w Chrystusie,

Dzisiaj do Rotrii dotrała przykra wieść o śmierci Jego Ekscelencji Otto Kenta, wieloletniego kapłana, profesora, a także mieszkańca Państwa Kościelnego. Ten Umiłowany Syn Kościoła wiernie stał przy Złotym Tronie oraz cechował się niezachwianą i głęboką wiarą, pełnił swą posługę najlepiej jak potrafił. W związku z  tym Stolica Apostolska przesłała do Rzeczypospolitej Obojga Narodów, gdzie Brat Otto spędził ostatnie chwile, notę z wyrazami kondolencji. Uroczystościom pogrzebowym będzie przewodniczył Arcybiskup Gnieźnieński Jego Eminencja Lorezno Pietro de Medici. 


Sekretarz Dworu Patriarszego,

(-) książę Cesare Francesco kardynał de Medici

2. Otton Kent 3 lipca 2010 roku otrzymał nominację kapłańską od arcybiskupa Ferdynanda von Habsburga Lotaryńskiego Radziwiłła:

[b]Homo qui chalybs se pastor ovile Deus abe noster frater ad monus in humus pontifex - frater Otto Kent.[/b]


Nominacja Kapłańska.

1. Ja, Arcybiskup Ferdynand arcyksiążę von Habsburg-Lotharingen-Radziwiłł oznajmiam Braciom, że z dniem dzisiejszym do grona Kapłanów dołączył Brat Otto Kent.
2. Nadaję niniejszym Nominację Kapłańską Bratu Otto, niech głosi Dobrą Nowinę w imię Boże!

[i](-) Sous Sublimitas at Escelensione,
Archiepiscopus Ferdinandus Radziwill,
es primas at episcopus Polonia.[/i]

3. W październiku 2010 roku Otton Kent obronił doktorat pt. "Wiara, nadzieja i miłość - sztandar prawdy ewangelicznej", z którego otrzymał ocenę bardzo dobrą (-) - (http://archiwum.rotria.pl/forum_2015/ind...14#msg8414). W tym samym miesiącu napisał drugi doktorat pt. "Zalety i wady ogniska domowego - Maryja matką ludzi", z którego otrzymał ocenę dobry + (http://archiwum.rotria.pl/forum_2015/ind...14#msg8414). Natomiast w listopadzie 2010 roku napisał trzeci doktorat pt."Nie każdy kto mówi mi Panie, Panie wejdzie do Królestwa Niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę Ojca mojego, który jest w niebie". Ta rozprawa nie została oceniona (http://archiwum.rotria.pl/forum_2015/ind...pic=991.15).

4. Otton Kent 28 sierpnia 2011 roku utracił obywatelstwo rotryjskie za pontyfikatu Patriarchy Ewarysta I:

[b]Ordonans ws. stwierdzenia utraty oraz pozbawienia obywatelstwa rotryjskiego[/b]

[b]My, Ewaryst I Patriarcha Rotrii, Suweren Państwa Kościelnego Rotria, etc., etc., etc., postanawiamy, co następuje:[/b]

[b]§ 1.[/b]

a) Na podstawie art. 2 ust. 2 [i]Ustawy Synodu Powszechnego o obywatelstwie rotryjskim z dnia 21 grudnia 2010 Roku Pańskiego z późniejszymi zmianami[/i] stwierdza się utratę obywatelstwa rotryjskiego przez Adriano Bartolomea Boccasiniego, Franciszka Ferdynanda I, Otto Kenta oraz Viktorjosigosa Paulosigosa apo Zep,
b) Na podstawie art. 6 ust. 2 lit. d [i]Ustawy Synodu Powszechnego o obywatelstwie rotryjskim z dnia 21 grudnia 2010 Roku Pańskiego z późniejszymi zmianami[/i] stwierdza się utratę obywatelstwa rotryjskiego przez Cesarego Donata Orsiniego,
c) Na podstawie art. 6 ust. 3 [i]Ustawy Synodu Powszechnego o obywatelstwie rotryjskim z dnia 21 grudnia 2010 Roku Pańskiego z późniejszymi zmianami[/i] pozbawia się obywatelstwa rotryjskiego Arthura Catálan.

[b]§ 2.[/b]

Ordonans wchodzi w życie z chwilą ogłoszenia.

/-/ [b]Ewaryst I,
Patriarcha Rotrii[/b]

5. Otton Kent 5 czerwca 2012 roku został ustanowiony biskupem wileńskim i biskupem Ordynariatu Polowego Wojska RON za pontyfikatu Aleksandra III:

[b]Brewe ws. mianowania biskupa wileńskiego. [/b]

[i]Alexander III episcopus, venerabili fratri Otto Kent eiusque successoribus canonice substituendis, in perpetuam memoriam. [/i]

  

[b]§ 1. [/b]

  
My Aleksander III nadajemy urząd biskupa wileńskiego i biskupa Ordynariatu Polowego Wojsk Rzeczypospolitej Obojga Narodów Jego Ekscelencji biskupowi Otto Kent. 
  

[b]§ 2. [/b]

  
Brewe wchodzi w życie z chwilą ogłoszenia. 
  
  
[i][b]/-/Sanctitas Vestra Alexander III 
Servus Servorum Dei, 
Patriarcha et Episcopus Rotriae, etc.[/b][/i]

6. Aleksander III 10 czerwca 2010 roku zatwierdził godność biskupią i nominację kapłańską Ottona Kenta:

[b]Catholica Ecclesia Universalis [/b]

  

[i]Alexander episcopus servus servorum Dei, dilectus fratres et sororesin in Polonia et Lithuania in perpetuam memoriam. 
  [/i]

[b]Art. 1.[/b] 
Na mocy konkordatu między Państwem Kościelnym Rotria a Rzeczpospolitą Obojga Narodów, zatwierdza się ostatecznie likwidację Katolickiego Kościoła Powszechnego. 
  
[b]Art. 2. [/b]
Dotychczasowe mienie Katolickiego Kościoła Powszechnego przechodzi w ręce arcybiskupstwa gnieźnieńskiego. 
  
[b]Art. 3.[/b] 
Zatwierdza się godność biskupią i nominację kapłańską Brata Otto Kent. 
  
[b]Art. 4. [/b]
Wszelkie godności i tytuły kościelne, nadane przez władze Katolickiego Kościoła Powszechnego tracą swą ważność, za wyjątkiem tych, które zatwierdza niniejsza Bulla. 
  
[b]Art. 5. [/b]
Tracą swą moc wszystkie akty prawne Katolickiego Kościoła Powszechnego. 
  
[b]Art. 6. [/b]
Bulla wchodzi w życie z chwilą ogłoszenia. 

[i][b]/-/Sanctitas Vestra Alexander III
Servus Servorum Dei,
Patriarcha et Episcopus Rotriae, etc.[/b][/i]

7. Otton Kent 17 listopada 2012 roku otrzymał inwestyturę arcybiskupią od Aleksandra III (http://archiwum.rotria.pl/forum_2015/ind...3#msg17963)

8. Otton Kent 27 lutego 2013 roku został mianowany kardynałem Kościoła Rotryjskiego przez Aleksandra III:

[b]Brewe ws. nominacji kardynała prezbiter Bazyliki św. Augustyna. [/b]

[i]Alexander III episcopus, venerabili fratri Otto Kent eiusque successoribus canonice substituendis, in perpetuam memoriam. [/i]

  

[b]§ 1. [/b]

  
My Aleksander III nadajemy tytuł kardynała prezbitera Bazyliki św. Augustyna Jego Ekscelencji arcybiskupowi Otto Kent. 
  

[b]§ 2.[/b]

  
Jego Ekscelencja arcybiskup Otto Kent uzyskuje tytuł grzecznościowy (Wasza Eminencjo.) 

[b]§ 3.[/b]

Jego Ekscelencja arcybiskup Otto Kent jest zobowiązany w przeciągu siedmiu dni przedstawić swój herb Kardynalski.  

[b]§ 4.[/b]

Brewe wchodzi w życie z chwilą ogłoszenia
  
[i][b]/-/Sanctitas Vestra Alexander III 
Servus Servorum Dei, 
Patriarcha et Episcopus Rotriae, etc.[/b][/i]

9. Otton Kent 7 maja 2013 roku otrzymał od Patriarchy Sykstusa III godność Prefekta Apostolskiego:

[b]Sixtus, Episcopus Rotriae, Pontifex Maximus, Servum Servorum Dei etc., etc., etc., [/b]

[b]venerabili fratri Otto Kent, Cardinalo Sanctae Romanae Ecclesiae, nominato Praefectus Apostolicam, salutem et Apostolicam Benedictionem.[/b]

Zatroskani o stan Kościoła Świętego w jego prowincjach, chcemy, aby dane ze wszystkich diecezji i archidiecezji uporządkowane były w Status Animarum Apostolicae Sedis. Dlatego postanawiamy powierzyć godność Prefekta Apostolskiego naszemu Umiłowanemu Bratu - Eminencji Otto kardynałowi Kentowi. Dostrzegliśmy, że ów Książę Kościoła wielokrotnie w czasie swojej długiej posługi potwierdzał umiejętności zarządzania oraz administrowania. Nasz Umiłowany Poprzednik Aleksander III, wkładając galero a na Twą głowę, Czcigodny Kardynale, nałożył na Twe ramiona jednocześnie brzemię odpowiedzialności za los Matki Kościoła. Dlatego właśnie powierzamy Ci odpowiedzialne zadanie, wiedząc zaś, że nie sprawisz nam zawodu i dumni będziemy z Twojej posługi.

[b]Datum Rotriae, apud S. Paulum, die VI mensis Maius, anno Domini bis millesimo tredecimo, Pontificatus Nostri primo.[/b]

[i][b]/-/Sanctitas Vestra Sixtus III[/b][/i]

[i][b]Pontifex Maximus et Servus Servorum Dei,[/b][/i]

[i][b]Patriarcha et Episcopus Rotriae, etc.[/b][/i]

10. Otton Kent 10 maja 2013 roku włączył się w dyskusję pt. "Czy ksiądz może być przedsiębiorcą?" (http://archiwum.rotria.pl/forum_2015/ind...1#msg21271)


11. Otton Kent 3 lipca 2013 roku otrzymał tytuł arystokratyczny:

[i]My Sykstus III, z Bożej łaski Suweren Państwa Kościelnego, Biskup Rotrii, Sługa Sług Bożych, etc. doceniając zasługi oddane Stolicy Apostolskiej przez czcigodnego kardynała Otto Kenta, postanawiamy, co następuje:[/i]

1° Nadajemy dziedziczny tytuł arystokratyczny księcia Jego Eminencji Otto Kentowi oraz wszystkim jego potomkom.

2° Otto Kent będzie od tego dnia zwał się: Jego Książęcą Mością księciem Parmy.

3° Otto Kent otrzymuje dla siebie oraz wszystkich swoich potomków świecki herb arystokratyczny.

4° Nobilitowanego zobowiązujemy się do złożenia w imieniu rodu odpowiedniej przysięgi wierności Patriarsze. 

5° Dyplom nobilitacyjny zyskuje moc prawną z chwilą złożenia na nim naszego podpisu. 

[b]Art. 3.[/b]

Bulla wchodzi w życie z chwilą ogłoszenia.

[b]Datum Rotriae, apud S. Paulum, die III mensis Iulius, anno Domini bis millesimo tredecimo, Pontificatus Nostri primo.[/b]

[i][b]/-/Sanctitas Vestra Sixtus III[/b][/i]

[i][b]Pontifex Maximus et Servus Servorum Dei,[/b][/i]

[i][b]Patriarcha et Episcopus Rotriae, etc.[/b][/i]

12. Jednak 13 lipca 2013 roku Sykstus III odebrał purpurę kardynalską:

LITTERAE APOSTOLICAE

MOTU PROPRIO DATAE

[i][b]AQUILAM VOLARE DOCES[/b][/i]

[i]EIUSQUE SUCCESSORIBUS CANONICE SUBSTITUENDIS, IN PERPETUAM REI MEMORIAM, SUBSTITUANTUR [/i]

[i]NORMIS QUAE SEQUUNTUR:[/i]

[b]Venerabili Fratri Nostro[/b]

[b]Otto Kent[/b]

[b]Sanctae Rotriae Ecclesiae Cardinalis,[/b]

Summa igitur, qua fungimur, Apostolica potestate constituimus:
Na mocy najwyższej władzy apostolskiej, jaką sprawujemy, postanawiamy, co następuje:


[b]§ 1.[/b] Odwołać Was z godności kardynała Świętego Rotryjskiego Kościoła.
1° Anulować przywileje wynikające z dzierżenia purpury kardynalskiej.
2° Utrzymać Was w godności arcybiskupiej. 
3° Pozostawić Was w godności księcia Parmy i utrzymać wszelkie przywileje wynikające z tegoż tytułu.

[b]§ 2.[/b] [b]Causam et iudiciumque: [/b]Uznajemy, że godność księcia Kościoła winna łączyć się z niebywałym charakterem posługi i wiernością, a także gotowością stawiennictwa na każde apostolskie wezwanie. My zaś dostrzegamy pewien problem u Ciebie, Umiłowany Synu, który stał się niemożliwym do przeskoczenia i skutecznie hamował możliwość Twojego wkładu w prace Kolegium. Dlatego, przychylnym będąc radzie Kolegium Elektorów, postanawiamy znieść Cię z dzierżonej godności purpurata, by dać możliwość ponownego zaangażowania i odpracowania czasu, w którym zaniechałeś działalności. Każda godność kościelna wymaga należytego zaangażowania, w tym zaś szczególnie godność kardynalska, będąca najwyższym wyróżnieniem nadanym w imieniu naszej Ojczyzny. Dlatego liczymy, że sygnał dany Ci przez Biskupa Rotrii poprawnie odbierzesz, zaś pracą i działaniem wykażesz niesłuszność naszej decyzji na przestrzeni czasu. Nasze decyzja niech także będzie przestrogą dla wszystkich tych, którzy dzierżąc upragnioną godność powstrzymują się od aktywnej działalności na rzecz Matki Kościoła.

[b]§ 3.[/b] Cośmy tutaj zapisali, w życie wcielamy i w prawie ustanawiamy stosownym z chwilą ogłoszenia.

[b]Datum Rotriae, apud S. Paulum, die XIII mensis Iulius, anno Domini bis millesimo tredecimo, Pontificatus Nostri primo.[/b]

[i][b]/-/Sanctitas Vestra Sixtus III
Pontifex Maximus et Servus Servorum Dei,
Patriarcha et Episcopus Rotriae, etc.[/b][/i]

13. Otton Kent 20 lipca 2013 roku został odwołany z urzędu Prefekta Apostolskiego przez Sykstusa III:

[b]Sixtus, Episcopus Rotriae, Pontifex Maximus, Servum Servorum Dei etc., etc., etc., [/b]

[b]dilectus fratres et sororesin in Rotria, in perpetuam rei memoriam.[/b]

Dostrzegając brak należnego zaangażowania Ekscelencji Otto Kenta w prowadzenie rejestru Status Animarum Apostolicae Sedis postanawiamy odwołać go z urzędu Prefekta Apostolskiego. Tym samym na jego zastępcę wyznaczmy Prezbitera Alberto Farneze. Umiłowany Synu, cieszymy się, że chcesz działać na rzecz Kościoła, gdyż to Matka Nasza, która wymaga ciągłej opieki. Wiedz jednak, że jest to zajęcie mozolne, w którym będziesz musiał wykazać się sumiennością oraz dokładnością niemniej jednak wierzymy, że podołasz temu zadaniu. Prosimy jednak nie popełnij grzechu zaniedbania, każdą godność, którą piastujesz sprawuj z jak największą godnością. Z serca Ci błogosławimy na tę posługę!

[b]Datum Rotriae, apud S. Paulum, die XX, mensis Iulius, anno Domini bis millesimo tredecimo, Pontificatus Nostri primo.[/b]

[i][b]/-/Sanctitas Vestra Sixtus III
Pontifex Maximus et Servus Servorum Dei,
Patriarcha et Episcopus Rotriae, etc.[/b][/i]

 

14. Otton Kent 20 lipca 2013 roku został zwolniony z urzędu biskupa Gniezna i przeniesiony do Paryża przez Sykstusa III:

[b]Sixtus, Episcopus Rotriae, Pontifex Maximus, Servum Servorum Dei etc., etc., etc., [/b]

[b]dilectum fratrum et sororesum Ecclesiae in Galliae et Normaniae et in Poloniae et Lithuaniae, in perpetuam rei memoriam.[/b]

Biskup Powszechny, świadomym będąc powagi pełnionego urzędu i posiadanej władzy nad Owczarnią Pańską, z należytą troską postępować musi względem każdej podległej sobie prowincji kościelnej. Dlatego także uznajemy konieczność dokonania zmian personalnych w kierowanym przez nas kolegium Pasterzy Kościoła. Wprowadzając więc w czyn rzeczone przez nas słowo, odwołujemy Ekscelencję Otto Kenta z urzędu Arcypasterza Gnieźnieńskiego, a także Eminencję Lorenzo kardynała Medyceusza z posługi pasterskiej w Paryżu. Stanowimy zaś, ażeby biskup Kent objął pieczę nad Ludem Bożym zgromadzonym nad Sekwaną, a także Eminencja Medyceusz przejął w zarząd pasterstwo zgromadzone przy katedrze gnieźnieńskiej. Uznając takoż i prym zasady [i]in persona episcopi[/i], powierzamy Eminencji Medyceuszowi w zarząd wielkoksiążęce Wilno. Wierzymy, że zmiany te wpłyną pozytywnie na obie lokalne Wspólnoty, na co z serca Wam błogosławimy!

 

[b]Datum Rotriae, apud S. Paulum, die XX, mensis Iulius, anno Domini bis millesimo tredecimo, Pontificatus Nostri primo.[/b]

[i][b]/-/Sanctitas Vestra Sixtus III
Pontifex Maximus et Servus Servorum Dei,
Patriarcha et Episcopus Rotriae, etc.[/b][/i]

Można przypuszczać, że Abp Otton Kent nie zdążył objąć biskupstwa w Paryżu, gdyż 25 lipca 2013 do Stolicy Apostolskiej dotarła wiadomość o jego śmierci. 

Tyle faktów udało się znaleźć w Archiwum Rotrii. 

[Ametyst I Dziecię]

Z historycznego punktu widzenia ten rodzaj Waszej działalności może jak widać przynosić pożytek w postaci materiału źródłowego. Historia najnowsza mikronacyjna w czystej postaci.

[Mikołaj Dreder]

Wspaniały zbiór informacji o abp Kencie. Gratuluję Waszej Ekscelencji.

[Adalbertus Pronobis]

Dziękuję Eminencjo!
Śledząc materiał źródłowy opracowany przez Kongregację, zastanawiam się nad jedną rzeczą, a właściwie dwiema kwestiami: 
1. Dlaczego Ottonowi Kent odebrano purpurę? (chodzi mi o przyczyny, sytuację)
2. Co było definitywną przyczyną usunięcia Ottona Kent z funkcji Prefekta Apostolskiego?

Jednocześnie oczekuję na relację Waszej Eminencji na temat osoby Ottona Kenta oraz relację Andrew von Habsburga, ale od niego się nie doczekam tak szybko.

[Adalbertus Pronobis]

Otton Kent 3 lipca 2010 roku otrzymał nominację kapłańską od arcybiskupa Ferdynanda von Habsburga Lotaryńskiego Radziwiłła. W tym samym roku w miesiącu październiku obronił doktorat pod tytułem „Wiara, nadzieja i miłość - sztandar prawdy ewangelicznej”. Komisja oceniła tę pracę na ocenę bardzo dobrą minus. W tym samym czasie ksiądz Otton Kent napisał drugą rozprawę doktorską pod tytułem „Zalety i wady ogniska domowego - Maryja matką ludzi”. Za niniejszą publikację otrzymał ocenę dobrą z plusem. Nadto pojawiła się trzecia rozprawa doktorska pod tytulem „Nie każdy, kto mówi mi Panie, Panie jedzie do Królestwa Niebieskiego, lecz en, kto spełnia wolę Ojca mego, który jest w niebie”. Ta praca nie została oceniona. 

Za pontyfikatu Ewarysta I, 28 sierpnia 2011 roku, ksiądz Otton Kent utracił obywatelstwo rotryjskie, zaś rok później, 5 czerwca 2012, za pontyfikatu Aleksandra III otrzymał nominację na biskupa wileńskiego i biskupa Ordynariatu Polowego Wojska Rzeczpospolitej Obojga Narodów, co zostało zatwierdzone 10 czerwca 2012 roku. W tym samy roku w miesiącu listopadzie biskup Otton Kent otrzymuje inwestyturę arcybiskupią, tym samym obejmuje diecezję Gnieźnieńską. Arcybiskup Otton Kent dnia 27 lutego 2013 roku, bullą patriarchy Aleksandra III, został mianowany  kardynałem Kościoła Rotryjskiego. 

Kardynał Otton Kent 7 maja 2013 roku został powołany na urząd Prefekta Apostolskiego przez patriarchę Sykstusa III. Jak stwierdził Sykstus III, kardynał Kent posiadał umiejetność zarządzania i administrowania. Kardynał Kent 10 maja 2013 roku włączył wie w dyskusję na temat „Czy ksiądz może być przedsiębiorcą?”. W tej debacie stanowczo opowiedział się Ewangeliczną prawdą, że „nie można dwom Panom służyć, Bogu i mamonie”. Kardynał Kent otrzymał także tytuł arystokratyczny, a było to 3 lipca 2013 roku. Tym samym tytułowano go Księciem Parmy. Niestety, w opinii kardynałów elektorów, 13 lipca 2013 roku została zabrana purpura kardynałowi Ottonowi Kent. Argumentowano to tym, że Otton Kent nie był w stanie pojawić się u patriarchy na Jego każde wezwanie. Tydzień później zwolniono arcybiskupa Kenta z urzędu Prefekta Apostolskiego oraz przeniesiono go do diecezji Paryskiej, zaś 25 lipca 2013 roku arcybiskup Otton Kent zmarł. 

Podsumowując powyższy materiał źródłowy, można wnioskować, że arcybiskup Otton Kent był osobą niezwykle ważną dla Kościoła Powszechnego jak i Partykularnego. Nie szczędził sił, aby zanurzyć się w nauce oraz pracy duszpasterskiej. Arcybiskup Otton Kent do końca powstał wierny Ewangelii. Spoglądając na ostatnie dni jego życia, można stwierdzić, że już w połowie lipca, przygotowywał się do odejścia z mikroświata, a decyzje podjęte przez Sykstusa III wynikały zapewne z niewiedzy. 

Kongregacja ds. Kościoła i duchowieństwa, na podstawie zebranych materiałów, wydaje zatem ocenę pozytywną, aby uczynić arcybiskupa Ottona Kenta Patronem Kościoła. Tym samym ogłaszam, jako prefekt Kongregacji, że zamykam etap kurialny, a niniejszy dokument zostanie przedstawiony Jego Świątobliwości Janowi III.

                

(+) Adalbertus Pronobis von Hippogriff-Piccolomini,
Prefekt Kongregacji ds. Kościoła i duchowieństwa

[Adalbertus Pronobis]

ETAP DRUGI - BIOGRAFICZNY

Jego Świątobliwość Jan III pozytywnie ocenił etap kurialny, dotyczący ogłoszenia Patronem Kościoła arcybiskupa Ottona Kenta. W związku z tym Kongregacja ds. Kościoła i duchowieństwa otwiera drugi etap procesu zwanym biograficznym. Na tym etapie należy stworzyć jak najbogatszą biografię kandydata. 

W związku z powyższym zadaję kluczowe pytanie: czy ktoś ma coś jeszcze do dodania, do tego co Kongregacja zebrała i opisała? Proszę o jak najszybsze wyrażenie zdania. 

[Ametyst I Dziecię]

Nazwijcie to jakoś ładnie, na przykład Vita Ottonis archiepiscopi Kent.

[Stanisław Wieniawa]

Dziękuję Eminencjo!
Śledząc materiał źródłowy opracowany przez Kongregację, zastanawiam się nad jedną rzeczą, a właściwie dwiema kwestiami: 
1. Dlaczego Ottonowi Kent odebrano purpurę? (chodzi mi o przyczyny, sytuację)
2. Co było definitywną przyczyną usunięcia Ottona Kent z funkcji Prefekta Apostolskiego?

Jednocześnie oczekuję na relację Waszej Eminencji na temat osoby Ottona Kenta oraz relację Andrew von Habsburga, ale od niego się nie doczekam tak szybko.

Wyłącznie interpretacja aktów Sykstusa III, które odbierały te tytuły, pozwalają wysunąć hipotezę, że przyczyną tą była nieaktywność. Otton Kent za rzadko stawiał się do Państwa Kościelnego na wezwanie Patriarchy. Ale to tylko zgadywanie.

[Mikołaj Dreder]

Ekscelencjo Prefekcie,

Pozwolę sobie dodać kilka słów od siebie, co zapowiadałem dłuższy czas temu, ale nawrót choroby zwanej chronicznym brakiem czasu skutecznie mi to uniemożliwił. Wobec tego do rzeczy - sam Otton Kent nie był zbyt aktywny na forum Państwa Kościelnego, jak analizowałem jego postać to napisał on około 100, może 150 wiadomości na forum, a więc niedużo. Mimo wszystko, nie jest to dla niego żadną ujmą, ponieważ był aktywnym mieszkańcem Rzeczypospolitej Obojga Narodów - aktywnym mieszkańcem i wspaniałym duszpasterzem, co wielokrotnie mieszkańcy Polski i Litwy wspominają. Sam byłem zaskoczony skalą pamięci dla jego zasług dla Kościoła w RON, a tym bardziej skalą pamięci o jego zasługach - coś niespotykanego. Co się tyczy zaś jego kreacji kardynalskiej - z nią powiązany jest szereg okoliczności, bardzo ciekawych, które mają przełożenie na późniejsze dzieje Państwa Kościelnego. Jak zdążyłem się dowiedzieć, purpura dla Ottona Kenta nadana przez Aleksandra III (ówczesny Lorenzo de Medici, późniejszy Fernando de Medici) spotkała się ze stanowczym sprzeciwem i buntem Michała Zeppa, człowieka - no nie ukrywajmy - pazernego na władzę, liczącego w dużej mierze na to, że zostanie następcą Aleksandra III. Kapelusz dla Kenta, który był w stronnictwie Medyceusza stanowił blokadę dla elekcji Zeppa, a więc dobrze nam znanego... późniejszego Alberta Orańskiego, który rozgoryczony całą sytuacją ogłosił swoją apostazję i odszedł z Kościoła. Do tych wydarzeń wróciliśmy ponad rok temu tutaj. Moim zdaniem, nie ma wątpliwości,  że Otton Kent padł ofiarą politycznej zagrywki, podłej manipulacji, która pośrednio miała wpływ na stosunek późniejszego Orańskiego do Rotrii i w sumie nie muszę tego opisywać, bo wszyscy wiedzą co miało wtedy miejsce. Oczywiście afera z kapeluszem nie jest niczym złym, wszak został wciągnięty w intrygę - zapewne nieświadomie - lecz uważam, że w jego biografii należy podkreślić fakt, jak został wykorzystany przez oba rody.

Myślę, że moja wypowiedzieć wniesie dużo do sprawy, a w razie ewentualnych niejasności - służę pomocą i z chęcią odpowiem na inne pytania.

Z wyrazami szacunku,

[Adalbertus Pronobis]

Eminencjo Mikołaju Drederze! Proszę wezwać wiernych RON do jeszcze intensywnej modlitwy w tej intencji, gdyż dzięki ich duchowemu wsparciu prace Kongregacji idą w zadowalającym tempie.