Święci Pańscy na każdy dzień

[Andream.von.Salza]

20 października



JAN (zob. 31 stycznia)
Św. Jan Kanty, kapłan. Urodził się w 1390 r. w Kętach. Studiował filozofię i teologię na Uniwersytecie
Jagiellońskim, gdzie później został profesorem. Pełnił funkcję kanonika i kustosza kolegiaty św. Floriana
w Krakowie oraz przez krótki czas proboszcza w Olkuszu. Był człowiekiem żywej wiary i głębokiej pobożności.
Kilkakrotnie pieszo pielgrzymował do Rzymu. Przez całe życie kapłańskie powstrzymywał się
od spożywania mięsa. Niezwykle pracowity, przepisywał manuskrypty. Odnalezione niedawno rękopisy
liczą 18000 stron (!). Słynął z wielkiego miłosierdzia. Nie mogąc zaradzić nędzy, wyzbył się nawet własnego
odzienia i obuwia. Zmarł 24 grudnia 1473 r. Beatyfikował go Innocenty XI (1680), kanonizował
Klemens XIII (1767). Jego relikwie spoczywają w kościele św. Anny w Krakowie. Jest patronem Polski,
archidiecezji krakowskiej, Krakowa; profesorów, nauczycieli i studentów, szkół katolickich, “Caritasu”.
W ikonografii św. Jan przedstawiany jest w todze profesorskiej. Często w ręku ma krzyż. Bywa ukazywany
w otoczeniu studentów lub ubogich. Jego atrybutami są: scalony dzbanek, obuwie, które daje ubogiemu,
pieniądze wręczane zbójcom, różaniec.

[Andream.von.Salza]

21 października



JAKUB (zob. 6 maja)
Bł. Jakub Strzemię (Strepa), biskup (1340 - 1409). Był franciszkaninem. Pełnił funkcję gwardiana misyjnego
Stowarzyszenia Braci Pielgrzymujących dla Chrystusa we Lwowie. Zasłynął jako gorliwy misjonarz
wschodnich 1 Kresów. W 1391 r. został arcybiskupem Halicza na Rusi, gdzie konsekwentnie pracował
nad ożywieniem żyda religijnego w rozległej archidiecezji. Doradca Władysława Jagiełły Senator. Prowadził
życie skromne i ubogie. W swej pobożności miał szczególny kult do Najświętszego Sakramentu i
NMP. Beatyfikowany przez Piusa VI (1790). Jego relikwie spoczywają w katedrze w Lubaczowie. Patron
archidiecezji Iwowskiej, Lwowa, prowincji franciszkanów konwentualnych.
W ikonografii bł. Jakub przedstawiany jest w stroju biskupa. Jego atrybut to pieczęć herbowa z wizerunkiem
Matki Bożej.

[Andream.von.Salza]

22 października



DONAT
łac. Donatus - dany przez Boga.
Św. Donat, biskup (+ ok. 875/877). Pochodził z zamożnej rodziny Podczas pielgrzymki do Rzymu, w
toskańskim miasteczku Fiesole wybrano go przez aklamację na biskupa. Pełnił tę funkcję przez 40 lat.
Brał udział w koronacji Ludwika II oraz w synodzie rzymskim (861). Pozostawił po sobie teksty poetyckie.
W ikonografii św. Donat przedstawiany jest w stroju biskupim. Stoi obok Matki Bożej. Jego atrybutem
jest rozbity kielich.

[Andream.von.Salza]

23 października



JAN (zob. 31 stycznia)
Św. Jan Kapistran, kapłan. Urodził się w 1386 r. w Capestrano. Po studiach prawniczych w Perugii był
radcą dworu neapolitańskiego, następnie sędzią i gubernatorem. Podczas walk dostał się do niewoli.
Przebywając w więzieniu przeżył wizję, pod wpływem której zmienił życie. Po uwolnieniu wstąpił do
franciszkanów obserwantów - bernardynów. Podjął pracę wędrownego kaznodziei. Kazania głosił we
Włoszech, Austrii, Francji, Niemczech, w Polsce, na pograniczu Czech i Moraw, na Węgrzech. Przemierzając
te kraje organizował szpitale i inne dzieła miłosierdzia. W Polsce przebywał 8 miesięcy. Był na
ślubie króla Kazimierza Jagiellończyka z Elżbietą, córką cesarza Albrechta II. Pozostawił po sobie dwa
klasztory bernardynów: w Krakowie i Warszawie. Św. Jan był mediatorem w sporze o tron neapolitański,
w konflikcie między Mediolanem a Bazyleą oraz na Sycylii. W swym aktywnym życiu poświęcał wiele
czasu na modlitwę. Prowadził życie umartwione. Często pościł. Miał dar przepowiadania przyszłości. Św.
Jan Kapistran mianowany przez Piusa II legatem - wzywał do zjednoczenia sil chrześcijańskich przeciw
inwazji muzułmańskiej na Europę. Przyczynił się do zwycięstwa nad Turkami w bitwie pod Belgradem
(1456). Zmarł w kilka miesięcy później 23 października w Ilok nad Dunajem. Nazwano go “apostołem
zjednoczonej (po schizmie) Europy”. Beatyfikowany w 1622, kanonizowany w 1690 r. Patron prawników.
W ikonografii św. Jan Kapistran przedstawiany jest w habicie franciszkańskim. Jego atrybuty: gwiazda
koło głowy, krucyfiks, księga, monstrancja w rękach, noga depcząca turecki turban, sztandar z krzyżem.

[Andream.von.Salza]

24 października



ANTONI (zob. 17 stycznia)
Św. Antoni Maria Claret, biskup (1807 - 1870). Pochodził spod Barcelony W młodości uczył się tkactwa.
Po studiach teologicznych przyjął święcenia kapłańskie (1835). Jako kapłan pracował w duszpasterstwie
parafialnym, a później jako misjonarz w Katalonii i na Wyspach Kanaryjskich. W 1849 r. założył zgromadzenie
Misjonarzy Synów Niepokalanego Serca NMP - klaretynów. Wkrótce potem mianowano go
arcybiskupem w Santiago na Kubie. Okazał się gorliwym i przedsiębiorczym pasterzem. Utworzył 53
parafie. Popierał żeńskie zgromadzenie - Instytut Apostolski Maryi Niepokalanej. W 1857 r. został odwołany
do Hiszpanii, aby podjąć posługę spowiednika królowej Izabeli II i wychowawcy dzieci królewskich.
Założył Akademię św. Michała skupiającą artystów. Po wybuchu rewolucji w Hiszpanii towarzyszył
królowej na wygnaniu w Pau i Paryżu. W latach 1869 - 1870 uczestniczył w Soborze Watykańskim
I. Beatyfikował go Pius XI (1934), kanonizował Pius XII (1950).
W ikonografii św. Antoni Maria Claret przedstawiany jest w stroju biskupa z regułą zakonu klaretynów w
ręku. Jego atrybutem jest medalion na szyi, krzyż na kufrze podróżnym.

[Andream.von.Salza]

25 października




CHRYZANT
gr. chrysanthes - złoty kwiatek i DARIA
pers. Darajawahusz - posiadający dobro, posiadacz dobra; gr. Dareios.
Św. Chryzant i św. Daria, męczennicy (+283/284?). W oparciu o inskrypcje w “Passio” można przyjąć,
że Chryzant przybył do Rzymu na studia. Nawróciwszy się, przywiódł do Chrystusa westalkę Darię oraz
innych mieszkańców. Podczas prześladowania za czasów cesarza Numeriana zostali oni pochwyceni i
skazani na śmierć. Wyrok wykonano w sposób okrutny - wrzucono ich do dołu powstałego po nie używanym
akwedukcie przy via Salaria i tam żywcem zasypano ziemią oraz kamieniami.
W ikonografii przedstawia się św. Chryzanta jako rzymskiego młodzieńca z palmą w dłoni. Czasami jako
rycerza Chrystusa w wianku na głowie. Jego atrybutami są: chorągiew, kamienie, korona, tarcza. Św.
Daria ukazywana jest w sztuce religijnej jako matrona rzymska z palmą w jednej, a z księgą w drugiej
ręce. Jej atrybutami są: kamienie, korona, lew.

[Andream.von.Salza]

26 października

LUCJAN  (zob. 7 stycznia) i MARCIN
łac. Martianus - należący do Marsa, poświęcony Marsowi.
Św. Lucjan i św. Marcjan, męczennicy (+ 250/251?). W Nikomedii podczas prześladowania za czasów
Decjusza, ponieśli śmierć przez spalenie. Ich relikwie znajdują się w miejscowości Vich, w Hiszpanii.

[Andream.von.Salza]

27 października SABONA 



(zob. 29 sierpnia)
Św. Sabina, męczennica (II/III w.). Według starego przekazu była siostrą Wincentego i Chrestyny. Wszyscy
troje mieli zginąć jako ofiary prześladowań w Avili (?). Męczenników wspominają stara martyrologia
oraz liturgia mozarabska.
W ikonografii św. Sabina przedstawiana jest w koronie, z palmą męczeńską w ręku.

[Andream.von.Salza]

28 października



SZYMON (zob. 5 stycznia) i JUDA TADEUSZ
hebr. Jehuda - godny czci.
Św. Szymon, Apostoł (I w). Ewangelie wymieniają go w ścisłym gronie uczniów Pana Jezusa. Miał
przydomek Zelota - “Gorliwy” (Mk 3,18), z żarliwością bowiem zachowywał Prawo Mojżeszowe. Według
późnych źródeł pracował na terenie dzisiejszej Brytanii(?) oraz w Babilonii i Persji. Zginął męczeńską
śmiercią razem ze św. Juda Apostołem. Patron diecezji siedleckiej oraz farbiarzy, garncarzy, grabarzy,
spawaczy.
W ikonografii św. Szymon w sztuce wschodniej przedstawiany jest z krótkimi włosami lub łysy, w sztuce
zachodniej ma dłuższe włosy i kędzierzawą brodę. Jego atrybutami są: księga, kotwica, palma i piła
(drewniana), którą miał być rozcięty, topór, włócznia.
Św. Juda Tadeusz, Apostoł (I w.). Piszą o nim Ewangeliści: św. Jan podczas opisu Ostatniej Wieczerzy
(14,22), św. Mateusz (10,3) i św. Marek (3,18). Juda był bratem Jakuba Młodszego, krewnym Pana Jezusa.
Jest autorem jednego z listów Nowego Testamentu. Po Zesłaniu Ducha Świętego miał prowadzić misję
w Edessie. Według innych źródeł apostołował w Mezopotamii, gdzie poniósł śmierć męczeńską razem
ze św. Szymonem. Patron diecezji siedleckiej, Magdeburga. Orędownik w sprawach beznadziejnych.
W ikonografii św. Juda Tadeusz przedstawiany jest w długiej, czerwonej szade lub w brązowo-czamym
płaszczu. Trzyma mandylion z wizerunkiem Jezusa. Jego atrybutami są: barka rybacka, kamienie, krzyż,
księga, laska, maczuga, miecz, pałki, którymi został zabity, topór.

[Andream.von.Salza]

29 października



FELICJAN (zob. 24 stycznia)
Św. Felicjan, męczennik (III w.). “Martyrologium rzymskie” wspomina jego śmierć męczeńską w Kartaginie
razem ze 124 towarzyszami. Być może współmęczennicy ponieśli śmierć podczas tego samego
prześladowania, ale w różnych miejscowościach.