Komisja Liturgiczna ds. Obrządku Bizantyjskiego

[Mikołaj Dreder]

Jako Inkwizytor będę postulował, aby Sobór rozpatrzył i uregulował dwie kwestie:
1. Usankcjonował znaczenie Rytuału Laterańskiego.
2. Wprowadził skutki prawne niedopełnienia złożenia przysięgi patriarszej, biskupiej, prezbiterskiej i diakońskiej.

Są to słuszne uwagi.

BTW: Sobór miał być "szybki", a widzę, że nowych tematów przybywa i przybywa...

[Stanisław Wieniawa]

Tym lepiej, bo nie będzie to zwołanie Soboru na darmo. Czy będzie to Sobór Welijski III?

[Mikołaj Dreder]

Tym lepiej, bo nie będzie to zwołanie Soboru na darmo. Czy będzie to Sobór Welijski III?

Prawdopodobnie, choć ostateczną decyzję podejmie Jego Świątobliwość. Proszę oczekiwać bulli.

[Gagik Bagratyda]

A może zanim zwołamy Sobór opracujemy do końca ryt? Zachęcam też innych do włączanie się w prace, nie tylko mi wolno tworzyć obrzędy

[Mikołaj Dreder]

A może zanim zwołamy Sobór opracujemy do końca ryt? Zachęcam też innych do włączanie się w prace, nie tylko mi wolno tworzyć obrzędy

A co zostało jeszcze do zrobienia?

[Gagik Bagratyda]

• Chirotonia biskupa
  
• Obrzęd podniesienia do godności archimandryty
  
• inauguracji bazyliki
  
• ceremonia ślubu
  
• pogrzeb.
  

[Gagik Bagratyda]

Chirotonia biskupia (gdy dokonuje jej legat)

L-Legat
P-Protodiakon
BE-Biskup Elekt
C-Chór
MC-Mistrz Ceremonii
MC: Do Soboru N. podąża uroczysta procesja. Poprzedzani licznie zgromadzonym niższym duchowieństwem dostojnie kroczą Biskup Elekt prowadzony przez protodiakona i protoprezbitera oraz Legat patriarszy wraz z dwoma biskupami. Biskup Elekt staje u wejścia do nawy, zaś reszta procesji zatrzymuje się dopiero przed ikonostasem. Protodiakon proklamuje nominację biskupią:
P: Czcigodny Ojcze (Archimandryto), Jego Świątobliwość N, Patriarcha Rotrii, błogosławi Waszą Świętość na biskupa zbawionego przez Boga miasta N. (Odczytuje nominację).
BE: Ponieważ Czigodny Patriarcha zadecydował podnieść mnie do takiej
posługi, dziękuję, przyjmuję i nic przeciw nie mówię.
MC: Chór śpiewa życzenia wielu lat:
C: (śpiewa życzenia wielu lat)
MC: Na środku świątyni służba liturgiczna rozwija przygotowany wcześniej dywan z herbem diecezji biskupa elekta. Następnie protodiakon i protoprezbiter prowadzą tam biskupa elekta. Protodiakon mówi:
P: Przyprowadzany jest umiłowany przez Boga, wybrany i zatwierdzony
kapłan/archimandryta N., mający zostać biskupem zbawionego przez
Boga miasta N.
MC: Biskup elekt staje na brzegu dywanu i trzykrotnie się kłania. Legat pyta:
L: Po cóż przyszedłeś i czego chcesz od naszej mierności?
BE: Łaski chirotonii biskupiej, czcigodny władyko.
L: Jak wierzysz?
MC: Biskup elekt odmawia Nicejsko-Konstantynopolitańskie. Legat błogosławi go, mówiąc:
L: Łaska Boga Ojca i Pana naszego Jezusa Chrystusa, i Świętego Ducha niech będzie z tobą.
MC: Protodiakon i protoprezbiter prowadzą biskupa elekta na środek dywanu. Protodiakon mówi:
P: Przyprowadzany jest umiłowany przez Boga, wybrany i zatwierdzony
kapłan/archimandryta N., mający zostać biskupem zbawionego przez
Boga miasta N.
MC: Biskup elekt staje na środku dywanu i trzykrotnie się kłania. Legat pyta:
L: Czy chcesz dobrowolnie i świadomie przyjąć urząd biskupa?
BE: Chcę.
L: Czy chcesz swoim życiem świadczyć o Chrystusie, być ojcem wiernych, opiekunem wdów i sierot, pierwszym wśród równych Kościoła lokalnego, a przede wszystkim pokornym sługą?
BE: Chcę.
L: Czy chcesz bronić Kościół przed zepsuciem, czy to moralnym, czy doktrynalnym?
BE: Chcę.
MC: Legat błogosławi go, mówiąc:
L: Łaska Świętego Ducha niech będzie z tobą, oświecając i umacniając, i
pouczając ciebie przez wszystkie dni twego życia.
MC: Protodiakon i protoprezbiter prowadzą biskupa elekta do końca dywanu. Protodiakon mówi:
P: Przyprowadzany jest umiłowany przez Boga, wybrany i zatwierdzony
kapłan/archimandryta N., mający zostać biskupem zbawionego przez
Boga miasta N.
MC: Biskup elekt staje na końcu dywanu i trzykrotnie się kłania. Legat pyta:
 
L: Czy chcesz wytrwać w posłuszeństwie Stolicy Świętej, to jest Patriarsze Rotrii, iść tam, gdzie on Cię pośle, wykonywać jego rozkazy i słuchać jego wskazań?
BE: Chcę.
L: Czy chcesz dobrowolnie wytrwać w świętej czystości, aż do końca swojego żywota?
BE: Chcę.
L: Czy chcesz zachować wszelkie prawo ustanowione przez Patriarchę i jego następców?
BE: Chcę z Bożą pomocą.
MC: Legat błogosławi go, mówiąc:
L: Łaska Świętego Ducha przez moją mierność podnosi ciebie, umiłowanego
przez Boga kapłana/archimandrytę N., wybranego na biskupa zbawionego przez Boga
miasta N.
MC: Biskup elekt kłania się trzykrotnie, a następnie protodiakon prowadzi go do legata, któremu wręcza spisane Wyznanie Wiary i całuje jego prawą dłoń. Legat błogosławi go, mówiąc:
L: Łaska Najświętszego Ducha niech będzie z tobą.
MC: Chór śpiewa życzenia wielu lat:
C: (śpiewa życzenia wielu lat)
MC: Dwaj biskupi wprowadzają biskupa do prezbiterium. Elekt klęka przed legatem, a biskupi stają po jego bokach i kładą na jego głowie otwarty święty Ewangeliarz zwrócony pismem w dół. Legat wraz z biskupami podtrzymuje Ewangeliarz, następnie mówi donośnie:
L: Z wyboru i decyzji Jego Świątobliwości N., Patriarchy Rotrii.
Boska łaska, zawsze chorych uzdrawiąjaca i cierpiacych niedostatek
uzupełniająca, przez nasze rece okazuje umiłowanego przez Boga kapłana/archimandrytę
N., biskupem zbawionego przez Boga miasta N., pomódlmy się przeto za
niego, aby zstapiła nań łaska Najświętszego Ducha.
MC: Wszyscy zebrani modlą się w ciszy za biskupa elekta. Legat trzykroć go błogosławi, mówiąc cicho:
L: W imię Ojca i Syna, i Świętego Ducha, teraz i zawsze, i na wieki wieków.
MC: Biskupi odkładają Ewangeliarz na święty ołtarz i podnoszą nowego biskupa. Legat nakłada nań sakkos, mówiąc donośnie:
L: Αξιος!
P: Αξιος, Αξιος, Αξιος!
C: Αξιος, Αξιος, Αξιος!
MC: Legat nakłada nań omoforion, mówiąc donośnie:
L: Αξιος!
P: Αξιος, Αξιος, Αξιος!
C: Αξιος, Αξιος, Αξιος!
MC: Legat nakłada nań panagię, mówiąc donośnie:
L: Αξιος!
P: Αξιος, Αξιος, Αξιος!
C: Αξιος, Αξιος, Αξιος!
MC: Legat nakłada nań mitrę, mówiąc donośnie:
L: Αξιος!
P: Αξιος, Αξιος, Αξιος!
C: Αξιος, Αξιος, Αξιος!
MC: Legat wręcza biskupowi pastorał, wygłaszając pouczenie:
L: Przyjmij pastorał, abyś pasł powierzoną Tobie owczarnię Chrystusa i był
dla słuchających pastorałem i umocnieniem, a nieposłusznych i
niepodporządkowujących się skieruj ku poprawie, łagodności i posłuszeństwu,
aby przebywali w obowiązku posłuszeństwa.
MC: Nowy biskup wymienia z konsekratorami pocałunek pokoju, a następnie wraz z nimi wstępuje na tron. Następuje Liturgia.

---

Chirotonia biskupia (gdy dokonuje jej Patriarcha)

Pa-Patriarcha
P-Protodiakon
BE-Biskup Elekt
C-Chór
MC-Mistrz Ceremonii
MC: Do Soboru N. podąża uroczysta procesja. Poprzedzani licznie zgromadzonym niższym duchowieństwem dostojnie kroczą Biskup Elekt prowadzony przez protodiakona i protoprezbitera oraz sam Patriarcha wraz z dwoma biskupami. Biskup Elekt staje u wejścia do nawy, zaś reszta procesji zatrzymuje się dopiero przed ikonostasem i zwraca twarzą do wiernych. Protodiakon proklamuje nominację biskupią:
P: Czcigodny Ojcze (Archimandryto), Jego Świątobliwość N, Patriarcha Rotrii, błogosławi Waszą Świętość na biskupa zbawionego przez Boga miasta N. (Odczytuje nominację).
BE: Ponieważ Czigodny Patriarcha zadecydował podnieść mnie do takiej
posługi, dziękuję, przyjmuję i nic przeciw nie mówię.
MC: Chór śpiewa życzenia wielu lat:
C: (śpiewa życzenia wielu lat)
MC: Na środku świątyni służba liturgiczna rozwija przygotowany wcześniej dywan z herbem diecezji biskupa elekta. Następnie protodiakon i protoprezbiter prowadzą tam biskupa elekta. Protodiakon mówi:
P: Przyprowadzany jest umiłowany przez Boga, wybrany i zatwierdzony
kapłan/archimandryta N., mający zostać biskupem zbawionego przez
Boga miasta N.
MC: Biskup elekt staje na brzegu dywanu i trzykrotnie się kłania. Patriarcha pyta:
Pa: Po cóż przyszedłeś i czego chcesz od naszej niegodności?
BE: Łaski chirotonii biskupiej, Wasza Świątobliwość.
Pa: Jak wierzysz?
MC: Biskup elekt odmawia Nicejsko-Konstantynopolitańskie. Patriarcha błogosławi go, mówiąc:
Pa: Łaska Boga Ojca i Pana naszego Jezusa Chrystusa, i Świętego Ducha niech będzie z tobą.
MC: Protodiakon i protoprezbiter prowadzą biskupa elekta na środek dywanu. Protodiakon mówi:
P: Przyprowadzany jest umiłowany przez Boga, wybrany i zatwierdzony
kapłan/archimandryta N., mający zostać biskupem zbawionego przez
Boga miasta N.
MC: Biskup elekt staje na środku dywanu i trzykrotnie się kłania. Patriarcha pyta:
Pa: Czy chcesz dobrowolnie i świadomie przyjąć urząd biskupa?
BE: Chcę.
Pa: Czy chcesz swoim życiem świadczyć o Chrystusie, być ojcem wiernych, opiekunem wdów i sierot, pierwszym wśród równych Kościoła lokalnego, a przede wszystkim pokornym sługą?
BE: Chcę.
Pa: Czy chcesz bronić Kościół przed zepsuciem, czy to moralnym, czy doktrynalnym?
BE: Chcę.
MC: Patriarcha błogosławi go, mówiąc:
Pa: Łaska Świętego Ducha niech będzie z tobą, oświecając i umacniając, i
pouczając ciebie przez wszystkie dni twego życia.
MC: Protodiakon i protoprezbiter prowadzą biskupa elekta do końca dywanu. Protodiakon mówi:
P: Przyprowadzany jest umiłowany przez Boga, wybrany i zatwierdzony
kapłan/archimandryta N., mający zostać biskupem zbawionego przez
Boga miasta N.
MC: Biskup elekt staje na końcu dywanu i trzykrotnie się kłania. Patriarcha pyta:
Pa: Czy chcesz wytrwać w posłuszeństwie Stolicy Świętej, to jest nam i naszym następcom, iść tam, gdzie Cię poślemy, wykonywać nasze rozkazy i słuchać naszych wskazań?
BE: Chcę.
Pa: Czy chcesz dobrowolnie wytrwać w świętej czystości, aż do końca swojego żywota?
BE: Chcę.
Pa: Czy chcesz zachować wszelkie prawo ustanowione przez nas i naszych następców?
BE: Chcę z Bożą pomocą.
MC: Patriarcha błogosławi go, mówiąc:
Pa: Łaska Świętego Ducha przez moją mierność podnosi ciebie, umiłowanego
przez Boga kapłana/archimandrytę N., wybranego na biskupa zbawionego przez Boga
miasta N.
MC: Biskup elekt kłania się trzykrotnie, a następnie protodiakon prowadzi go do Patriarchy, któremu wręcza spisane Wyznanie Wiary i całuje jego prawą dłoń i stopy. Patriarcha błogosławi go, mówiąc:
Pa: Łaska Najświętszego Ducha niech będzie z tobą.
MC: Chór śpiewa życzenia wielu lat:
C: (śpiewa życzenia wielu lat)
MC: Dwaj biskupi wprowadzają biskupa do prezbiterium. Elekt klęka przed patriarchą i całuje jego stopy, a biskupi stają po jego bokach i kładą na jego głowie otwarty święty Ewangeliarz zwrócony pismem w dół. Patriarcha wraz z biskupami podtrzymuje Ewangeliarz, następnie mówi donośnie:
Pa: Z naszego wyboru i decyzji.
Boska łaska, zawsze chorych uzdrawiąjaca i cierpiacych niedostatek
uzupełniająca, przez nasze rece okazuje umiłowanego przez Boga kapłana/archimandrytę
N., biskupem zbawionego przez Boga miasta N., pomódlmy się przeto za
niego, aby zstapiła nań łaska Najświętszego Ducha.
MC: Wszyscy zebrani modlą się w ciszy za biskupa elekta. Patriarcha trzykroć go błogosławi, mówiąc cicho:
Pa: W imię Ojca i Syna, i Świętego Ducha, teraz i zawsze, i na wieki wieków.
MC: Biskupi odkładają Ewangeliarz na święty ołtarz i podnoszą nowego biskupa. Patriarcha nakłada na niego sakkos, mówiąc donośnie:
Pa: Αξιος!
P: Αξιος, Αξιος, Αξιος!
C: Αξιος, Αξιος, Αξιος!
MC: Patriarcha nakłada na niego omoforion, mówiąc donośnie:
Pa: Αξιος!
P: Αξιος, Αξιος, Αξιος!
C: Αξιος, Αξιος, Αξιος!
MC: Patriarcha nakłada na niego panagię, mówiąc donośnie:
Pa: Αξιος!
P: Αξιος, Αξιος, Αξιος!
C: Αξιος, Αξιος, Αξιος!
MC: Patriarcha nakłada na niego mitrę, mówiąc donośnie:
Pa: Αξιος!
P: Αξιος, Αξιος, Αξιος!
C: Αξιος, Αξιος, Αξιος!
MC: Patriarcha wręcza biskupowi pastorał, wygłaszając pouczenie:
Pa: Przyjmij pastorał, abyś pasł powierzoną Tobie owczarnię Chrystusa i był
dla słuchających pastorałem i umocnieniem, a nieposłusznych i
niepodporządkowujących się skieruj ku poprawie, łagodności i posłuszeństwu,
aby przebywali w obowiązku posłuszeństwa.
MC: Nowy biskup całuje stopy Patriarchy, wymienia z konsekratorami pocałunek pokoju, a następnie wraz z nimi wstępuje na tron. Następuje Liturgia.

---

Podniesienie do godności archimandryty (gdy dokonuje go biskup)

B-Biskup
P-Protodiakon
K-Kandydat
C-Chór
MC-Mistrz Ceremonii
MC: Do siedzącego na środku świątyni biskupa protodiakon prowadzi kandydata. Ten trzykroć kłania się biskupowi i staje z pochyloną głową. Protodiakon mówi:
P: Czcigodny władyko, Zakon N. prosi pokornie, abyś tego wybranego pobłogosławił jako Archimandrytę czcigodnego monasteru Pana Boga i Zbawiciela
naszego Jezusa Chrystusa (wezwanie; lub: Najświętszej Władczyni naszej
Bogurodzicy – wezwanie; lub: świętego N.).

B: Czy wiecie, że został prawnie nominowany?

P: O ile ułomność ludzka mi pozwala, tego zaświadczam.

B:  Pradawny zwyczaj nakazuje nam badać tych, którzy zostali wybrani do rządzenia. W oparciu o ten zwyczaj, pytam Ciebie, Bracie - czy chcesz żyć zgodnie ze swą zakonną regułą i dawać przykład braciom?

K: Chcę.

B: Czy chcesz strzec klasztoru, rządzić nim mądrze, szacunkiem i miłością otaczać swych Braci?

K: Chcę.

B: Czy chcesz bronić Kościoła Rotryjskiego przed zepsuciem?
K: Chcę.

B: Czy Najwyższemu Kapłanowi oraz Jego następcom przyrzekasz cześć i posłuszeństwo?

MC: Nominat klęka przed Biskupem i  mówi:

K: Ja, N, przysięgam Tobie Najprzewielebniejszy Ojcze, że będę wierny Jego Świątobliwości i jego następcom, a urząd swój wykonywał będę z najwyższym poświęceniem, nie opuściwszy go do czasu, kiedy zdejmie mnie z niego Najjaśniejszy Pan. Tak mi dopomóż Bóg.

MC: Biskup błogosławi go trzykrotnie i wstaje. Protodiakon mówi donośnie:
P: Rozkaż, władyko!
MC: Biskup kładzie rękę i głowie kandydata i mówi donośnie:
B: Łaska Najświętszego Ducha przez naszą mierność podnosi ciebie do
godności archimandryty czcigodnego monasteru Pana Boga i Zbawiciela
naszego Jezusa Chrystusa (wezwanie; lub: Najświętszej Władczyni naszej
Bogurodzicy – wezwanie; lub: świętego N.).
MC: Biskup podnosi go i mówi donośnie:
B: Αξιος!
P: Αξιος, Αξιος, Αξιος!
C: Αξιος, Αξιος, Αξιος!
MC: Biskup błogosławi archimandrytę i podaną przez protodiakona mitrę, którą nakłada archimandrycie. Następnie wręcza podany mu uprzednio przez protodiakona pastorał, wygłaszając takie pouczenie:
B: Przyjmij ten pastorał, którym umocniony paś Twoją owczarnię, gdyż
zdasz za nią odpowiedzialność w dniu sądu.
MC: Następuje Liturgia.

---

Podniesienie do godności archimandryty (gdy dokonuje go Patriarcha)

Pa-Patriarcha
P-Protodiakon
K-Kandydat
C-Chór
MC-Mistrz Ceremonii
MC: Do siedzącego na środku świątyni Patriarchy protodiakon prowadzi kandydata. Ten trzykroć kłania się Patriarsze, całuje jego stopy i staje z pochyloną głową. Protodiakon mówi:
P: Wasza Świątobliwość, Zakon N. prosi pokornie, abyś tego wybranego pobłogosławił jako Archimandrytę czcigodnego monasteru Pana Boga i Zbawiciela
naszego Jezusa Chrystusa (wezwanie; lub: Najświętszej Władczyni naszej
Bogurodzicy – wezwanie; lub: świętego N.).

Pa: Czy wiecie, że został prawnie nominowany?

P: O ile ułomność ludzka mi pozwala, tego zaświadczam.

Pa:  Pradawny zwyczaj nakazuje nam badać tych, którzy zostali wybrani do rządzenia. W oparciu o ten zwyczaj, pytam Ciebie, Bracie - czy chcesz żyć zgodnie ze swą zakonną regułą i dawać przykład braciom?

K: Chcę.

Pa: Czy chcesz strzec klasztoru, rządzić nim mądrze, szacunkiem i miłością otaczać swych Braci?

K: Chcę.

Pa: Czy chcesz bronić Kościoła Rotryjskiego przed zepsuciem?
K: Chcę.

Pa: Czy nam i naszym następcom przyrzekasz cześć i posłuszeństwo?

MC: Nominat klęka przed Patriarchą i  mówi:

K: Ja, N, przysięgam Tobie, Najjaśniejszy Panie, że będę wierny Tobie i Twoim następcom, a urząd swój wykonywał będę z najwyższym poświęceniem, nie opuściwszy go do czasu, kiedy zdejmie mnie z niego Najjaśniejszy Pan. Tak mi dopomóż Bóg.

MC: Patriarcha błogosławi go trzykrotnie i wstaje. Protodiakon mówi donośnie:
P: Rozkaż, władyko!
MC: Patriarcha kładzie rękę i głowie kandydata i mówi donośnie:
Pa: Łaska Najświętszego Ducha przez naszą niegodność podnosi ciebie do
godności archimandryty czcigodnego monasteru Pana Boga i Zbawiciela
naszego Jezusa Chrystusa (wezwanie; lub: Najświętszej Władczyni naszej
Bogurodzicy – wezwanie; lub: świętego N.).
MC: Patriarcha podnosi go i mówi donośnie:
Pa: Αξιος!
P: Αξιος, Αξιος, Αξιος!
C: Αξιος, Αξιος, Αξιος!
MC: Patriarcha błogosławi archimandrytę i podaną przez protodiakona mitrę, którą nakłada archimandrycie. Następnie wręcza podany mu uprzednio przez protodiakona pastorał, wygłaszając takie pouczenie:
Pa: Przyjmij ten pastorał, którym umocniony paś Twoją owczarnię, gdyż
zdasz za nią odpowiedzialność w dniu sądu.
MC: Następuje Liturgia.

---

Ceremonia zaręczyn i ślubu

K-Kapłan
D-Diakon
N-Narzeczeni
C-Chór
MC-Mistrz Ceremonii
MC: Po uroczystej Liturgii oblubieńcy N. i N. stają u drzwi z przedsionka do świątyni, mężczyzna po prawej, a kobieta po lewej stronie. Zaś na ołtarzu leżą dwie obrączki: srebrna po prawej, a złota po lewej stronie. Kapłan trzykroć błogosławi oblubieńców, wręcza im zapalone świece i wprowadziwszy do świątyni okadza ich w kształcie krzyża.  Diakon mówi:
D: Pobłogosław, władyko.
K: Błogosławiony Bóg nasz, w każdym czasie, teraz, zawsze i na wieki wieków.
C: Amen.
K: Pokój wszystkim.
D: Skłońcie wasze głowy przed Panem.
C: Przed Tobą, Panie.
MC: Kapłan bierze obrączki i podaje najpierw złotą mężczyźnie, a potem srebrną kobiecie, a następnie mówi do mężczyzny:
K: Zaręczany jest sługa Boży N. ze służebnicą Bożą N., w imię Ojca i Syna, i Świętego Ducha. Amen.
MC: Następnie mówi do kobiety:
K: Zaręczana jest służebnica Boża N. ze sługą Bożym N., w imię Ojca i Syna, i Świętego Ducha. Amen.
MC: Kapłan mówi to trzykroć, czyniąc obrączką znak krzyża nad ich głowami, a następnie nakłada je na ich prawice. Świadek zamienia zaręczonym obrączki. Następnie narzeczeni wychodzą z cerkwi i obchodzą ją w procesji, poprzedzani przez kapłana z kadzielnicą. Potem wchodzą ponownie do świątyni z zapalonymi świecami w rękach. Zatrzymują się przed ikonostasem. Kapłan pyta oblubieńca:
K: N., czy masz dobrą i nieprzymuszoną wolę oraz mocne postanowienie
pojąć sobie za żonę tę oto N., którą tu przy sobie widzisz?
N: Mam, czcigodny ojcze.
K: Czy nie obiecałeś małżeństwa innej kobiecie?
N: Nie obiecałem, czcigodny ojcze.
MC: Kapłan pyta oblubienicę:
K: N., czy masz dobrą i nieprzymuszoną wolę oraz mocne postanowienie
pojąć sobie za męża tego oto N., którego tu przy sobie widzisz?
N: Mam, czcigodny ojcze.
K: Czy nie obiecałaś małżeństwa innemu mężczyźnie?
N: Nie obiecałam, czcigodny ojcze.
D: Pobłogosław, władyko.
K: Błogosławiony Bóg nasz, w każdym czasie, teraz, zawsze i na wieki wieków.
C: Amen.
MC: Kapłan bierze koronę i nakłada oblubieńcowi, mówiąc:
K: Koronowany jest sługa Boży N. dla służebnicy Bożej N., w imię Ojca i Syna, i Świętego Ducha. Amen.
MC: Kapłan bierze koronę i nakłada oblubienicy, mówiąc:
K: Koronowana jest służebnica Boża N. dla sługi Bożego N., w imię Ojca i Syna, i Świętego Ducha. Amen.
MC: Kapłan błogosławi wspólny kielich z winem i daje trzykrotnie pić najpierw oblubieńcowi, potem oblubienicy. Następnie oprowadza ich trzykrotnie w formie kręgu. Potem zdejmuje koronę z głowy oblubieńca, mówiąc:
K: Bądź wywyższony, oblubieńcze, jak Abraham, błogosławiony jak Izaak i
płodny jak Jakub, chodząc w pokoju i wypełniając w sprawiedliwości
przykazania Pana.
MC: Następnie zdejmuje koronę z głowy oblubienicy, mówiąc:
K: I ty, oblubienico, bądź wywyższona jak Sara, radosna jak Rebeka i płodna
jak Rachela, radując się ze swego męża i zachowując granice prawa, tak bowiem
zechciał Bóg.
MC: Rodzice wychodzą na środek świątyni i pozdrawiają nowożeńców. Oblubieniec delikatnie całuje oblubienicę. Oblubieńcy wychodzą z cerkwi przy śpiewie chóru.
C: (Dowolny, stosowny utwór)

[Stanisław Wieniawa]

W moim odczuciu za dużo nawiązań do realnej religii, co może narazić nas na zarzut bluźnierstwa. W Rotrii nie udzielamy realnych święceń. Obrzęd jest piękny, ale usunąłbym modlitwy lub je nieco złagodził.

Myślę, że JE kardynał Dreder przyzna mi rację.

[Gagik Bagratyda]

I tak wyciąłem najważniejsze modlitwy... ale rzeczywiście obrzędy chirotonii są zbyt skomplikowane.

[Mikołaj Dreder]

Nie mam zastrzeżeń.