Święci Pańscy na każdy dzień

[Andream.von.Salza]

25 MAJA



ŚW. BEDA
ang. beado - walka, wojna.
Św. Beda Czcigodny, zakonnik, kapłan, doktor Kościoła (673 - 735). Kiedy miał 7 lat, powierzono jego
wychowanie i wykształcenie opactwu Wearmouth (Brytania). Następnie przeniósł się do opactwa benedyktyńskiego
w Jarrow, gdzie jako mnich spędził ponad 50 lat. W wieku 30 lat przyjął święcenia kapłańskie.
Był wielkim uczonym, o niezwykle szerokich zainteresowaniach. Pozostawił po sobie olbrzymią
spuściznę naukową i literacką, był także poetą. Zajmował się homiletyką oraz studium biblijnym. Nazwano
go “największym egzegetą średniowiecza”. Dał się poznać jako znakomity historyk. “Zachód mądrością
swoją oświecił” - powiedział o nim św. Robert Bellarmin. Synod w Akwizgranie (836) nadał mu
przydomek “Venerabilis" - “Czcigodny". Leon XIII ogłosił go w 1899 roku doktorem Kościoła.
W ikonografii św. Beda występuje rzadko. Jest przedstawiany w benedyktyńskim habicie. Atrybutami
Świętego są: księga, pióro, zwój pergaminu.

[Andream.von.Salza]

26 MAJA


 
ŚW. FILIP (zob. 6 maja)
Św. Filip Neri, kapłan (1515 - 1595). Urodził się we Florencji. Studiował filozofię i teologię na uniwersytecie
w Rzymie. Prowadził życie modlitwy, umartwienia, miłosierdzia. W trosce o pielgrzymów i chorych
założył religijne bractwo, zyskując miano “Apostoła Rzymu”. Mając 36 lat przyjął święcenia kapłańskie.
Wkrótce potem zorganizował stowarzyszenie księży, z którego wyłonił się nowy zakon - oratorianów
(tzw. filipini). Do duszpasterstwa obok nauczania katechizmu, ćwiczeń duchowych, pielgrzymek
włączył naukę i kulturę. Doradca papieży, kierownik duchowy wielu dostojników. Był jednym z najbardziej
wesołych świętych.
W ikonografii św. Filip przedstawiany jest jako mężczyzna w średnim wieku, z krótką brodą, w sutannie i
birecie. Jego atrybutem jest lilia, serce i lilia.

[Andream.von.Salza]

27 MAJA



ŚW. AUGUSTYN
łac. Augustus -szczęśliwy, pomyślny; syn Augusta; urodzony w miesiącu Augusta (sierpniu).
Św. Augustyn z Canterbury, biskup (+ 604/605). Apostoł Anglii. Będąc opatem benedyktyńskiego
klasztoru św. Andrzeja w Rzymie, został wysłany przez Grzegorza Wielkiego do Brytanii (596). Przybył
tam z czterdziestu misjonarzami. Król Kentu św. Etelbert wraz z małżonką Bertą przyjął ich życzliwie.
Augustyna osadził w stolicy Canterbury. Tam podjął on misję ewangelizacyjną, a następnie erygował
biskupstwo i katedrę. W 601 r. Grzegorz Wielki mianował Augustyna arcybiskupem i pierwszym prymasem
Anglii. Zalecił mu także tworzenie biskupstw w Yorku i Londynie. Święty zmarł 26 maja 604/605? r.
W ikonografii przedstawiany w stroju biskupim lub jako benedyktyn.

[Andream.von.Salza]

28 MAJA



GERMAN
Św. German z Paryża, biskup (496 - 576). Po studiach w Avallon podjął życie pustelnika. Około 540 r.
przyjął święcenia kapłańskie. Na życzenie biskupa Autun przeprowadził reformę tamtejszego klasztoru
św. Symforiana. W 556 r. został mianowany biskupem Paryża. Na terenie diecezji podjął działalność charytatywną
i reformatorską. Założył opactwo św. Krzyża i św. Wincentego z Saragossy (od VIII w. Saint-
Germain-des-Prés). Zmarł 28 maja 576 r. w Paryżu.

[Andream.von.Salza]

29 MAJA



BŁ. URSZULA
łac. ursus - niedźwiedź; “niedźwiadek”.
Bł. Urszula Ledóchowska, zakonnica. Urodziła się w 1865 r. w Loosdorf koło Wiednia. Miała na imię
Julia Maria. W 1883 r. wraz z bliskimi przeniosła się do nabytego przez ojca majątku w Lipnicy Murowanej
koło Bochni. Jako 21-letnia dziewczyna wstąpiła do klasztoru urszulanek w Krakowie i przyjęła
zakonne imię Urszula. Zajmowała się młodzieżą, pełniąc funkcje wychowawczyni internatu oraz nauczycielki.
W 1904 r. została przełożoną. W 1907 r. wyjechała do pracy dydaktycznej w Petersburgu. Następnie
przeniosła się do Finlandii, gdzie otworzyła gimnazjum dla dziewcząt. Podczas I wojny światowej
apostołowała w krajach skandynawskich, wygłaszając odczyty o Polsce, organizowała pomoc dla osieroconych
polskich dzieci. W roku 1920 wróciła do Polski. Osiedliła się w Pniewach koło Poznania, gdzie -z
myślą o pracy apostolskiej w nowych warunkach - założyła zgromadzenie Sióstr Urszulanek Serca Jezusa
Konającego, zw. urszulanki szare. Całe jej życie było ofiarną służbą Bogu, ludziom. Kościołowi i ojczyźnie.
Umarła 29 maja 1939 r. w Rzymie. Beatyfikowana przez Jana Pawła II 20 czerwca 1983 roku w Poznaniu.
W ikonografii przedstawiana jest bł. Urszula w szarym zakonnym habicie.

[Andream.von.Salza]

30 MAJA



ŚW. JOANNA (zob. 4 lutego)
Św. Joanna d’Arc, dziewica. Urodziła się 6 stycznia 1412 r. w Domremy (Lotaryngia), w rodzinie ubogich
wieśniaków. Od 13 roku życia towarzyszyły jej “głosy” i wizje. Pod wpływem duchowych doświadczeń
w 1428 r. ta wiejska, prosta dziewczyna, analfabetka, podejmuje dzieło wyzwolenia Francji zajętej
przez wojska angielskie. Po spotkaniu z Karolem VII oraz poddaniu Joanny i jej widzeń badaniom duchownych
z Poitiers, dziewczynie podarowano zbroję, sztandar i pozwolono jej wyruszyć z oddziałem
naprzeciw nieprzyjaciela. W maju 1429 r. w trakcie bitwy o Orlean Joanna (odtąd nazywana także Dziewicą
Orleańską) zagrzewa swoich rodaków do walki i przełamuje losy prowadzonej wojny. Po niej w
ciągu tygodnia Anglicy opuścili całą dolinę Loary. Joanna nalega na niezdecydowanego Karola VII, aby
wyruszył do Reims oraz dopełnił obowiązku koronacji, co nastąpiło 17 lipca 1429 r. Wiosną 1430 r. Joanna wzięła udział w potyczce pod Compiegne.
Tam dostaje się do niewoli Burgundów. Ci odsprzedali ją Anglikom, którzy powołali trybunał kościelny i wytoczyli jej proces w Rouen.
Oskarżono ją o używanie stroju męskiego, o herezję i czarnoksięstwo. Jej glosy i objawienia uznano za fałszywe. Święta odwołała
się od wyroku inkwizycji do papieża. Bezskutecznie. Oddana w ręce władzy świeckiej została skazana i
spalona na stosie 30 maja 1431 r. Wyrok zakwestionowano. Pod naciskiem opinii publicznej Karol VII
ustanowił komisję, która przeprowadziła proces rehabilitacyjny. Także papież Kalikst III wydał polecenie
zbadania przeprowadzonego procesu. 7 lipca 1456 r. Rzym wydal wyrok uniewinniający Joannę oraz
określił przeprowadzony proces w Rouen jako sprzeczny z prawem. Joannę kanonizował papież Benedykt
XV. Św. Joanna jest patronką Francji, Orleanu, a także telegrafu i transmisji radiowych.
W ikonografii św. Joanna przedstawiana jest jako dziewczyna w złotej zbroi na koniu. Jej atrybutami są:
miecz, sztandar i miecz, lanca.

[Andream.von.Salza]

31 MAJA



BŁ. KAMILA
od łac. imienia męskiego Camillus - szlachetnie urodzony chłopiec, pomocnik kapłana.
Bł. Kamila Baptysta Verano, dziewica, zakonnica (1458 - 1524). Pochodziła z rodziny książęcej. Mając
23 lata wbrew woli rodziców wstąpiła do klarysek w Urbino. Tam przyjęła imię zakonne Baptysta. W
trzy lata później przeniosła się do nowego klasztoru w Camerino, który ufundował jej ojciec. Następnie
założyła klasztor w Fermo. Prowadziła życie surowe i pełne wyrzeczeń. Doznała wielu cierpień. Miała
dar mistycznego zjednoczenia z Jezusem, proroctwa oraz czytania w ludzkich sercach. Zmarła podczas
epidemii 31 maja 1524 r.

[Andream.von.Salza]

1 czerwca



JUSTYN (zob. 12 marca)
Św. Justyn, filozof i męczennik (+ ok. 165). Urodził się we Flavia Neapolis (dzisiejszy Nablus w Samarii),
w pogańskiej rodzinie. Po upadku Jerozolimy w 70 r. miasto było jednym z ważniejszych centrów
kultury greckiej i rzymskiej na terenie Palestyny. Uczęszczał do szkoły filozoficznej. W swoich poszukiwaniach
religijnych dotarł do Biblii i chrześcijaństwa. W wieku 33 lat przyjął chrzest. Stał się gorliwym
wyznawcą. Justyn to najważniejszy apologeta chrześcijaństwa w II wieku. Pragnąc wyjaśniać i bronić
wiary, udał się do Rzymu, gdzie założył własną szkołę. W tym czasie wydał dwie apologie - do cesarza i
senatu rzymskiego oraz “Dialog z Żydem Trytonem”. Podczas prześladowań chrześcijan za czasów Marka
Aureliusza został aresztowany i z wyroku sądu ścięty mieczem w 165 r. W swoich pismach podjął
pierwsze próby zbliżenia nauki chrześcijańskiej i filozofii greckiej.
W ikonografii Święty przedstawiany jest w chwili, gdy wręcza swoją “Apologię” cesarzowi Hadrianowi.

[Andream.von.Salza]

1 czerwca



JUSTYN (zob. 12 marca)
Św. Justyn, filozof i męczennik (+ ok. 165). Urodził się we Flavia
Neapolis (dzisiejszy Nablus w Samarii),
w pogańskiej rodzinie. Po upadku Jerozolimy w 70 r. miasto było jednym z
ważniejszych centrów kultury greckiej i rzymskiej na terenie Palestyny. Uczęszczał do szkoły
filozoficznej. W swoich poszukiwaniach religijnych dotarł do Biblii i chrześcijaństwa. W wieku 33 lat przyjął
chrzest. Stał się gorliwym wyznawcą. Justyn to najważniejszy apologeta chrześcijaństwa w II wieku.
Pragnąc wyjaśniać i bronić wiary, udał się do Rzymu, gdzie założył własną szkołę. W tym czasie
wydał dwie apologie - do cesarza i senatu rzymskiego oraz “Dialog z Żydem Trytonem”. Podczas prześladowań
chrześcijan za czasów Marka Aureliusza został aresztowany i z wyroku sądu ścięty mieczem w 165 r. W
swoich pismach podjął pierwsze próby zbliżenia nauki chrześcijańskiej i filozofii greckiej.
W ikonografii Święty przedstawiany jest w chwili, gdy wręcza swoją “Apologię” cesarzowi Hadrianowi.

[Andream.von.Salza]

2 czerwca



MARCELI(N) (zob. 16 stycznia) i PIOTR (zob. 21 lutego)
Św. Marceli(n) i św. Piotr, męczennicy (+ 299/304?). Marceli był kapłanem, Piotr miał święcenia mniejsze
- egzorcysty. Ponieśli śmierć w Rzymie podczas prześladowań za czasów Dioklecjana. Według św.
Damazego papieża - który w napisanym epitafium stwierdza, że dzięki nim został chrześcijaninem - kazano
im wykopać grób, potem ścięto i do niego wrzucono. Doznawali wielkiej czci. Ich imiona zostały
włączone do kanonu Mszy św. Nad ich grobem przy Via Labicana wzniesiono bazylikę.
W ikonografii św. Marceli przedstawiany jest w ornacie, św. Piotr w tunice. Ich atrybutami są: kielich i
hostia, księga, krzyż, miecz, palma, zwój.