Oświadczenie

[Albert Orański]

OŚWIADCZENIE

Errare humanum est, in errore perservare stultum

Zjednoczeni w bezkresnej miłości do Świętego Kościoła Rotryjskiego Matki Naszej, będąc braćmi w episkopacie, trwając w absolutnym posłuszeństwie Biskupowi Powszechnemu wspólnie i zgodnie oświadczamy co następuje:

1. W pierwszej kolejności posypujemy głowy popiołem z uwagi na rozgorzały między nami spór. Mimo dzielących nas różnic poglądów winniśmy z większym opanowaniem przystępować do dyskusji, zwłaszcza takich, które toczą się publicznie w pasterskiej trosce dbając o duchowy pożytek wiernych.

2. Uznając legalność decyzji Piusa Leona I ws. nadania tytułu Patrona Kościoła Piusowi III, pragniemy poddać pod obrady trwającego właśnie Soboru Welijskiego II propozycję podjęcia pogłębionej refleksji dotyczącej instytucji Patrona i Ojca Kościoła, utworzonych na mocy adhortacji posoborowej Beati pauperes spiritu, aby odsunąć od tych godności - wyłącznie honorowych - wszelkie skojarzenia z realną kanonizacją, beatyfikacją czy kultem świętych.

3. Jakkolwiek pozostajemy zgodni co do pozytywnej oceny samego pontyfikatu Piusa III, lecz różni względem oceny jego osoby, to jednak jesteśmy jednomyślni, iż nikt w mikroświecie nie może być obdarzany czcią osoby świętej, czy błogosławionej, ani nikt taką czcią nie powinien obdarzać.

4. Wolą sygnatariuszy niniejszego dokumentu jest chęć zakończenia waśni, które przesłaniają prawdziwe - dobre i miłosierne - oblicze Kościoła i skupienie się na pracy, która przyniesie obfite owoce i przyczyni się do duchowego wzrostu Owczarni Pańskiej. Wierzymy, że - jak mówi św. Jan Ewangelista - ubi caritas et amor, ubi caritas Deus ibi est, dlatego pokornie uznajemy przesłanie pokoju Pańskiego z listu apostolskiego Pax et Gaudium oraz prosimy o wybaczenie przede wszystkim Jego Świątobliwość, następnie braci w kapłańskie i wszystkich wiernych.

Ad maiorem Dei gloriam!

Albert Kardynał Orański

Bp Hieronim Sieniawski

Bp Pio Maria Cesare de Medici

Dano w Rotrii, u Świętego Pawła, podczas obrad II Soboru Welijskiego,
dnia 11 miesiąca lipca Roku Pańskiego 2019.

[Aurelio de Medici y Zep]

Wasza Eminencjo,
Wasze Ekscelencje,

prawdziwie zapanowały pokój i radość, o których pisaliśmy w naszym liście. Rośnie serce, gdy widzi się jak wielka jest moc wiary i Kościoła w jednoczeniu zwaśnionych stron. Tym, co nas wszystkich łączy jest miłość do Kościoła Świętego i wola poświęcenia się mu bez reszty. W obliczu tego wspólnego celu nic nas nie podzieli i nie skłóci. Różnice zdań, a nawet nieporozumienia są rzeczą ludzką i zrozumiałą. Dalece gorsze jest świadome trwanie w kłótni i pogłębianie jej. Wy zaś, Umiłowani Bracia, dostrzegliście patologię sytuacji, w której się znaleźliście, z salomonową mądrością z niej wychodząc. Niech Wam będą za to dzięki, a Bogu wieczna chwała i uwielbienie. Oby nigdy więcej nie dochodziło w Stolicy Świętej do braterskich sporów, a tętniła atmosfera miłości i wzajemnej serdeczności. Dziękując za wolę porozumienia, z serca błogosławimy Waszej Eminencji i Waszym Ekscelencjom.

Z apostolskim pozdrowieniem,

[Mikołaj Dreder]

Pragnę krótko odnieść się do punktu 2.: nie wiem czy jest sens otwierać kolejną debatę, gdyż adhortacja Beati pauperes spiritu stanowi wyraźne, iż godność Patron Kościoła i Ojca Kościoła jest tytułem wyłącznie honorowym, wobec czego obdarzeni tą godnością nie zostaną otoczeni kultem świętych, etc. Ba, tytuł ten jest przecież tytułem świeckim, a ewentualny patronat - patronatem świeckim. 

Zamiast tego proponuję finalną wersję dokumentu o Patronach i Ojcach Kościoła wzbogacić o stosowny zapis niniejszych uwag, przed oficjalną publikacją w AAS. Projekt tego dokumentu znajduje się w budynku Kongregacji ds. Kościoła i Duchowieństwa i tam też można się z nim zapoznać, odnieść do niego i swoje uwagi przedstawić - do czego zachęcam.

[Michelangelo Piccolomini]

Wasza Świątobliwość,

Wasza Eminencjo,

Wasze Ekscelencje!

Moje serce również raduje się na wieść o tym, że doszliście do porozumienia i w imię braterskiej miłości zaniechaliście swojego konfliktu. Musimy bowiem pamiętać, że jako chrześcijanie jesteśmy zobowiązani między sobą zachować pokój. Św. Paweł - patron naszego Państwa - poucza nas przecież (1 Tes 5, 13-16): 

Między sobą zachowujcie pokój! Prosimy was, bracia, upominajcie niekarnych, pocieszajcie małodusznych, przygarniajcie słabych, a dla wszystkich bądźcie cierpliwi! Uważajcie, aby nikt nie odpłacał złem za złe, zawsze usiłujcie czynić dobrze sobie nawzajem i wobec wszystkich! Zawsze się radujcie.

Tak postępujmy między sobą, a nasz Kościół, Państwo i cała wspólnota będą rozwijać się wzorowo. Bądźmy łagodni. I to wystarczy.

Jednocześnie jako Prefekt Kongregacji Świętej i Powszechnej Inkwizycji puszczam w niepamięć te niegodne duchownych zachowania i odstępuję od zastosowania prawem przepisanych sankcji.

dr net. prof. UR Michelangelo książę arcybiskup Piccolomini SJ