Weg der Panzerkirche

[Pio Maria de Medici]

Sua Santita,
Sue Eminenze e Eccelenze,
Carissimi Fratelli,

Wszyscy widzimy, że czas Kościoła i Państwa w ostatnim czasie zastygł - brak nam inicjatyw, które ponownie "rozbuchałyby" niegasnący piec Kościoła Rotryjskiego, a który swoim ciepłem ogrzewał inne narody mikroświata. Zabrakło węgla oraz drwa, które podsycałyby ten "święty ogień" w sercu Kościoła. Jako iż wszyscy zobowiązani jesteśmy do pilnowania tego pieca, do dorzucania nieustannego paliwa, wszak jak mówi Pismo, Kościołowi Rotryjskiemu "lasów Libanu nie starczy na paliwo" (Iz 40, 16). Każdy z nas musi uderzyć się w pierś, że odszedł od tego pieca na przysłowiowego papierosa i nieustannie okłamywał siebie mówiąc: "a czy ja palę, Pani Kierowniczko? Ja palę cały czas!". Mimo to jest zimno w naszym piecu, pancernym, ciężkim i metalowym - ale jak mówi klasyk: "Jak jest zima, to musi być zimno" - wcale nie musi być zimno!

Naszym celem jest rozbuchanie tego wielkiego pancernego pieca, jakim jest nasz Kościół i nasze Państwo. Nie możemy pozwolić, aby ten mały, tlący się płomyk, całkowicie zagasł! Dorzucajmy drwa jak prorok Eliasz, choć niewiadomo jak mały jest nasz piec, jak wilgotny i wyziębiony - z pomocą Bożą, a mocą rąk naszych ten potężny piec rozbucha dwakroć, jak nie stokroć! Wszystko w naszych rękach - ale do tego potrzebny jest odpowiedni plan - który pozwoliłem sobie nazwać Planem Drogi Pancernego Kościoła (jako sam jestem Panzerkardinalem). Jego zamierzenie jest proste - w szacunku do prawa, w szacunku do ciężkiej i mozolnej pracy dojść do upragnionego celu - aktywności Kościoła i Państwa. Stąd to właśnie pragnę przedłożyć Ojcu Świętemu propozycję założenia nowego stowarzyszenia - złożonego z duchownych i świeckich - Iosephanum (Stowarzyszenie Ludzi Pracy od Świętego Józefa). Ufam, że wierni, pracujący prosto, ale systematycznie i uczciwie jak św. Józef, są w stanie odnowić Kościół Rotryjski. Miejscem, źródłem i szczytem tegoż szlachetnego Stowarzyszenia będzie klasztor na Monte Cassino, zaś więcej informacji wraz z oficjalną prośbą przedstawię Ojcu Świętemu Janowi II jutro, w święto Benedykta z Nursji, którego hasłem były słowa "Ora et Labora", które to staną się mottem Józefitów. 

Święty Józefie, miej w opiece nas i Kościół Święty!

[Stanisław Dmowski]

Tworzenie takich właśnie oryginalnych inicjatyw w oparciu o własną kreatywność, pomysł, ideę a nie bezmyślne zżynanie z tego, co realny Kościół zdążył wytworzyć w toku swej posługi, to jest droga do odnowy. Będę modlił się o pomyślność tegoż stowarzyszenia, oby wydało one dla Rotrii piękne owoce.

[Stanisław Wieniawa]

Ja, diese Idee gefällt mir auch.

[Pio Maria de Medici]

Carissimi,

po krótkim niebycie pragnę przedstawić statut i działanie Józefitów. Zapraszam do lektury i do wstępowania w szeregi Stowarzyszenia. Jak zbiorę jeszcze dwóch członków, przedstawię wniosek Ojcu Świętemu do akceptacji.

Stowarzyszenie Ludzi Pracy od świętego Józefa
Societas Hominum Laboris Sancti Iosephi

W imię Boga w Trójcy Świętej Jedynego:
Ojca, Syna i Ducha Świętego,
zawiązujemy Stowarzyszenie Ludzi Pracy,
których celem jest odbudowa i wzrost Kościoła Świętego oraz Państwa,
drogą mozolnej i codziennej pracy dla dobra wspólnotowego.

Czym jest Iosephanum?

1. Societas Hominum Laboris Sancti Iosephi (zwane dalej Iosephinum) jest rotryjskim stowarzyszeniem mężczyzn oraz kobiet, duchownych oraz świeckich, którzy posługując Kościołowi i lokalnej społeczności poszukują doskonałości chrześcijańskiej, która wpływa na wspólne dobro ludzkości.
2. Józefici wypełniają obrany cel poprzez codzienną, często ciężką, pracę (w Kościele oraz w społeczeństwie), a przez to się samodoskonalą. Członkowie Stowarzyszenia są przekonani, że człowiek został stworzony, aby pracować (Rdz 2, 15). Niezależnie od stanu materialnego oraz zdrowotnego Józefici zobowiązani są do codziennej, choćby w najmniejszej cząstce, pracy na rzecz Kościoła i społeczności lokalnej.
3. Wobec tego członkowie Stowarzyszenia zobowiązani są: dbać o wewnętrzne życie duchowe; modlić się i poświęcać czas na naukę świętej teologii oraz nauk przydatnych w pracy codziennej; sprawiedliwie i z prawością wypełniać powierzone obowiązki oraz prace przez przełożonych, lub - będąc przełożonym, z uczciwością rozdzielać prace powierzonym pieczy.

Obowiązki oraz prawa członków Iosephinum

4. Józefici zobowiązani są do codziennej pracy w wymiarze podanym przez Przełożonego lub Ojca Świętego, z możliwością zmiany tegoż wymiaru spowodowanym chorobą lub natłokiem obowiązków.
5. Ponadto członkowie Stowarzyszenia zobowiązani są do jak najczęstszego odprawiania publicznych celebr dla Wspólnoty Wierzących, we własnych Kościołach jako duchowni; lub też prywatnie jako osoby świeckie.
6. Choć Stowarzyszenie nie jest Zgromadzeniem Zakonnym, członkowie Iosephinum zobowiązani są do złożenia przysięgi wierności Patriarsze Rotrii, bo to przez Niego, jako Pierwszego Przedstawiciela i Głowę, służą Kościołowi Świętemu.
7. Członkowie mają prawa do pomocy ze strony Stowarzyszenia w czasach problemów oraz trudu, a także obrony przed nieprzyjacielem, biedą lub prześladowaniem. Mają także swój własny i ogromny wkład w budowę wielkiego Dzieła Pracy.

Sprawy ogólne Stowarzyszenia

8. Stowarzyszeniu przewodniczy Główny Przełożony, mianowany przez Patriarchę Rotrii, który przy pomocy Numerariuszy (starszych Członków) zarządza ogółem spraw Iosephanum.
9. Siedzibą Stowarzyszenia jest klasztor Benedyktynów na Monte Cassino, gdzie raz w miesiącu muszą się zebrać wszyscy członkowie w celu omówienia pilnych i trawiących sprawunków.
10. Patronem Stowarzyszenia jest Święty Józef, patron Ludzi Pracujących, zaś głównym świętem Stowarzyszenia jest dzień 1 maja - Wspomnienie św. Józefa Robotnika.
11. Hymnem Stowarzyszenia jest Inno a San Giuseppe.
12. Niniejszy statut podlegać będzie nieustannym zmianom.

Dano na Monte Cassino, 14 lipca, we wspomnienie św. Kamila de Lellis,
oraz w rocznicę Wybuchu Krwawej a Masońskiej Rewolty Francuzów,
(-) Pio Maria Cesare kardynał de Medici

[Mikołaj Dreder]

Jestem chętny wspomóc rozwój tej organizacji, więc zapisuje się. Mam nadzieję, że zostanę przyjęty i będzie tutaj ze mnie pożytek

[Taddeo Piccolomini]

Jezuici mogą?

[Pio Maria de Medici]

Jeszcze jak!

[Adalbertus Pronobis]

Jezuici mogą?

Nie tylko mogą, ale spoglądając na statut stowarzyszenia, chcą włączyć się w to dzieło. Jestem przekonany, że każdy członek zakonu jeszcze bardziej niż dotychczas będzie się udzielał w pracach na rzecz budowania Kościoła i społeczeństwa, każdego społeczeństwa.

[Taddeo Piccolomini]

Nie mówię że nie mogą pracować, ale czy wstąpić do Stowarzyszenia. Już przecież należą do rodziny jezuickiej.

[Adalbertus Pronobis]

To w niczym nie przeszkadza będąc jezuitą i działać w stowarzyszeniu. Dojdzie zapewne kilka drobnych zadań, ale w gruncie rzeczy i tak jesteśmy do siebie zbliżeni