Rinascita della Rotria

[Maria de Cordova]

Rinascita della Rotria

Figlie e figli della nazione rotriana!


Powinniśmy wskrzesić Rotrię do dawnej chwały, którą ta córa chrześcijańska była otaczano. Szukać należy wzoru w dobrych czynach i poczynaniach. Patriarcha i gremium całe udało się do Rzeczypospolitej. Rotria wzywa o reformę! Rotria wzywa o reformę polityczną i sumienia. Wszak szukać leży wzoru w znakomitych mężach dziejów, w ich wzorowych nakładach niosących dobrobyt własnym narodom i dziejom. Winno się stawiać dobro wspólne nad własnymi dobrami. Umowa społeczna powinna zakwitnąć naprawdę w tym państwie, gdzie słowo Bóg jest droższe niżeli wszelkie złote judaszowe srebrniki. My, jako posiadacze różnych dóbr ziemskich powinniśmy poczynić kroki ku Odrodzeniu Rotrii pod nową formułą, w zgodzie panów lennych i kościelnych. Lata pokazały, że dotychczasowa formuła jest podtrzymywaną agonią. Czemu boimy się zmienić tego? Czyż Rotria nie oczekuje od nas samych podejmowania się nowych wyzwań? Rotrię należy się zmartwychwstanie i odbudowa. Wierzę głęboko, że jak feniks z popiołów powstanie Wielka Rotria, która będzie nieść światło męstwa i honoru innym nacjom, ale powinniśmy już dziś uczynić krok ku temu.

Foedere et Religione Tenemu

[Wilhelm Orański]

Dostojna,
witam serdecznie w Patrymonium św. Pawła. Chciałbym zapytać, jak Dostojna widzi ową reformę Państwa Kościelnego?

[Ksawery van Berden]

Witamy w Stolicy Apostolskiej


Słowo w słowo podpytuję za Eminencją Przedmówcą

[Maria de Cordova]

Proponuję, aby:
1. Wzmocnić znaczenie arystokracji po przez utworzenie Senatu, gdzie możni  zasiadaliby. Arystokracja rotryjska zyskałaby inicjatywę ustawodawczą.
2. Powołanie Ligi Kolonialnej w celu kolonizowania ziem niczyich lub odkrywania nowych ziem niczyich. 
3. Powołanie Instytutu Dzieł Misyjnych na rzecz powołania Szkół Misyjnych w państwach, gdzie nie ma dużej znajomości Kościoła Rotriokatolickiego.
4. Pozwolenie świeckim ludziom piastować urzędy ministerialne w Państwie Kościelnym.
5.    Powołanie do życia zakonów żeńskich.


Wyjaśnię, dlaczego. Jednym słowem wzrost znaczenia arystokracji okaże się korzystny. Nabycie nowych ziem pozwoli nam założyć nowe lenna, które świeccy arystokraci obejmą. Duchowieństwo odciążone od spraw dotychczas im podległych poświęci zakładaniu nowych metropolii. Plan mój jakże zacny, co pewnie niektórych rażący, ale jakże inaczej nadać prędkości dziejom Rotrii. Zastojem skażemy ją na zapomnienie. Postępem zdrowym wskrzesimy w nią mocniejsze brzmienie.

[Alberto Tommaso di Mancini]

Proponuję, aby:
1. Wzmocnić znaczenie arystokracji po przez utworzenie Senatu, gdzie możni  zasiadaliby. Arystokracja rotryjska zyskałaby inicjatywę ustawodawczą.
2. Powołanie Ligi Kolonialnej w celu kolonizowania ziem niczyich lub odkrywania nowych ziem niczyich. 
3. Powołanie Instytutu Dzieł Misyjnych na rzecz powołania Szkół Misyjnych w państwach, gdzie nie ma dużej znajomości Kościoła Rotriokatolickiego.
4. Pozwolenie świeckim ludziom piastować urzędy ministerialne w Państwie Kościelnym.
5.    Powołanie do życia zakonów żeńskich.

1. Wszelkie próby parlamentaryzacji władzy ustawodawczej kończyły się u nas źle - zazwyczaj parlament był wyjątkowo nieaktywny. Jak już mielibyśmy do tego wracać, to bym optował za rozwiązaniem z czasów Celestyna I - za parlamentem na modłę teutońską, w którym uczestniczą wszyscy obywatele.
2. Po co?
3. Ciekawy pomysł. Pytanie tylko skąd wziąć ludzi? Dla mnie osobiście męczące byłoby prowadzenie takiej szkoły w 2-3 mikronacjach.
4. Eee..Ale to już jest?
5. Analogicznie do pkt. 5 - skąd wziąć ludzi?

[Paolo Carlo de Medici y Zep]

Uwagi Brata Manciniego są słuszne.

[Mateusz von Wolfenstein]

Moim zdaniem podstawowym problemem Rotrii nie są struktury państwowe jeno brak nowych ludzi, którzy wprowadziliby świeży powiew do zmurszałych murów Kościoła. Państwo Kościelne winno na dysputy o promocji czas swój poświęcać niźli na lekko chybione reformy państwowe. Takie przynajmniej jest moje zdanie, do którego można się ustosunkować lub też nie.

[Ksawery van Berden]

Również zgadzam się z uwagami Brata Manciniego, mam jedynie zdanie odrębne odnośnie struktury parlamentu. Oba rozwiązania legislatywy już w naszej Ojczyźnie funkcjonowały: zarówno o składzie wszystkich obywateli (Signoria), czy wybranych (Konsylium). Jeżeli jednak miałby już parlament wracać, to moim zdaniem - w tym drugim, wysublimowanym ujęciu. Co więcej, w moim przekonaniu możliwość uczestniczenia w parlamencie jedynie przez uznanych obywateli - mogłaby być motorem aktywności dla pozostałych . To tylko jednak moje skromne zdanie. Pozostawiam do rozsądniejszej oceny.

[Paolo Carlo de Medici y Zep]

Ale nie ma tych ludzi gotowych do objęcia owych urzędów.

[brat Makarios]

Widzę, że dostojny Mikisigos do Rotrii również chce się wcisnąć :