Audiencja Generalna - VI IX MMXX

[Stanisław Dmowski]

Uroczysta Audiencja

Ojca Świętego Jana II

na rozpoczęcie Soboru Florenckiego III

6 września MMXX AD, w Pałacu Apostolskim

Po odprawieniu Celebracji Świętej w intencji dobrych owoców mającego się niebawem rozpocząć Soboru Florenckiego, Ojciec Święty wraz ze swym dworem skierował się do Pałacu Apostolskiego. Po drodze jak to miał w zwyczaju, kreślił dzieciom na czołach znak krzyża, błogosławiąc je i ich rodziców, cisnących się na widok patriarchy jak najbliżej szlaku jego pochodu, by móc go choć zobaczyć. W końcu dotarł na miejsce, gdzie miała się rozpocząć specjalna Audiencja Generalna otwierająca Sobór.
Patriarcha przemówił do zgromadzonych tam tłumnie duchownych:

[Andrew von Habsburg]

Ze wszystkich stron Audiencję obstawili gwardziści Patriarchy w paradnych strojach

[Stanisław Wieniawa]

Można tak czekać na placu i zapuścić korzenie w oczekiwaniu na przemówienie Ojca Świętego.

[Mikołaj Dreder]

Można tak czekać na placu i zapuścić korzenie w oczekiwaniu na przemówienie Ojca Świętego.

Może Ekscelencja Inkwizytor rzuci okiem na najnowszą pocztę w siedzibie Kongregacji Inkwizycji...

[Aurelio de Medici y Zep]

Wasze Eminencje,
Wasze Ekscelencje,
Przewielebni Księża,
Drodzy Żołnierze,
Dostojni Goście,
Umiłowani Wierni,

przyzwyczailiście się zapewne do konieczności oczekiwania na nas i przyznać musimy, że napełnia nas obawa, iż po zakończeniu pontyfikatu okrzyknięci zostaniemy Janem II Spóźnialskim/Nieobecnym. Prosimy jednak o zrozumienie i wybaczenie, wyjaśniając zarazem, iż spóźnienia nasze wynikają w większości przypadków z pewnych niedogodności realnego życia, a nie ze złej woli. 

Sobór Powszechny, jaki otwieramy właśnie, czerpie swój wielki autorytet nie tylko z samego faktu, że jest zgromadzeniem synów Kościoła. Jego szczególność wynika z tego, że ma on miejsce nie tylko w efekcie koncepcji i decyzji najwyższego duchowieństwa. Zbiera się on z naturalnej potrzeby i woli wiernych, którzy gromadzą się wokół pięknych idei: zakonu rycerskiego i obrządku wschodniego. Sobór ten jest dla nas wspaniałą ilustracją żywotności i aktywności, które tkwią w Kościele Powszechnym, który żyje w wiernym ludzie, dla którego jest on Domem i Matką. Pragniemy, Bracia i Siostry, aby ludowe korzenie tegoż Soboru były dla Was źródłem wiary w to, iż stanowicie absolutny fundament idei Rotrii, która stanowi nie tylko rozbudowaną administrację, ale nade wszystko wspólnotę dusz dążących do zbawienia. Niech każdy z Was włoży do tego Soboru własną cegiełkę, stając się zarazem częścią potężnej historii Państwa Kościelnego i Kościoła Rotryjskiego. 
Z serca błogosławimy wszystkim Ojcom Soborowym, na czele z Księdzem Legatem.
Radźcie Bracia, a radźcie mądrze!

Z apostolskim błogosławieństwem,
Ioannes PP. II

[Mikołaj Dreder]

Oby owoce nadchodzącego Soboru uczyniły Państwo Kościelne jeszcze silniejszym! Vivat!

[Pio Maria de Medici]

Wasza Świątobliwość,

niech pierwszy rzuci kamieniem, który "zawsze" był aktywny, który zawsze okazywał troskę Państwu Kościelnemu; który mógłby nazwać siebie "Wspaniałym" lub "Troskliwym"...

... jakoś nie widzę kamieni. Więc uważam, że nie ma Wasza Świątobliwość powodów do nazywania siebie Spóźnialskim czy Nieobecnym. Nawet jak rządził Regent, to był Ojciec Święty zawsze w kontakcie z kolegium, co bardzo sobie cenię.

Ufam, że zwołany Sobór wyda wspaniałe owoce, jak poprzednie spotkania Ojców III Rotrii.