Powrót do Florencji

[Aurelio de Medici y Zep]

Powrót do Florencji

Z Monte Casino do Florencji jest bardzo blisko, więc drogę powrotną przebyłem w wyjątkowo krótkim czasie. Gdy zbliżałem się do rezydencji, od razu ujrzałem wypatrujących mnie pracowników - zarządcę budynku, gosposię, kucharki, ogrodnika. Przywitałem ich serdecznie i ze łzami w oczach. Po wejściu do rezydencji prędko pobiegłem do kaplicy, gdzie oddałem się długiej modlitwie. Dziękowałem Bogu za całą pielgrzymkę, która zakończyła się szczęśliwie i przyniosła mi wiele pożytku oraz radości. Następnie udałem się do swego apartamentu, gdzie ponownie odziałem się w  kardynalską sutannę, założyłem pierścień i purpurową piuskę. Po obfitym i pysznym posiłku przygotowanym przez moje gospodynie, pojechałem automobilem do Stolicy Apostolskiej, gdzie ponownie zająłem się obowiązkami Kamerlinga.  

[Michał Franciszek Lisewicz]

Ksiądz Kardynał wrócił!
Przyznam, że ciekawie się czytało jego ścieżki.

[Aurelio de Medici y Zep]

Bóg zapłać!

[Pio Maria de Medici]

Ledwo Eminencja wrócił do Florencji, a już wrócił do dawnej wagi.

[Aurelio de Medici y Zep]

Może purpurowy pogrubia.

[Stanisław Wieniawa]

To po kremówkach z Monte Cassino.

[Aurelio de Medici y Zep]

Wasza Ekscelencjo, ja pierwszy raz słyszę o tym od Waszej Ekscelencji.

[Pio Maria de Medici]

Liczyliśmy na odpowiedź w stylu: Wasza Ekscelencjo, Monte Giovanni? Nigdy nie byliśmy w takiej pizzerii. Kremówki? To jakiś rodzaj ptaków?

[Stanisław Wieniawa]

Dzięki Wam się uśmiechnąłem. Mam obecnie trudny czas w realu, więc każdy uśmiech jest na wagę złota. Dziękuję za to.

[Ametyst I Dziecię]

To ja w imieniu Republiki Bialeńskiej korzystając z okazji Waszego powrotu pragnę wręczyć Księciu Kardynałowi nadany wczoraj Order Bialeńskiej Gwiazdy Przyjaźni w stopniu drugim, to jest Złotej Gwiazdy. Niech to będzie wyraz wdzięczności za polepszenie naszych stosunków bilateralnych, a nade wszystko społecznych w trakcie Waszego pontyfikatu: