Codzienność emerycka Papy Seniora

[Pio Maria de Medici]

Codzienność emerycka
Papy Seniora Jana III

Kiedy rozpoczęło się Sede Vacante Papa Senior udał się do pokojów gościnnych, czekając, aż Czcigodni Wierni i Służba przeniesie wszelkie przedmioty Patriarchy Emeryta do Klasztoru Matki Kościoła w Ogrodach Welijskich. Dziś, kiedy nad Sykstyną widniały pierwsze czarne dymy Ojciec Święty Senior o własnych siłach, ubrany w grecę (bowiem wiało zimnym wiatrem) udał się pieszo do nowego domu. Widząc swoje rzeczy Emeryt bardzo się ucieszył. Było jak w domu. A przynajmniej układ klasztoru przypominał mu układ jego mieszkania, kiedy był Sekretarzem Osobistym Piusa III. Co więcej, Przewielebne Siostry Dominikanki postarały się o przeniesienie wielu obrazów i dzieł sztuki, będących własnością Cesarego de Medici, z Palazzo de Medici i z Monte Cassino właśnie do Klasztoru Mater Ecclesiae - tak, aby Patriarcha Senior czuł się jak najlepiej. Największą radość sprawiło mu biurko, będące darem od toskańskich rzemieślników, które stało w Palazzo Apostolico. Dębowy i masywny mebel zdobił gabinet Seniora. Po południu Emeryt udał się na różaniec wraz z pracownikami Klasztoru do pobliskiego ogródka, przy którym stała szklarnia, a w niej piesek, dobry i zdrowy piesek, żywiący się koperkiem z patriarszych upraw. To piękny pies - pomyślał Patriarcha Senior. To piękny senior - pomyślał pies.

[Pio Maria de Medici]

Codzienność emerycka
Papy Seniora Jana III

Kiedy Patriarcha Senior usłyszał dźwięk dzwonów Bazyliki św. Pawła wiedział co się święci. Natychmiast usiadł na fotelu obok telefonu stacjonarnego. Wiedział, że pierwszą rzeczą jaką uczynią kardynałowie zanim ogłoszą Patriarchę światu będzie obwieszczenie nowiny Seniorowi. Tak też się stało. Kardynał Dreder wykręcił numer Klasztoru Mater Ecclesiae i ogłosił uroczyście wybór Nowego Biskupa Rotrii - Piotra. Natychmiast podał też do słuchawki Jego Świątobliwość. Patriarchowie zamienili w tajemnicy dwa-trzy zdania, Jan III zapewnił Piotra o swoim wsparciu oraz oddaniu. Po odłożeniu słuchawki Ojciec Senior zasiadł za pianinem, gdzie odegrał wszystkim mieszkańcom utwór "Tu es Petrus" sławnego muzyka Petra Rubicona. Siostry śpiewały do rytmu i taktu, jak radoście wygrywał Senior.

[Ametyst I Dziecię]

A klaskały?

[Pio Maria de Medici]

Jeszcze jak.

[Pio Maria de Medici]

Codzienność emerycka
Papy Seniora Jana III

Patriarcha Senior korzysta z swojego wolnego czasu, którego nie miał jako Głowa Państwa i Kościoła. Po porannym odprawieniu Drogi Krzyżowej i wysłuchaniu pięknych pieśni postnych udał się na spacer po Ogrodzie Welijskim. Natura dopiero co budziła się po zimowym letargu. Kiedy Ojciec Emeryt usiadł na drewnianej ławie, aby podziwiać piękno stworzenia - dosiadł się do niego kot. I tak razem medytowali otaczającą ich przyrodę - Jan III odmawiając modlitwy św. Franciszka, kotek pięknie mrucząc. Patriarcha Senior postanowił wziąć kotka do Klasztoru Mater Ecclesiae, aby towarzyszył mu w codziennych pracach i nazwał go Bercik, po jednym z kardynałów, bo mu tak krzywo z oczu patrzyło. To był piękny dzień.

[Pio Maria de Medici]

Codzienność emerycka
Papy Seniora Jana III

Patriarcha Senior po dość męczącej pracy jako Sekretarz Stanu, załatwiając różne sprawy natury dyplomatycznej postanowił odpocząć. Wyjechał w tym celu do Bialenii, gdzie trawa jest zieleńsza, aby tam, pośród piękna gór i lasów odpocząć nieco przed dalszą pracą u boku Patriarchy Piotra. Emeryt rzeki przepłynął, góry pokonał, wielkim lasem przeszedł i nocy nie przespał - doszedł do małego końca świata, by odetchnąć. Zrobił sobie także kilka pamiątkowych zdjęć. Następnie wrócił do Rotrii, gdzie od razu podjął się pracy - świeży i pachnący. To był piękny dzień.

[Ametyst I Dziecię]

Dobrze, że nie macie gór bo by nasi górole nie zarobili.

[Pio Maria de Medici]

Lubię podróżować do Bialenii. U nas gwar, wielkość katedr i mnogość ludów; u Was spokój, cisza... i zieleń!

[Pio Maria de Medici]

Codzienność emerycka
Papy Seniora Jana III

Patriarcha Senior po długich rozmowach z Ojcem Świętym Piotrem oraz kardynałem Aureliuszem zasiadł w swoim fotelu, gdzie zazwyczaj czekała na niego gazeta, zaś na pobliskim stoliczku kieliszek brendy i lekarstwa. Siostra Anna, zaś z siostrą Elżbietą za pianinem, postanowiły umilić Emerytowi czas koncertem "pieśni refleksyjnej". Jan III wsłuchiwał się w muzykę i popadał w refleksyjną pustkę. Starał się ogarnąć wszystkie swoje sprawy... aż przysnął.

[Pio Maria de Medici]

Codzienność emerycka
Papy Seniora Jana III

Patriarcha Senior przeżywa ostatnio bardzo trudne dni. Ojciec Święty Piotr nieustannie leży w szpitalu, jego stan nadal oceniany jest jako ciężki. W Sekretariacie Stanu co rusz któryś z pracowników zapada na ciężką chorobę, to samo z duchownymi. Niestety, Bazylika Welijska, tętniąca ówcześnie życiem, dzisiaj świeci pustkami. Przytłaczają go także problemy personalne, z brakiem kadry włącznie - a także sytuacja zagraniczna, nie sprzyjająca Rotrii. Jedyne co zostało Emerytowi, to modlić się. Ewentualnie wypić koniaka z kard. de Medici y Zep. Nic więcej.