Una Sancta Apostolica Ecclesia

[Fernando d'Este y Córdoba]

UNA SANCTA APOSTOLICA ECCLESIA

W dniu wspomnienia Świętych Męczenników Lucjana i Marcjana pragniemy zabrać głos w ważnej dla Kościoła Powszechnego kwestii. Kwestii jego jedności. Od wielu lat Kościół Rotryjski boryka się z licznymi rozłamami i schizmami, które wymierzone przeciwko Państwu Kościelnemu szargały jego dobrym imieniem, doprowadzając tym samym do jego destabilizacji.

Dla będącego ostoją kultury chrześcijańskiej w świecie wirtualnym Kościoła były to często trudne konflikty. Z bólem serca stwierdzamy, iż zarzewie konfliktu po dziś dzień trawiącego Rotię powstało w jego własnym łonie. Liczne intrygi, dążenie do władzy i realizacji prywatnych interesów zaowocowało rozprężeniem dyscypliny duchownych w Kościele Świętym. Taka postawa duchowieństwa dała początek fali niezadowolenia wśród wiernych, którzy odwrócili się od rotryjskiej diaspory. Postawa wiernych oraz części kleryków jest jak najbardziej zrozumiała, ale z drugiej strony czy dzieci widzące cierpienia swej matki odwracają się od niej? Kościół Rotryjski budowany przez wiele lat jest dobrem wspólnym, które należy pielęgnować i dbać o jego wzrost, pomimo nastania ciężkich czasów dla polskiego mikroświata.

By jednak Kościół Rotryjski mógł trwać, wymagane jest poświęcenie i wytrwałość, której często nam brak. Szczególnie w chwilach kiedy wydaje się, że nic już nie da się zrobić. Pamiętajmy, że to nasze zaangażowanie jest w stanie poprawić obecną sytuację Stolicy Apostolskiej. Najważniejszym jednak przymiotem w obecnej sytuacji jest wierność sprawie, gdyż tylko ona może zjednoczyć nas poza wszelkimi podziałami. Święci Męczennicy Lucjan i Marcjan będąc wiernymi swej religii i za sprawą żarliwej wiary oddali swe życie na stosie za panowania cesarza Decjusza. W realiach świata wirtualnego takowe poświęcenie jest zbyteczne, a wręcz nierealne, lecz symbolika tego czynu świadczy, iż wierność i wiara jest największą cnotą.

Ci, którzy odwrócili się od Stolicy Apostolskiej w Rotrii postąpili nagannie. Kierując się własnym interesem nie zachowali jedności tworząc rywalizujące ze sobą ruchy wyznaniowe,doprowadzając do powstania licznych kościołów narodowych.W wielu Państwach mikroświata owe twory funkcjonują na granicy upadku, czy przyczyniają się zatem do rozwoju kultury chrześcijańskiej w ich ojczyznach?

Drodzy Bracia, którzy współtworzyliście niegdyś Pastwo Kościelne. Zboczcie z obranych dróg, a wszystkie złe czyny zostaną wam zapomniane. W waszej pracy i poświeceniu widzimy nadzieję dla zjednoczonego i silnego Kościoła, który odnowiony moralnie będzie opoką tradycji chrześcijańskich.

Kościół Rotryjski jest Matką naszą. Pamiętać jednak należy, że Patriarcha jest jego Ojcem i mimo miłości jaką darzy swe dzieci, musi być również surowym, by zachować dyscyplinę. Jeśli zaś owej dyscypliny nie da się osiągnąć na drodze przebaczenia i kompromisu, należy zacząć wyciągnąć konsekwencje. Duchowni, którzy z premedytacją plują na dane im przebaczenie i łaskę nigdy nie powinni reprezentować Kościoła Rotryjskiego ani żadnego innego kościoła wirtualnego, który utożsamia się z chrześcijańskimi wartościami. Dlatego też taki duchowny nie powinien znajdować się Kościele i winien być z niego wykluczony. Tym zaś, którzy potrafią przezwyciężyć własną pychę, zostanie wybaczone.

Przyjmijcie Nasze apostolskie błogosławieństwo. Pax Domini sit semper vobiscum.

[Maurycy Orański]

Amen. Niestety to wszystko prawda.

[Wilhelm Orański]

Tych, którzy odstępują od Rotrii, spotykają już kary. Francja i Nawarra upadła wraz z Awinionem, teraz Aguria również jest u schyłku swej działalności razem ze swą religią. Jednak zawsze jest czas na powrót do prawdziwych korzeni i porzucenia błędnych ścieżek.

[Ksawery van Berden]

Fiat 

[Carlo Lorenzo de Medici y Zep]

Eclectissimi ac Reverendissimi,

ostatnimi czas da się zauważyć, że mikroświat prawdę waży i rozdziela - co krok kłania się ku Chrystusowej Prawdzie, a to komunistycznej propagandzie. Wszelkie zło, na chrześcijański mikroświat, spadło na wszystkich odstępców od wiary rotryjskiej. Dzisiaj mamy to samo - drugi Marcin Luter ogłasza swoją wiarę i mając nawet większą butę ogłasza siebie Pasterzem Owczarni. Ot krótka prawda fałszywego świata - wiadomem było, że człowiek fałszywie pobożny zgrzeszy ponownie pychą i ogłosi się narcystycznym pseudopatriarchą. To klasyczny charakter Wieńka - nie będę rządził, to utworzę swój własny pseudokraj, gdzie będą mnie czcić jak masońskiego baphometa. Znajome Wieniek, co? Twoja pycha zaprowadziła Cię do takiej gorączki, że musisz pokazać "swoją wyższość" stając na coraz to większych taboretach, by chociażby ujrzeć chwałę Rotryjskiej Tradycji. Twoja głupota, która "wyłącza Ciało i Krew Pańską" jak światło w stodole, poniosła Cię tak daleko by sklonować swoich wiernych przydupasów i utworzyć pseudokraj, którego życiem jest obcowanie na krwawicy rotryjskiej. Prawie 90% postów jest pomyją wylaną na Rodzimy Kraj - Rotrię. Co więcej - sztuką nie jest wylewać swoje trądzikowe żale na innym forum - sztuką jest obelżywość jak i również kradzież (sic!) z tegoż to Państwa. Kreatywny Wieniek stworzył kreatywną P...izę, stworzył kreatywnych klonów będących jego wdupowłazami, nie potrafił jednak kreatywnie wymyślić własnych ceremoniałów, aktów prawnych, a nawet pieczęci. Musiał je więc ukraść z naszego Kościoła, bo inaczej pycha lutrowska by mu nie podyktowała. Oby zdychał jak najszybciej, kiedy krwawica nasza zaschnie i nie będzie żywić takiego pasożyta jak Wieniek.

[Fernando d'Este y Córdoba]

Umiłowani Bracia i Siostry.

Ci, którzy z Kościoła Świętego zostali wykluczeni hańbiąc swe imię apostazją, winni popaść w zapomnienie jakby śmierć ich z tego świata zdjęła. Zabrania  się więc wspominania imion wyklętych oraz instytucji, które stworzyli. Niechaj przepadną w otchłań i nie nękają myśli naszych. Zakazem tym obejmujemy cały Kościół i Wspólnotę Wiernych.

[brat Makarios]

Dzielenie kościoła zawsze będzie szkodzić. Dlatego Kościół Surmeński zawiązał Unię Welijską i do tego samego namawia wszystkich. Potępiamy natomiast wszystkie rozłamy, szczególnie te podyktowane małostkową, ludzką naturą.

[Fernando d'Este y Córdoba]

Radujemy się gdy widzimy jedność Naszych Braci, którzy w obliczu próby gotowi są z oddaniem służyć Matce Naszej Kościołowi Świętemu. Głęboko wierzymy, że wszyscy dążąc do jedności i braterstwa zdołamy odbudować autorytet Kościoła Powszechnego, a apostolskie Miasto Rotria na powrót stanie się ostoją kultury i wartości chrześcijańskich.