Habemus Patriarcham - XIII VIII MMXXII

[Aurelio de Medici y Zep]

Habemus Patriarcham!

w Bazylice Św. Pawła na Welii, dnia XIII, miesiąca VIII, anno Domini MMXXII

[Aurelio de Medici y Zep]

Habemus Patriarcham!

Najpierw biały dym, który unosił się nad Kaplicą Sykstyńską, a później dźwięk dzwonów Bazyliki Św. Pawła na Welii ożywił tłum zgromadzony przed tą wspaniałą świątynią. Przede wszystkim jednak napełnił go nadzieją. Zebrani wierni oczekiwali aż poznają tożsamość nowego Biskupa Powszechnego, następcy Jego Świątobliwości Klemensa.  Późnym wieczorem biały dym, który pojawił się nad Sykstyną oznajmił wiernym, że Kolegium Kardynalskie dokonało wyboru XLIII Biskupa Powszechnego, następcy Klemensa V. Wierni, którzy trwali w modlitewnym skupieniu zaczęli wiwatować! Ich wiwaty stały się jeszcze bardziej donośne, gdy na balkonie Bazyliki Świętego Pawła dało zauważyć się wielkie poruszenie. Po chwili otwarły się duże drzwi prowadzące na loggię błogosławieństw, następnie odsłonięto czerwone sukna, zza których wyłonił sięnapełniony nadzieją kardynał de Medici y Zep. Jego Eminencja pozdrowił zebranych gestem dłoni, nie uzyskał jednak (jak jego poprzednicy na tym miejscu) żadnych wiwatów i oklasków. Na Placu Świętego Pawła przed Bazyliką panowała idealna cisza, a Medyceusz Zep, z lekkim uśmiechem, zwrócił się do zgromadzonych na placu przed Bazyliką:

[Aurelio de Medici y Zep]

Dilecti Fratelli e Sorelle!

Annuntio vobis gaudium magnum: habemus Patriarcham,
Eminentissimum ac Reverendissimum Dominum,
Dominum Theodorvm,
Sanctæ Rotriæ Ecclesiæ Presbyterum Godunov,
qui sibi nomen imposuit Michaelem!

Natychmiast zabrzmiała salwa radości wśród zebranych na Placu Świętego Pawła. Lud zaczął pobożnie wiwatować na cześć nowego Patriarchy, Ojca Świętego Michała I i oczekiwać jego pojawienia się na balkonie, aby w tradycyjnej mowie powiedział do nich kilka słów oraz udzielił pierwszego błogosławieństwa. W tym czasie orkiestra wojskowa rozpoczęła grać marsze i rozpoczęły się przygotowania do ukazania na loggi błogosławieństw Jego Świątobliwości Michała I. Medydeusz Zep zaś, jakby z ulgą spełnienia ważnej misji, wycofał się z balkonu, aby zrobić miejsce dla swojego imiennika.

Vivat Michael Primus! Vivat Ecclesia!! Vivat Rotria!!

[Fiodor Godunow]

Czcigodni Bracia i Siostry!

Najczcigodniejsi Kardynałowie wybrali mnie, skromnego pracownika Winnicy Pańskiej, na nowego Biskupa Rotrii. Jest to zadanie tym większe, iż przypada na czas, kiedy Święty Kościół nasz trawi poważny kryzys tożsamości i aktywności. Jest wiele pomysłów, nowych idei na odnowę życia społecznego. Pamiętajmy jednak, że cokolwiek nowego wymyślimy, musi pozostać w wierności z wiekuistą Tradycją Świętego Kościoła Naszego, tak wierni pilnowaną przez naszych Czcigodnych Kardynałów, którzy swoją mądrość wypróbowali niczym złoto w tyglu. Potrzeba nam, Kochani Bracia i Siostry, wspólnotowego rozenania. Rozeznania, w którą stronę nasz drogi Kościół i Państwo mają pójść, by znów były jako ta perła w całym mikroświecie, aby znów ze Złotego Tronu wyszła iskra na cały mikroświat. 

Benedictio Dei Omnipotentis: Patris + et Filii + et Spiritui Sancto descendat super vos et maneat semper!

[Aurelio de Medici y Zep]

Vivat Michael! Vivat Rotria!

[Tymoteusz Dostojewski]

Vivat Rotria!

[Stanisław Wieniawa]

Ale nie prezbitera wybraliście, tylko biskupa. Zgodnie z CIC prezbiter nie może zostać Patriarchą. Nadaje mu się episkopat, a potem obiera.

PS. Gratulacje dla nowego Ojca Świętego!

[Ametyst I Dziecię]

Poprzedni też nie był biskupem w momencie wyboru tylko infułatem. Jak polskokatolicy.

[Tymoteusz Dostojewski]

Zapraszam Waszą Świątobliwość do Arrezo.

[Stanisław Wieniawa]

Ale nominację dostaje w chwili wyboru i można ogłosić go już jako biskupa.