גיור

[Aurelio de Medici y Zep]

גיור

Konwersja na judaizm

Ostatnio w Toskanii i całej nieformalnej rotryjskiej wspólnocie kulturowej ma miejsce niespotykany dotąd fenomen. Masowe konwersje na judaizm stają się faktem. Młodsi i całkiem dojrzali wyznawcy rotryzmu postanawiają wybrać Stary Zakon i przyłączyć się do przymierza Izraela. W tym celu muszą spełnić trzy lub dwa warunki, zależnie od płci: zaliczony egzamin przed sądem rabinackim (Bejt Din), obrzezanie (brit mila) w przypadku mężczyzn i trzykrotne koszerne zanurzenie w mykwie (tewila), po którym konwertyta otrzymuje nową duszę i staje się prawdziwym Żydem, w niczym nieustępującym Żydom z urodzenia (zarówno w aspekcie religijnym, jak i w aspekcie przynależności do narodu). Zazwyczaj trzy wspomniane procedury są zwieńczeniem długiego procesu poznawania żydowskiego życia, który nie może trwać krócej niż dwa lata. Dziś aż dwunastu kandydatów przygotowywanych przez rabina Aarona Blumsteina zaliczyło egzamin przed Bejt Dinem. Pytania były różne, część dotyczyła znajomości Tory i Talmudu, jeden z kandydatów musiał przeczytać na głos tekst po hebrajsku, a jeszcze inny został zaprowadzony do kuchni w Domu Rabina i polecono mu przygotowanie szatabowej kolacji. Ostatni został zaś zaskoczony informacją, że cały egzamin odbędzie się po hebrajsku. Choć rozmowa dotyczyła najprostszych spraw, to już sama jej forma stanowiła wymagające sprawdzenie wiedzy. Wszyscy konwertyci byli mężczyznami, więc prawdziwymi Żydami zostaną dopiero po obrzezaniu (przy którym nie wolno stosować żadnych form znieczulenia) i dużo przyjemniejszej ablucji w mykwie. Każdy z dwunastu poślubi kobietę, która urodziła się w żydowskiej rodzinie i w ten sposób stworzą nowe, rdzennie toskańskie rody aszkenazyjskie.

Kolejni kandydaci (i kandydatki), znacznie zresztą liczniejsi, kończą już swoje przygotowania. Niebawem florencką gminę żydowską zasilą nowi członkowie Przymierza.

[Tymoteusz Dostojewski]

Muszę zaprosić ich do Arrezo.