Habemus Patriarcham XIX V MMXXV

[Aurelio de Medici y Zep]

Habemus Patriarcham!

w Bazylice Św. Pawła na Welii, dnia XIX, miesiąca V, anno Domini MMXXV

[Aurelio de Medici y Zep]

Habemus Patriarcham!

Najpierw biały dym, który unosił się nad Kaplicą Sykstyńską, a później dźwięk dzwonów Bazyliki Św. Pawła na Welii ożywił tłum zgromadzony przed tą wspaniałą świątynią. Przede wszystkim jednak napełnił go nadzieją. Zebrani wierni oczekiwali aż poznają tożsamość nowego Biskupa Powszechnego, długo wyczekiwanego następcy Jego Świątobliwości Ludwika I.  Późnym wieczorem biały dym, który pojawił się nad Sykstyną oznajmił wiernym, że Kolegium Kardynalskie dokonało wyboru nowego Biskupa Powszechnego, następcy Ludwika I. Wierni, którzy trwali w modlitewnym skupieniu zaczęli wiwatować! Ich radość wzmacniały tylko wesołe i wzniosłe melodie wygrywane przez orkiestry wojskowe i Orkiestrę Gwardii Patriarszej.

Ich wiwaty stały się jeszcze bardziej donośne, gdy na balkonie Bazyliki Świętego Pawła dało zauważyć się wielkie poruszenie. Po chwili otwarły się duże drzwi prowadzące na loggię błogosławieństw, następnie odsłonięto czerwone sukna, zza których wyłonił się napełniony nadzieją kardynał de Medici y Zep. Towarzyszyli mu Jego Eminencja Stanisław Wieniawa i Jego Eminencja Mikołaj Dreder. Brakowało Jego Eminencji Piusa Marii Medyceusza, który zdecydował nie pojawiać się na balkonie. Jego Eminencja pozdrowił zebranych gestem dłoni, na co lud odpowiedział gromkim wiwatem. Po chwili mistrz ceremonii uniósł kartę, z której Dziekan odczytał słynne słowa.

[Aurelio de Medici y Zep]

Dilecti Fratelli e Sorelle!

Annuntio vobis gaudium magnum:
Habemus Patriarcham!
Reverendum Dominum
Dominum Fridericum von Baden
Qui sibi nomen imposuit
Albertum!

Natychmiast zabrzmiała salwa radości wśród zebranych na Placu Świętego Pawła. Lud zaczął pobożnie wiwatować na cześć nowego Patriarchy, Ojca Świętego Alberta i oczekiwać jego pojawienia się na balkonie, aby w tradycyjnej mowie powiedział do nich kilka słów oraz udzielił błogosławieństwa. W tym czasie orkiestra wojskowa rozpoczęła grać marsze i rozpoczęły się przygotowania do ukazania na loggi błogosławieństw Jego Świątobliwości Alberta. Vivat! Vivat! Vivat!

[Guliano Giuseppe Montini]

Vivat Albertus, Vivat!

[Henryk Ziemiański de Harlin]

Vivat Patriarcha! Vivat Rotria!

[Aurelio de Medici y Zep]

Vivat Albertus! Vivat Patriarcha! Vivat Rotria!

[Stanisław Wieniawa]

Zachowajcie umiarkowany optymizm Bracia. Przed nowym Ojcem Świętym stoją poważne zadania. Ja głównie liczę, że przyprowadzi odszczepieńców na łono Matki Kościoła, tak, jak sam się nawrócił i przyjął jedyne ważne nominacje duchowne w rycie rotryjskim.

[Albert]

Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie,
Czcigodni Kardynałowie, Duchowni i Wierni Kościoła Rotryjskiego,

Gdy dziś stoję przed wami, czując na ramionach ciężar pasterskiej władzy, myślę o słowach św. Pawła i nieco je parafrazując:
„Nie ważnego macie we mnie nauczyciela, lecz naśladujcie mnie, jak ja naśladuję Chrystusa”.
Słowa nawiązujące do listu do Koryntian mam nadzieję, że staną się dla mnie drogowskazem, ale też fundamentem naszego wspólnego pielgrzymowania.

Wybierając imię Albert, czynię to z pokorą i świadomością, że sięgam po pochodnię zapaloną przez wielkich poprzedników. Moje imię jak pewnie się domyślacie a może jednak nie wiecie nawiązuje do postaci Alberta Orańskiego. Znanego Rotryjskiego duchownego, kardynała, także patriarchy jako Sykstus IV i Pius VI. Jego duch odwagi, ale i roztropności, musi ożywać w naszych sercach. Pamiętajmy jednak: chcę być patriarchą nie tylko przeszłości, ale i przyszłości. Choć młody wiekiem, przynoszę wam żar wiary, który – mam nadzieję – rozpali nowy płomień w murach naszej świętej Matki-Kościoła.

W kwestii Państwa Kościelnego Rotria, a co za tym idzie kurii, polegać będę na wiedzy i doświadczeniu rotryjskich duchownych Kardynała Mikołaja Dredera, Stanisława Wieniawy, Aurelia de Medici y Zep i Pio de Medici. Państwo Kościelne odrodzone potrzebuje uporządkowania; jest wiele spraw kościelnych którymi należałoby się zająć. Dlatego będę rozmawiał z kardynałami i innymi duchownymi. Wszelkie zmiany zostaną poddane konsultacjom z Kolegium Kardynalskim, a w razie potrzeby obradom synodu biskupiego. Na pewno w niedługim czasie zwołam obrady soboru, dla załatwienia kilku najważniejszych spraw.
Każdą osobę chętną nam dopomóc, czy to radą, czy działaniem przyjmę, wysłuchamy i damy zadanie. Nie zamkniemy pałacu patriarszego przed nikim.

Celem naszego pontyfikatu będzie odnowa Kościoła Rotryjskiego, oraz misja pojednania KR z innymi kościołami w mikroświecie. Będę chciał aby do kościoła matki powróciły jej dawne dzieci. Dołożę wszelkich starań i zadbam o kościoły partykularne, aby nie świeciły pustkami, aby się rozwijały i aby przynosiły i wykształcały własne pokolenia duchownych. Aby Państwo Kościelne było stolicą Kościoła, a nie całym Kościołem.


Wszystkich Was prosimy o wsparcie nas z całą siłą, o wsparcie radami, ale także modlitwą. Dziś już udamy się na modlitwę oraz spoczynek. Od jutra jednak obiecujemy ciężką pracę na rzecz kościoła i jego dobra.
Przyjmijcie błogosławieństwo Urbi et Orbi.

Sancti Apostoli Petrus et Paulus  de quorum potestate et auctoritate confidimus ipsi intercedant pro nobis ad Dominum 

Et benedictio Dei omnipotentis:

Patris † et Filii † et Spiritus Sancti descendat super vos et maneat semper †.

[Pio Maria de Medici]

Miał wyłożyć Exposé, a sam się wyłożył

[Stanisław Wieniawa]

Amen! Powodzenia i oby te słowa o jedności Kościoła naprawdę się ziściły.