Bulla Sanctae Ecclesia Dei in Byzantium

[Albert]

Albertus Episcopus
Servus Servorum Dei
Ad perpetuam Rei memoriam

Bulla
Sanctae Ecclesia Dei in Byzantium

Wspominając z ojcowską troską i dziękczynieniem poprzednią bullę "Sanctae Ecclesia Dei in Byzantium", wydaną w roku Pańskim 2020 za pontyfikatu Naszego Poprzednika Piusa Leona II, oraz pierwszy konkordat zawarty z Cesarzem Janem I Bizantyjskim, który dał początek zorganizowanej strukturze Kościoła Rotryjskiego na ziemiach bizantyjskich; a także nawiązując do najświeższego i uroczystego Konkordatu zawartego w dniu siedemnastym czerwca roku bieżącego Pańskiego, między Stolicą Apostolską a Jego Najjaśniejszą Cesarską Mością Aleksym I Komnenem, Cesarzem Bizantyjskim; działając z mocy władzy apostolskiej i postanowień artykułu dziesiątego wspomnianego Konkordatu, który przyznaje kompetentnej władzy kościelnej prawo tworzenia struktur kościelnych; pragnąc lepiej służyć zbawieniu dusz i duszpasterskim potrzebom wiernych w rozległym Cesarstwie Bizantyjskim, po dojrzałej rozwadze i w trosce o pożytek Kościoła Świętego, niniejszym ustanawiamy, postanawiamy i zarządzamy co następuje:

Dla lepszego zarządzania owczarnią Pańską na ziemiach Cesarstwa Bizantyjskiego, erygujemy i ustanawiamy na jego terytorium, z wyłączeniem Królestwa Jerozolimskiego i ziem mu podległych, Archidiecezję Konstantynopolitańską obrządku welijskiego, ze stolicą w mieście Konstantynopolu. Kościołem Archikatedralnym tejże Archidiecezji ustanawiamy świętą Bazylikę Mniejszą Hagia Sophię, którą niniejszym podnosimy do godności i przywilejów Bazyliki Większej, uznając jej nieprzemijające znaczenie w życiu Kościoła i Cesarstwa oraz jej szczególną rolę w szerzeniu wiary świętej. Arcybiskup Konstantynopola będzie jednocześnie nosił tytuł Prymasa Cesarstwa Bizantyjskiego. Jednocześnie postanawiamy, iż z woli Naszej, archidiecezja w Konstantynopolu obejmować będzie swą jurysdykcją zarówno parafie, wspólnoty, kościoły, kaplice, cmentarze, wszelkie miejsca kultu, duchownych, zakonników i zakonnice oraz wiernych tak rytu rotryjskiego, jak i welijskiego, z terenu całego Cesarstwa Bizantyjskiego, z wyłączeniem terenu Królestwa Jerozolimskiego. Autonomiczną decyzją Arcybiskupa będzie przydzielenie wyżej wymienionych do odpowiedniego rytu, zaś prawo przyznania przywileju birytualizmu duchownym pozostawiamy wyłącznie Biskupowi Powszechnemu. Wierni mogą, niezależnie od rytu, do którego zostali przypisani, swobodnie uczestniczyć w liturgii obu rytów, z zaleceniem jednak, aby najważniejsze sakramenty przyjmowali w rodzimym obrządku. Sam zaś każdorazowy Arcybiskup Konstantynopola będzie z mocy prawa birytualistą i nieskrępowanie będzie mógł sprawować święte czynności w obu obrządkach na terenie całej Archidiecezji, jak również poza nią, z należytym poszanowaniem jednak jurysdykcji biskupa miejsca. Będzie także mógł wedle uznania używać herbu arcybiskupiego obydwu rytów, a także nosić insygnia, westymenta i stosować tytuły stosowne zwyczajowo zarówno dla rytu welijskiego, jak i dla rytu rotryjskiego, gdziekolwiek będzie się znajdował, z zastrzeżeniem, iż poza granicami swej diecezji nie będzie wkraczał w kompetencje biskupa miejsca. Ponadto Prymasowi Cesarstwa Bizantyjskiego nadajemy wyłączną i pełną władzę do rozstrzygania sporów między obrządkami na terenie całego Cesarstwa Bizantyjskiego.

Równocześnie, na terenie Królestwa Jerozolimskiego i jego ziem lennych, erygujemy i ustanawiamy Archidiecezję Jerozolimską obrządku rotryjskiego, ze stolicą w mieście Jerozolimie. Jako kościół archikatedralny tejże Archidiecezji ustanawiamy Bazylikę Grobu Świętego, podnosząc ją do rangi i godności Bazyliki Większej. Dodatkowo, dla lepszego służenia wiernym i podkreślenia świętości miejsc zbawienia, ustanawiamy jako kościoły konkatedralne: Bazylikę Narodzenia Pańskiego w Betlejem oraz Bazylikę Zwiastowania Pańskiego w Nazarecie, czyniąc je Bazylikami Mniejszymi i nakazując, aby godności te zostały uroczyście potwierdzone stosownymi ceremoniami według przepisów Rytuału Laterańskiego. W celu zadbania o wiernych zarówno rytu Rotryjskiego jak i Welijskiego, zezwalamy Arcybiskupowi Jerozolimy na tworzenie celebr w obu rytach, oraz uczestnictwo w ceremoniach i inwestyturach obydwu rytuałów.

Dotychczas istniejąca Diecezja Konstantynopolska, erygowana bullą z roku Pańskiego 2020, następnie podniesiona do rangi Archidiecezji Bullą z roku Pańskiego 2021, zostaje niniejszym zniesiona, a jej terytorium, przywileje i obowiązki włączone w całości do nowo utworzonej Archidiecezji Konstantynopolitańskiej. Archidiecezja ta obejmować będzie całość terytorium Cesarstwa Bizantyjskiego, z wyjątkiem obszarów podlegających jurysdykcji Archidiecezji Jerozolimskiej, której zwierzchność rozciąga się wyłącznie na terytorium Królestwa Jerozolimskiego i jego lenn.

Wszelkie decyzje dotyczące obsady urzędów kościelnych w nowo utworzonych strukturach będą podejmowane z należytą starannością i zgodnie z postanowieniami Konkordatu, po uprzedniej konsultacji z Jego Cesarską Mością i kościołem lokalnym w Bizancjum.

Ufamy, że nasze decyzje przyniosą zbawienie mieszkańcom Cesarstwa Bizantyjskiego oraz chwałę Kościołowi Rotryjskiemu, czynimy to co zapisaliśmy w niniejszej Bulli wiążącym w momencie publikacji jej w Acta Apostolicae Sedis. Znosimy moc prawną bulli naszych poprzedników, których treść stoi w sprzeczności z aktem niniejszym.

Datum Rotriae, apud S. Paulum, die XVIII mensis Iunii, anno Domini MMXXV, pontificati nostri mensis primo. 

Albertus PP. I
Pontifex Maximus et Servus Servorum Dei,
Patriarcha et Episcopus Rotriae etc. etc. etc.