Ceremonia koronacji patriarszej

[Albert]

Koronacja Patriarsza


P- Patriarcha
KK- Kardynał Kamerling
KD- Kardynał Dziekan
MC- Mistrz Ceremonii

MC: W całej Rotrii rozbrzmiewają dzwony! Do bazyliki zbliża się długa procesja. Prowadzą ją krokiem marszowym żołnierze Gwardii Apostolskiej, za nimi zmierzają usługujący, diakoni, prezbiterzy, kanonicy, kapelani honorowi, prałaci honorowi i protonotariusze apostolscy, biskupi, arcybiskupi w odpowiednich strojach chórowych, potem zaś Wikariusz Generalny, niosący paliusz i pierścień oraz Kardynał Kamerling niosący triregnum. Następnie idzie Kardynał Dziekan w kapę. Na końcu procesji da się zauważyć Patriarchę niesionego w złotej lektyce przez sediarii. Lud wierny wita i chwali Patriarchę. Procesję zamyka Szambelan Patriarszy. Przed wejściem do bazyliki procesja zatrzymuje się po raz pierwszy. Kardynał Dziekan staje przed Patriarchą i zapala zawieszony na długim metalowym pręcie pęk konopi. Po jego wypaleniu się wypowiada słowa:
 
KD: Sancte Pater, sic transit gloria mundi.
 
MC: Procesja rusza dalej i wkrótce przekracza bramy bazyliki. Pośrodku niej ponownie zatrzymuje się. Kardynał Dziekan ponownie staje przed Patriarchą i zapala zawieszony na długim metalowym pręcie pęk konopi. Po jego wypaleniu się wypowiada znów słowa:
 
KD: Sancte Pater, sic transit gloria mundi.
 
MC: Procesja rusza dalej i wkrótce przekracza bramy bazyliki. Pośrodku niej ponownie zatrzymuje się. Kardynał Dziekan ponownie staje przed Patriarchą i zapala zawieszony na długim metalowym pręcie pęk konopi. Po jego wypaleniu się wypowiada znów słowa:
 
KD: Sancte Pater, sic transit gloria mundi.
 
MC: Korowód koronacyjny zbliża się do ołtarza, gdzie znajduje się tron patriarszy. Orszak podąża do ołtarza św. Grzegorza, gdzie spotyka kardynałów odzianych w cappa magna. Zatrzymuje się po raz trzeci. Kardynał Dziekan znów staje przed Patriarchą i zapala zawieszony na długim metalowym pręcie pęk konopi. Po jego wypaleniu się wypowiada znów słowa:
 
KD: Sancte Pater, sic transit gloria mundi.
 
MC: Patriarcha siada na faldistorium przed ołtarzem. Podchodzą do niego kardynałowie i w imieniu wszystkich duchownych oraz swoim składają homagium:

Kardynał Dziekan/Prodziekan/najstarszy stażem: Ja, kardynał N przysięgam wierność i dozgonne posłuszeństwo Nowemu Biskupowi Rotrii N oraz, że przyczynię się do obrony wiary Kościoła Powszechnego. Tak mi dopomóż Boże w Trójcy Jedyny. Amen.

MC: Po zakończeniu składania przysiąg korowód podąża do kaplicy Najświętszego Sakramentu, gdzie Patriarcha modli się w intencji Rotrii. Potem następuje procesja do ołtarza głównego i rozpoczęcie uroczystej Mszy pontyfikalnej. Po jej zakończeniu, Patriarcha udaje się na balkon bazyliki. Zasiada na tronie i całuje złoty Ewangeliarz. Zbliżają się Asystenci Tronu Patriarszego niosący insygnia władzy patriarszej.

KK: Zdejmuję mitrę Patriarsze.

KD: Podaję Patriarsze ceremonialny Ewangeliarz.

MC: Patriarcha składa swą prawą rękę na Ewangeliarzu, a lewą wznosi ku górze w geście pokoju.

P: My, N, przysięgamy dochować przekazanej nam Tradycji, ani niczego, co było przed nami strzeżone przez naszych umiłowanych w Panu poprzedników, ani nie naruszać, ani nie zmieniać, ani nie zezwalać na jakiekolwiek zmiany. Przeciwnie: z gorącym umiłowaniem, jako tej Tradycji uczeń i dziedzic, przysięgamy z czcią zachować przekazane dobro, ze wszystkich naszych sił i całą naszą mocą. Tak nam dopomóż Boże. Amen.

MC: Wikariusz Generalny podaje kardynałowi N. paliusz.

KK: Zakładam Patriarsze paliusz.

P: Przysięgamy uroczyście, że zachowamy wszystko, co jest nauczane przez Kościół Święty i co zostało zdefiniowane i ogłoszone w pierwszym rzędzie przez sobory oraz naszych poprzedników.

MC: Wikariusz podaje spinki. 

KK: Przypinam paliusz złotymi spinkami.

P: Zachowamy bez najmniejszej straty dyscyplinę i ryt Kościoła. Usuniemy z Kościoła każdego, kto ośmieliłby się działać przeciwko tej przysiędze, czy bylibyśmy to my sami, czy ktokolwiek inny. Tak nam dopomóż Boże. Amen.

MC: Kardynał Dziekan podchodzi przed Patriarchę, kłania się mu i nakłada na jego palec pierścień, mówiąc:

KD: Przyjmij pierścień na znak wierności Prawu i Tradycji, którą właśnie przysiągłeś. Niech Pan wspomoże Cię w obronie wolności Kościoła i niech poprzez Twoją rękę, na której spoczywa ten pierścień, broni przed wszelkim grzechem.

MC: Następuje koronacja triregnum. Do tronu Patriarszego zbliża się Arcybiskup Trydentu. Kardynał Dziekan podnosi tiarę i koronuje Patriarchę słowami:

KD: Weź tiarę, ozdobioną trzema koronami i bądź świadom, że jesteś Ojcem Królów i Książąt, Sługą Sług Bożych i Suwerenem Państwa Kościelnego. In nomine Patris et Filio et Spiritui Sancto.

MC: Po założeniu tiary, Kardynał Dziekan przyklęka i odchodzi na bok. Szambelan podaje Jego Świątobliwości mowę tronową, którą ten wygłasza.

Mowa Tronowa.

MC: Po zakończeniu mowy, Patriarcha podnosi się, udziela uroczystego błogosławieństwa i wyrusza w procesji do zakrystii. Na tym kończy się ceremonia koronacji patriarszej.

Czcigodni Duchowni i Mieszkańcy Państwa Kościelnego, ostatnią ceremonią jaką znowelizował Eminencja Wieniawa była koronacja patriarsza. Prosimy o zapoznanie się z tekstem tej znowelizowanej ceremonii a także wyrażenie swojego zdania, może jakąś sugestię, lub nowy pomysł.

@Stanisław Wieniawa @Maurycy Orański @Andrew von Habsburg @Aurelio de Medici y Zep @Mikołaj Dreder @Pio Maria de Medici @Henryk Ziemiański de Harlin @Benedykt Krakowski vel Potocki @Nicefor @Guliano Giuseppe Montini @Alberto Tommaso di Mancini @Pierbattista Pastaballa

[Henryk Ziemiański de Harlin]

Popieram w całości ten projekt.

[Andrew von Habsburg]

Popieram projekt

[Maurycy Orański]

Uwagi po pierwszym przeczytaniu
-Nie żebym umniejszał gwardzistom, ale dlaczego to oni prowadzą procesję. Nie jest to zbytnie zaznaczenie świeckiej władzy patriarchy?
-Czemu Sancte Pater, sic transit gloria mundi. jest wypowiadane cztery razy. Wydaje mi się że trójka jest bardziej symboliczna

[Henryk Ziemiański de Harlin]

W realu formułę tą wypowiadano trzy razy.

[Stanisław Wieniawa]

Być może się pomyliłem. Oczywiście, trzy razy. Było wypowiadane i raczej nigdy nie wróci.

[Henryk Ziemiański de Harlin]

Ja ubolewam, że nie ma koronacji papieskich. To była tradycja sięgająca od średniowiecza.

[Stanisław Wieniawa]

Dla mnie jest to o tyle niezrozumiałe, że Watykan nadal jest monarchią. Jeśli papież nie jest już królem królów, to zrezygnować trzeba było z potrójnej korony na rzecz tiary z pojedynczą koroną. Niemniej, nie moja sprawa, bo ja rzymskim katolikiem nie jestem.

[Albert]

Uwagi po pierwszym przeczytaniu
-Nie żebym umniejszał gwardzistom, ale dlaczego to oni prowadzą procesję. Nie jest to zbytnie zaznaczenie świeckiej władzy patriarchy?
-Czemu Sancte Pater, sic transit gloria mundi. jest wypowiadane cztery razy. Wydaje mi się że trójka jest bardziej symboliczna

To już pytanie do autora projektu, ale też znowu nie przeszkadzałoby nam jeśli świeccy mieliby jakiś udział w koronacjach, czy generalnie ceremoniach. 
Jak dla nas to moglibyśmy też postanowić o tym aby w inwestyturach w roli mistrza ceremonii czyli narratora mogli pisać wierni świeccy. To by nieco ułatwiało inwestytury bo nie zawsze jest wystarczająca ilość duchownych do przeprowadzania inwestytur i wtedy jedna osoba musi pełnić rolę MC, WG, do tego prezbitera lub biskupa.

[Nicefor]

Zgadzam się z przedstawionym projektem i zmianami jakie wprowadzi. Nie zgłaszam żadnych własnych poprawek.