Nota Dyplomatyczna

[Maurycy Orański]

Nota Dyplomatyczna

Rzeczpospolita Obojga Narodów reprezentowana przez Jego Królewską Mość Mikołaja I oraz Jego Kancelarię pragnie na wstępie przesłać wyrazy najgłębszego szacunku Jego Świątobliwości Klemensowi III.

Rzeczpospolita Obojga Narodów z oburzeniem i jednocześnie głębokim zaskoczeniem odebrała słowa Jego Eminencji Alberta Orańskiego – jego z najwyższych hierarchów Kościoła Rotryjskiego, którego wierną córką zawsze pozostawała Rzeczpospolita. W swoich słowach Jego Eminencja Albert Orański uraził Księstwo Urbino – dependencję Korony i Litwy, przyrównując je do kurtyzany i sugerując, jakoby to przez Księstwo Urbino upadły Rotria, Surmenia i Skarland. 

Rzeczpospolita potępia działania Jego Eminencji Alberta Orańskiego zmierzające do podkopania Jej autorytetu, suwerennych decyzji i znieważania Ksiestwa Urbino oraz Książęcej Rodziny Zepów, którzy znajdują się pod Jej protekcją.

Rzeczpospolita ma nadzieję, że już nigdy taka nieprzyjemna sytuacja się nie powtórzy.

Na koniec Rzeczpospolita reprezentowana przez Jego Królewską Mość Mikołaja I oraz Jego Kancelarię ponawia wyrazy najgłębszego szacunku dla Jego Świątobliwości Klemensa III.

Dano w mieście Warszawie dnia XIII miesiąca IV anno Domini MMXVII

[Fernando d'Este y Córdoba]

Klemens, sługa, sług Bożych, Biskup Rotryjski do Mikołaja I, Króla Polskiego i Wielkiego Księcia Litewskiego, Syna umiłowanego, a także do wiernych Rzeczpospolitą zamieszkujących na wieczną pamiątkę.

Jako, że wola nasza jest wolą całego Państwa Kościelnego i Stolicy Apostolskiej potwierdzamy, iż Unię Księstwa Urbino z Rzeczpospolitą Obojga Narodów uznaliśmy, a poprzez legata naszego prałata Daniela Kraka, Księcia Urbino zapewniliśmy o przychylności i przyjaźni naszej. Dlatego serce nasze cierpi, gdy między Owieczkami Bożymi a pasterzem Kościoła do niezgody dochodzi.
Bowiem wspólnota, którą tworzy Kościół Rotryjski winna być wolna od wszelkich sporów. Pamiętać jednak należy, że tradycja i wiara na jakiej opieramy swoje wartości, a jest to wiara w Jezusa Chrystusa, każe wybaczać i dążyć do pojednania. Takoż, bacząc na słowa Eminencji Alberta Orańskiego, ale także mając szerszy pogląd na ową sprawę, szukać będziemy drogi pojednania. Gdyż jedynie pokój w Kościele Rotryjskim wspierać i pielęgnować będziemy. Lecz nie może to być pokój za wszelką cenę, wymuszony lub poddający w wątpliwość którąś ze stron tego świętego paktu. My jako biskup Kościoła Rotryjskiego słowem naszym ręczymy i o przychylności względem rzeczonej Unii zapewniamy. 
Słowo nasze w Państwie Kościelnym i Kościele Rotryjskim prawo stanowi, dlatego ufamy, że Rzeczpospolita Obojga Narodów na względzie w pierwszej kolejności mieć będzie naszą osobę, nim jakiekolwiek działania dyplomatyczne w stosunku do Stolicy Apostolskiej podejmie. Głęboko zatem wierzymy, że nie różnić, a podobieństw szukać będziemy ,gdyż kraje nasze łączy wspólna historia i nierozerwalna tradycja, która Króla Polskiego i Wielkiego Księcia Litewskiego z Kościołem Rotryjskim jednoczy. Z wielką radością przyjmujemy życzenia pomyślności, które nadsyła Jego Królewska Mość. Cieszy nas, że Król Rzeczpospolitej wierny pozostaje tradycji, której w Katedrze Wawelskiej ślubował. My również wyrażając naszą przyjaźń apostolskie błogosławieństwo Królowi Mikołajowi nadsyłamy.

Datum Rotriae, apud S. Paulum, die XIV mensis Aprilis, anno Domini MMXVII, Pontificatus Nostri primo.

Clemens III

[Albert Orański]

ALBERT W. VAN ORANJE-NASSAU
Świętego Kościoła Rotryjskiego Kardynał


przesyła Jego Królewskiej Mości Mikołajowi oraz Jego Kancelarii wyrazy najgłębszej estymy.

Chciałbym w kilku słowach odnieść się do niedawno nadesłanej noty, gdyż mnie bezpośrednio ona dotyczy. Słowa, które wypowiedziałem są tylko i wyłącznie moim osobistym poglądem i nie są tożsame ze stanowiskiem Państwa Kościelnego, Kościoła Rotryjskiego, czy duchowieństwa jako takiego. Nie wypowiadałem się w sprawie Urbino z racji urzędów jakie pełnię, czy godności kościelnych jakie posiadam, lecz mówiłem we własnym imieniu, przedstawiając swój pogląd w sprawie. Pragnę jednocześnie przeprosić, iż słowa, których użyłem mogły kogokolwiek obrazić z uwagi na miejsce w którym zostały wypowiedziane. Po ludzku popełniłem błąd nie spostrzegając, iż dyskusja w której biorę udział ma miejsce w Ambasadzie Rzeczypospolitej, nie zaś w karczmie czy innym swobodnym wątku. Miejsce toczenia dyskusji zmienia diametralnie jej charakter, i gdybym w chwili formułowania wypowiedzi zwrócił uwagę na to gdzie się ona znajduje, użyłbym z pewnością dyplomatycznego języka, jak na placówkę dyplomatyczną przystało. Przyznaję, iż faux pas przeze mnie popełnione wymaga przeprosin, co też pragnę uczynić. Głęboko ubolewam nad faktem, iż mój prywatny osąd stał się powodem dyplomatycznego niesmaku pomiędzy Tronem Rzeczypospolitej, a Stolicą Apostolską.

Pragnę również zapewnić, iż żaden z moich kiedykolwiek popełnionych uczynków nie miał nigdy na celu naruszenia autorytetu Rzeczypopolitej, czy jej suwerennych decyzji, ani tym bardziej znieważenia Królewskiego Rodu apo Zep, który od wielu lat darzę wielkim szacunkiem i przyjaźnią. Wyrażam nadzieję, iż pomimo różnic poglądów i odmiennej interpretacji niektórych zjawisk, Rzeczpospolita, jak i Wasza Miłość nie będą żywić w stosunku do mnie urazy, gdyż w moim działaniu nie kierowałem się wrogością w stosunku do Rzeczypospolitej, Księstwa Urbino, czy Rodu Zepów, a jedynie biorąc udział w dyspucie przedstawiałem swój pogląd na sprawę. Liczę, iż chlubiąca się bogatą tradycją wolnościową Rzeczpospolita, przyjmie takie wyjaśnienie za wyczerpujące.


Cum debita reverentia.
(+) Albert Kardynał Orański

Dano w Mediolanie, dnia czternastego kwietnia Roku Pańskiego dwa tysiące siedemnastego.

[Maurycy Orański]

Nota Dyplomatyczna

Rzeczpospolita Obojga Narodów reprezentowana przez Jego Królewską Mość Mikołaja I oraz Jego Kancelarię pragnie zapewnić o swoim głębokim szacunku dla Jego Świątobliwości Klemensa III oraz podziękować za przesłane błogosławieństwo dla osoby Jego Królewskiej Mości.

Rzeczpospolita w pełni wierzy i ufa słowom Jego Świątobliwości Klemensa III, który zapewnił Ją o poszanowaniu zawartej miedzy Nią, a Księstwem Urbino Unii. Rzeczpospolita wierzy, że ta postawa Pasterza Pasterzy nigdy się nie zmieni. Mając na uwadze nauczenie Jezusa Chrystusa, Naszego Zbawcy, Rzeczpospolita w pełni wybacza również zachowanie i słowa Jego Eminencji Alberta Orańskiego i ponawia wyrazy nadziei, że Jego Eminencja Albert Orański nie podejmie więcej prób zmierzających do ośmieszenia lub znieważenia Rzeczypospolitej lub Księstwa Urbino.

Na koniec Rzeczpospolita Obojga Narodów reprezentowana przez Jego Królewską Mość Mikołaja I oraz Jego Kancelarię ponawia wyrazy najgłębszego szacunku dla Jego Świątobliwości Klemensa III oraz pragnie zapewnić o swoim najwierniejszym oddaniu. 

Dano w mieście Warszawie dnia XIV miesiąca IV anno Domini MMXVII

[Carlo Lorenzo de Medici y Zep]

I po co ten sajgon? Co chciało RON pokazać przez to?

[Fernando d'Este y Córdoba]

Klemens, sługa, sług Bożych, Biskup Rotryjski do Mikołaja I, Króla Polskiego i Wielkiego Księcia Litewskiego, Syna umiłowanego, a także do wiernych Rzeczpospolitą zamieszkujących na wieczną pamiątkę.

Cieszy nas zatem, że Syn nasz Król Polski i Wielki Książę Litewski chrześcijańskim miłosierdziem się kieruje. Gdyż wszelka władza pochodzi od Boga i w Kościele Świętym się objawia poprzez jego namiestników. Miłosierdzie i wybaczenie są szlachetnymi przymiotami, które wyżej w hierarchii stoją niż zaszczyty i tytuły. Bowiem niczym jest splendor i władza przed Boskim Majestatem. Wiara nasza zaś uczy, że tylko Ci co pokorą i skromnością się wykażą z prochu ziemi powstaną, a Zbawca jak mówi Pismo ustanowi ich "ponad wszelką Zwierzchnością i Władzą, i Mocą, i Panowaniem, i ponad wszelkim innym imieniem wzywanym". Zatem serce nasze się raduje z wybaczenia i pojednania, gdyż tym czynem Jego Królewska Mość okazał moc swego panowania. Za słowa uznania i wszelkie gwarancje Jego Królewskiej Mości dziękujemy i nasze apostolskie błogosławieństwo nadsyłamy.

Datum Rotriae, apud S. Paulum, die XIV mensis Aprilis, anno Domini MMXVII, Pontificatus Nostri primo.

Clemens III