Sancta Missa VI V MMXVII

[Fernando d'Este y Córdoba]

Nastał wieczór, a wraz z nim na niebie ukazał się księżyc, który swym srebrzystym blaskiem oświetla gmachy i domostwa Wiecznego Miasta. Place, ulice, pałace, bogate kamienice oraz proste domy przyozdobione w kolorowe proporce z herbami Patriarchy oraz Stolicy Apostolskiej obwieszczają ludowi rotryjskiemu radosną nowinę. W dniu jutrzejszym dokona się uświęcona tradycją intronizacja patriarsza. Dziś jednak przy blasku świec i pochodni z Pałacu Apostolskiego ruszy uroczysta procesja kapłanów rotryjskich wraz Ojcem Świętym Bonifacym I i podąża ku Bazylice Świętego Pawła na wzgórzu Welia, by podziękować Bogu za wszelkie łaski i prosić o błogosławieństwo dla nowo obranego Pasterza Kościoła Powszechnego.

Plac Świętego Pawła pełen jest wiernych, którzy pierwszy raz ujrzeć mogli z tak bliska Biskupa Powszechnego. Kiedy rozbrzmiały werble i fanfary, wspaniały korowód opuścił bramy Pałacu Apostolskiego. Procesję rozpoczął krucyferariusz niosący barokowy zdobny krzyż używany podczas pontyfikatu Klemensa III. Za nim turyferariusz i nawikulariusz, a następnie akolici, niosący wspaniałe dzieła pszczelego roju- świece z wymalowanym czerwoną farbą symbolem Chrystusa „Iesus Hominum Salvator”. Za nimi podążał Ekscelencja Paolo della Chiesa trzymający pozłacany Ewangeliarz. U końca procesji kroczyli Książęta Kościoła pod przewodnictwem Kamerlinga Alberta Orańskiego. Kardynałowie odziani byli w ciężkie złote, brokatowe kapy przeszyte złotą nicią, zaś głowy ich wieńczyły wysokie proste mitry, a na rękach mieli czerwone rękawiczki. Na końcu w sedii gestatorii niesiony był Ojciec Święty Bonifacy I wokół gromady flabelli. Patriarcha ubrany w najlepszą jedwabną sutannę oraz albę z potrójną koronką, brokatową złotą kapę obszytą złotą nicią z wyhaftowanym krzyżem oraz gronem, które obszyto rubinami. Skronie Ojca Świętego wieńczy wysoka mitra obszyta perłami oraz brylantami. Na rękach jego spoczywają białe jedwabne rękawiczki z wyhaftowanym złotym krzyżem.  Jego Świątobliwość w lewej ręce dzierży ferulę, a prawą ręką błogosławi zebranych wiernych. Nad głową Ojca Świętego niesiony jest baldachim wykonany z ogromną pieczołowitością w Toskanii, a który był ze złotego brokatu z wyhaftowanymi herbami Stolicy Apostolskiej. 

Gdy Ojciec Święty mija zgromadzonych wiernych, ci nabożnie klękają żegnając się znakiem krzyża. Chór intonuje Laudes regiae, procesja wolnym krokiem dociera do ołtarza głównego, gdzie zgromadzeni zajmują należne im miejsca. Jego Świątobliwość zasiada na tronie, a kardynał Kamerling przybrawszy święte szaty mszalne stanął przed ołtarzem i rozpoczął celebrę prosząc Boga o łaski i błogosławieństwo dla nowo obranego Biskupa Powszechnego. Gdy uroczystości dobiegały końca chór odśpiewał Regina Coeli, ku czci Maryi. Kiedy ostatnie tony śpiewu i modłów ucichły patriarcha pobłogosławił zebranych wiernych, a ceremonia dobiegła końca.